να τώρα πήγα να ανάψω το τσιγάρο και κάηκα, μουστάκι χείλη, μύρισε καμένο κοτόπουλο. δεν κοιμάμαι και καλά. χόρεψα δυο ζεμπέικα χθες, το θα τα βροντήξω όλα και τον παλιατζή. σήμερα έκανα την αίτηση για την κατασκήνωση για να πάνε στις 4 Αυγούστου τα παιδιά. Ούτε την αίτηση δυο λλεπτά δεν μμ τόσες μέρες είμαι εντελώς καθυστερημένη
τί θέλω και τί κάνω γι' αυτό; άμα βάλω και το ίο ντομάνι θα με πιάσει σπαστικό γέλιο. προχθές κάτι έγραφα και έφαγα μια αποκάλυψη που στα καπάκια με έπιασε κρίση πανικού και νόμιζα πως με βάρεσε θανατηφόρα συχνότητα και με έπιασε πόνος οξύς στην πλάτη και με έσφιγγε ο λαιμός και ήταν λες και περνούσα έμφραγμα. άρχισε να καίγεται η γλώσσα μου πέταξα τα παπούτσια σηκώθηκα έπεσε η καρέκλα πήγα στο μπάνιο και έριχνα νερά στο κεφάλι και το σώμα για γείωση να σπάσω το βραχυκύκλωμα από την συχνότητα που ένιωθα πως με σκοτώνει. μπήκα στο σπίτι και πολύ ψύχραιμα φώναξα τα παιδιά να τους περιγράψω ότι περνάω τέτοιο επεισόδιο και μου μέτρησαν τους σφυγμούς και ήταν 79 κοίταξαν την γλώσσα και τα μάτια μου που έδειχναν φυσιολογικά κι αυτά κι άρα ήμουν καλά και όντως ήταν απλά μια χαζή κρίση πανικού και έτσι πολύ γρήγορα συνήλθα. σήμερα σκεφτόμουν κάτι και είπα να το γράψω και όπως ρουφάω μια τζούρα βγαίνει το φίλτρο και μου καρφώνεται στο λάρυγγα και κοκκίνησα μέχρι να το βγάλω. άστο σου λέω. ακόμη με πονάει.
τί να σου λέω τέτοια και πως ξυπνάω σε λίμνες δλδ και που μου φαίνεται γελοίο το δράμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή