Άνεμος να’ μαστε, το πετραδάκι στο φλασκί του Αιόλου
Μέσα στην Θάλασσα σε μόνιμη κινητική εναλλαγή.
Αχ, θέλεις την ηρεμία την έρμη, σ’ανακατέβω!
Πάω πιο πέρα, σιωπή, θα σας σεβαστώ.
Η εξίσωση των άστρων το ξέρει αυτό.
Απ’ τον περασμένο δρόμο θα μάθω
Τόσο που γέμισα άμμους
από την κλεψύδρα,
στην τρύπα της Ιστορίας.
Αυτό ήτανε? Ναι?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή