ΘΑΛΑΣΣΑ

(επειδή τις τελευταίες μέρες πλέω σε μια υπέροχη θάλασσα ζώντας μια μοναδική εμπειρία στο φανταστικό μου φυσικό σκαρί με τα άλλα πλάσματα, τα υποβρύχια, τις γοργόνες και τον σοφό Ποσειδώνα να με καθοδηγεί, θέλησα να αφίσω τους πρώτους μου στοίχους και ένα ποίημα σχεδόν παιδικό που έγραψα 15 χρονών γι’ αυτή)

-καθησμένη σε ένα μικροσκοπικό λιμανάκι του Μεσσηνιακού Ιονίου όπου κατέβαινα κάθε απόγευμα του Σεπτέμβρη με το παπάκι του αδελφού μου για να δώ τα καλύτερα ηλιοβασιλέματα του χρόνου, όπως κι ακόμα πιστεύω πως είναι αυτά του φθηνοπόρου, έγραφα πάντα ημερολόγιο, η θάλασσα τότε μου ενέπνευσε τους πρώτους στοιχους .. -

Μύριες φορές αντίκρισα
τη θάλασσα το κύμα
ποτέ όμως δεν ξεκίνησα
να γράψω ένα ποίημα
..
-κι έτσι λύθηκε το χέρι μου λίγο-



ΘΑΛΑΣΣΑ

Είναι η νύχτα που μακρυά με ταξιδεύει
πάνω σε άλογο ονείρου μαγικό
με ξεναγεί μεσ’ το βυθό της και χαζεύει
με το αθώο μου μυαλό το παιδικό .

Σαν την κοιτάζω η μορφή της αγριεύει
ασπροντυμένη με πελώριο νυφικό
χίλια καράβια μεσ’ το κύμα ταξιδεύει
φίλος κι εχθρός για τον πατέρα ναυτικό .

Πόσο πολύ εχω αγαπήσει το άρωμά της
στην αγκαλιά της με φωνάζει να κρυφτώ ,
ένα νανούρισμα ο ήχος , τ’ άκουσμά της ,
θέλω σαν φύγω στην σκιά της να θαυτώ .

...

-την αγαπώ παράφορα, και καμιά φορά την μισώ κιόλας, μου στέρησε τον πατέρα αλλά μου κρατούσε συντροφιά και με νουθετούσε αντι για αυτόν. είναι η εξομολογήτρια με την απόλητη αγκαλια, και σαν ψάρι που είμαι είναι ο φυσικός μου χόρος. ευχαρίζομαι στην Φαίδρα Φίς που έφτιαξε μια άλλη θάλασσα που ,αν και γραπτή, την ζώ σαν εμπειρία πραγματική και συγκλονιστική-

αυτά!

[Fotos by Antony, Capo Araxon]