Τρίτη 12 Αυγούστου 2008
Τώρα
τετράγωνος ο ήλιος!
(να πας να γαμηθείς, λαικά)
Τι όμορφη που είσαι όταν κλαίς Αγάπη
πάνω στον τάφο του έρωτα, Ωραία.
βαλσαμωμένη με βάλσαμο
Ωραία!
περπατάς στο δρόμο κι όλοι σαν σε κοιτόύν,
Ωραία!
παρατίνουν το βλέμα τους,
λέιζερ καυτό σαν ατσάλι,
ενα μάτι με ζάλη.
παρέα μου να σαι να συλογιόμαστε
στα μελλούμενα χάζι
ζεί ζωή «η»
ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ
να ακούσω, να πιάσω, να δω, να μυρίσω, να γευτώ.
Να αυτοσυγκεντρωθώ
να ακούσεις θεά μου τα θέλω μου,
εσύ που μπορείς να διαβάζεις τις σκέψεις
με τέρψη.
Διάολε,
έχεις καταλάβει τίποτα; μίλα.
ένας καθρεύτης ψιλόλιγνος,
στο βάλτο ήλιοβασίλεμα
διαμαντάκι πολίτιμο,
για ανάγνωση CD.
ταξιδεύω,
προ επιστήμης υπερουσιαστικά
τότε ήταν το πείραμα που οδήγησε στον τύπο,
γραφόμενο , σαν απο ψυχοθεραπία,
με καλέμι και σφύνα
πικνός λόγος απλός.
Μίλα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ζήσε στο "τώρα" σαν να μην υπάρχει ούτε χτες, ούτε αύριο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜίλησα..
Κάπου την ξέρω αυτή την οργή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπου τον ξέρω αυτόν τον έρωτα...