Καροτάκι μου

 

Τι κάνεις; Είσαι καλά; Βλέπεις ωραία πράγματα μπροστά; Είσαι εντάξει με αυτούς που αγαπάς;

Έφτασα στο αμήν. Σκέφτηκα ευτυχώς και πήγα στο Τζίμη. Που είναι πανέξυπνος, είναι μεγάλη καρδιά, είναι μέντορας και με πιάνει σα μυρουδιά.  Γελάσαμε κάναμε σχέδια και δε θέλω πια να σκοτωθώ. Θέλω να γλεντάμε!

Μου λέει σαν ανέκδοτο. Πόσοι περνάνε κάθε μέρα από κει που είσαι; δύο του λέω -εννοώντας εγώ τους γείτονες-. Πολλοί είναι, να τον φας τον έναν! γέλια που κάναμε! 

Ρε Τζίμη του λέω πως σκέφτεσαι όταν είσαι κοντά στα πενήντα; Μου λέει, το βλέπεις το βουνό απέναντι; ωχ λέω θα μου αρχίσει τα αινίγματα. Ναι απαντώ. Ε μου λέει εσύ βλέπεις το βουνό από τη μία μεριά, βλέπεις από πίσω το άγνωστο. Κοντά στα πενήντα έχεις ανέβει στην κορυφή και άρα έχεις δει από όλες τις μεριές το βουνό. Πάει! Με έστειλε πάλι! 

Είπαμε τέτοια πολλά. Βρήκαμε να στήσουμε μηχανή για αυτόματη δουλειά και χωρίς οροφή! Υπάρχει σου λέω μια φυσική μηχανή που γεννάει λεφτά, ανέξοδα και ξεκούραστα. Πατέντα Τζίμης. Και θα πηγαίνουμε όπου θέλουμε! Αθήνα, Ιταλία, Μεξικό, όπου θες. Τέλος πάντων, μη σε ζαλίζω με τις καινούριες μου μπίζνες.  Σε σκεφτόμουν. Είναι ωραία κάτω από μια ελιά αλλά θέλω να ταξιδέψουμε μαζί. Κι έλεγα ναι, να την βρω την άκρη, να στήσω τη μηχανή, να πετύχω την ξεγνοιασιά. Θα σε φάω όλο καροτάκι μου. Θα πρωτοτυπήσω. Θα πετύχω!

Πρέπει να αλλάξω και τα φύλα μου είπε στο μυθιστόρημα αν θέλω να γίνει μπεστσέλερ. χα! Εγώ σκέφτομαι να το κάνω τελείως ανοιχτό το φύλο, να κολλάει σε όλες τις εκδοχές. Ωραία άσκηση μου ακούστηκε αυτή. Εμείς απεριόριστα. Στο έτσι ακριβώς σε αυτή τη Γη. Φριχτά όμορφοι!  

Απεριόριστα που σ' αγαπώ..