Σε μια έρημη άκρη
σε μια ξερή παραλία ,
σα το κύμα ερχόσουν
ξαφνικά και χανόσουν .
Η ζωή σαν νερό
σα βαθυά , μαύρη θάλασσα
πότε πότε ηρεμούσε
και ξανά τρικυμούσε .
Μια βραδιά με παρέσυρε
και στις ξέρες σου μ’ έσυρε
μα πριν προλάβω να νιώσω
τις μικρές σου χαρές
πιο βαθιά της με πήρε
για χιλιάδες φορές .
Στο κορμί μου σημάδια
απ’ τα βράχια σου μείναν
και για άλλες ακτές
φάροι κι όνειρα γίναν .
Κι άλλα κύματα ήρθαν
κι όπως πάντα χαθήκαν ,
μα όλα φύγαν με λεία
απ’ τη ξερή παραλία .
(foto by Era)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή