Αιώρηση και μεταίχμιο. Παλεύω με ανεμόμυλους; Δεν ξέρω. Αλλά δεν αντέχω να συνεχίσω σε αυτό το μοτίβο. Να κάνω κύκλους να έρχομαι σε ένα πικ μα να μην φτάνω στην αγκαλιά που σώζει. Δεν είμαι καθόλου σοβαροφανής. Αλλά είμαι πολύ σοβαρός άνθρωπος. Και βαρύς. Κι αυτά τα αιωρούμενα δεν μπορώ να τα πάρω για βάση. Οι άνθρωποι που πορεύονται μέσα στους ανθρώπους καταλαβαίνω γιατί πάνε έτσι όπως πάνε. Αν πορευόντουσαν μέσα στα βουνά στη θάλασσα τους ανθρώπους τα ζώα και τα δέντρα θα ήταν λίγο πιο κοντά στον τρόπο μου. Μπορώ να πιστεύω πως θα ερχόμουν πιο κοντά σε αυτό και ίσως να ερχόταν κι αυτό πιο κοντά σε εμένα και να κατάφερνα να επικοινωνήσουμε. Ότι θέλω να δοκιμάσω. Το είναι μου δλδ έλκεται το ξέρω. Κι ότι εκεί θα έβρισκα αυτό που μου δίνει το ενδιαφέρον να δω από κάποιες οπτικές που δεν έχω επιχειρήσει σε βάση. Και μου δίνει την θέληση να το κάνω. Μα φοβάμαι την τρέλα και διαλέγω τα μαθηματικά. Χωρίς ωστόσο να τα αποδέχομαι διότι ξέρω πως είναι απλά μια θεραπεία και μια ασχολία για τρελούς. Εσύ μου κάνεις ομοιοπαθητική σε αυτό το θέμα. Δε με λυπάσαι καθόλου. Κι εγώ είμαι ένας άνθρωπος βαρύς μέσα στον αέρα σου. Μέσα στη θάλασσά σου. Μέσα σε ένα ηφαίστειο. Και μέσα στις θίνες σου. Μα αν ήμουν άνθρωπος ανάμεσα σε ανθρώπους…
είμαι ένας πολύ σοβαρός και βαρύς άνθρωπος. Γι' αυτό μ' αρέσει ένας πολύ σοβαρός και βαρύς άνθρωπος. Και υπερπροσπαθούμε. Μα το βάζο με τα λουλούδια στη μέση. Η κουρτίνα. Οι τοίχοι. Τα σύρματα. Τα έχω παίξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή