σελίδες σεληνιακές

Γλείφεσαι και πλησιάζεις. από πλήξη; πως μ’ αγαπάς γουργουρίζεις γαλίφικα. μεταξωτές κορδέλες ή φύκια. μα πως μπήκες έτσι τώρα μέσα στον οίστρο! Είμαστε σε στάδιο μεταβατικό. Συνειρμικές σειρήνες . απροσδόκητο κενό δοκιμασίας. Σα να μην μπορώ να ζήσω χωρίς. Καταμεσής της κατάνυξης μεσσίας λυτρωτικός. Μόνο που όσα έχω δει με πηγαίνουν αλλού, σε αλλοιωμένα άλματα προς την θεοποίηση. μέσα μου σ’ έχω και στο μέρος του εγκεφάλου που δεν χρησιμοποιώ. Είναι που θα ήθελα να ήμουν το ποίημα και όχι ο ποιητής. Ανταυτής τινάγματα για αμνησίες. Κωνικό οπτικό πεδίο δεν θέλω, ούτε επίπεδο. Θέλω. Δυνατό. Πόσο. Τόσο. Δαντικό καθαρτήριο. Εισιτήριο για τον παράδεισο στα άδυτα του δάσους στο δέντρο, το συγκεκριμένο. μηρυκασμός. εικασμός της μοίρας. Με όνειρα στα όρια. Ορισμένα ώρες ώρες τόσο παράλογα συγκρατημένα απ το πριν το μετά. Εκρήγνυνται. Δε μετανιώνω. Πότε πότε για το ποτέ. Ποτέ. Κι άρα, πάντα αυτό να λείπει.. στο ανικανοποίητο που οδηγεί στην αυτοκαταστροφή. Πάμε λοιπόν. Πάρε στροφή. Πάμε χωρίς οροφή, χωρίς ρόδες και ρόδινα ψέματα. Σκορπισμένοι στήμονες. Κι ας είναι, κι ας είναι τα εδάφια γόνιμα. Κι ας είναι τα γόνατα για να τσακίζονται σε σελίδες σεληνιακές.

(art digitalblasphemy)