Βρίσκομαι στην άλλη μεριά της ευτυχίας και της ελπίδας Κάτι κάποιος πρέπει να με κλωτσήσει έτσι ώστε να τουμπάρω και να γυρίσω ανάποδα. Βρίσκομαι να ακροβατώ στην γραμμή μίσους και στεναχώριας. Η στεναχώρια με κατεβάζει προς το μίσος και δίνω τεράστιο αγώνα να κρατηθώ στην στεναχώρια να την ανέβω και να βγω στον θυμό. Βγαίνω στον θυμό και πισωπατώ στην στεναχώρια διότι θέλω να βρω να πάρω ένα καλό κύμα θυμού. Μέσα σε όλο αυτό ευτυχώς υπάρχουν και κάποια διαλύματα οι στιγμές με τα παιδιά και τα ζώα. Μα τα αποφεύγω αρκετά.
Εσύ πως είσαι αγάπη μου; Ρητορικά ρωτάω γιατί δεν πιστεύω λέξη από ότι λες ακόμη και από ότι νιώθεις αν μπορούσα να έχω εικόνα.
Με την δεύτερη με την τρίτη με την χιλιοστή, δε με νοιάζει όσες θα χρειαστεί, θα το πετύχω. Κάπως θα βρω και θα το πετύχω.
Είμαι ένα τουμπαρισμένο σκαθάρι. Αυτό είναι. Δεν είναι τίποτα.
Θα έμπαινα σε ένα φιλί να ξεγελαστώ. Πάντα θα έμπαινα σε ένα ερωτικό φιλί να ξεγελαστώ. Είμαι η Νάνσυ ναι! Και δεν πρέπει να χαθώ πάλι.
ΕΣΥ ΚΑΤΣΕ ΜΕ ΤΟ ΜΑΛΑΜΑ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΤΕ ΜΑΖΙ ΤΗΝ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΣΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή