Καριέρες

 

Ήμουν πάρα πολύ καλή στη δουλειά μου. Είχα μάθει τις συντομεύσεις στο πληκτρολόγιο κι είχα μειώσει τον χρόνο στο ένα πέμπτο σε σχέση με όλους τους άλλους στο γραφείο που δούλευαν με το ποντίκι. Από την αρχή με είχαν αγαπήσει ένας διευθυντής στο ΙΤ της Αθήνας όπου ξεκίνησα, ο διευθυντής της Αθήνας στο Transfer και ο διευθυντής στο Excersion της Αθήνας πάλι που ήταν κι ο πρώτος που με  εκπαίδευσε. Ήθελαν να μίνω στα κεντρικά αλλά για εμένα καλοκαιριάτικα η Αθήνα ήταν αφόρητη. Και μετά σε όποιο υποκατάστημα ζήτησα με πήραν. Γύρισα στον Άραξο με σκοπό να γίνω πρώτο κεφάλι όταν θα άνοιγε το γραφείο στην Καλαμάτα. Ήθελα να είμαι στα λιμέρια μου. Σκεφτόμουν να ξεπατηκώσω την δουλειά να ανοίξω ένα δικό μου γραφείο με εκδρομές. Σκεφτόμουν να φτιάξω κι ένα δικό μου πάρκο εμπειριών και πρωτότυπων καταλημάτων. Πήλινο. Ήθελα να μπαίνουν οι άνθρωποι εκεί και να βγαίνουν αλλαγμένοι. Να άλλαζα τα μυαλά της ελίτ. Τέτοια σκεφτόμουν. Και να είμαι κοντά στον Βέργο να πηγαίνω να τα πίνω και να ζω όλες αυτές τις εξωφρενικές νύχτες και τα γλέντια που κάναμε εκεί. 

Ήμουν πολύ καλή με τους συναδέλφους μου. Τους βοηθούσα κι ακόμη και τους κάληπτα όσο μπορούσα. Από τον τελευταίο αχθοφόρο μέχρι τον διευθυντή. Όταν πήρα το transfer του Αράξου την πρώτη χρονιά μείωσα το μπάτζετ του κόστους 30%. Χωρίς να κάνω κάτι ιδιαίτερο. Απλά ήμουν καλή στους συνδιασμούς και έκανα ελάχιστα λάθη. Νόμιζα πως συνέβει από διαχείρηση στην αρχή. Άργησα να καταλάβω. Θυμάμαι ένα δείπνο που με είχε βγάλει ο διευθυντής μου κι εγώ του μιλούσα για ποίηση. Κι ένα τραπέζομα ενός συνεργάτη που πάλι περί ανέμων έλεγα. Ύστερα κατάλαβα γιατί με είχαν πλησιάσει άπραγοι. Το 30% που είχα καταφέρει ήταν οι ρεμούλες που τόσα χρόνια μοιράζονταν με την προηγούμενη από εμένα αντμινιστρέιτορ. Μετά άρχισαν κάπως να ζορίζουν τα πράγματα. Μου αφαίρεσαν τη βοηθό. Συνέπεσε και το κραχ του Λονδίνου το 2009 που πουλήθηκε ένα μήνα πριν η εταιρία και ξαναγωράστικε ένα μήνα μετά. Υπήρχε λίγο γενική αναστάτωση. Ύστερα ο αρχησυνεργάτης μου έβαλε έναν ηλίθιο μπροστά να συνενογιέμαι που προκαλούσε λάθη για να ανέβει το κόστος προφανώς. Κι ακόμη κι ο ίδιος ο διευθυντής μου με άδειασε μια μέρα στο αεροδρόμιο που για ανεξήγητο λόγο είχε μπλοκάρει το χάντλινγκ και κάθε λεπτό μετά τα 45' που  έμενε το αρροπλάνο κάτω για κάθε 1' χτύπαγε 1000 ευρώ πρόστημο και κοιτούσα το ρολόι μου εντελώς φρικαρισμένη που μου καταστρέφανε το ωραίο μου όνομα έτσι κι είχα κι άλλο ένα αεροπλάνο να κάνει κύκλους από πάνω και να μην του δίνει ο πύργος να προσγιωθεί. Εκείνη την μέρα στρέσαρα πάρα πολύ. Με αυτά και με αυτά με φέρανε κι εμένα ίσα με το μπάτζετ της ρεμούλας. Ύστερα πέρασε καιρός να δω πως έγινε έτσι. Τότε έβριζα την τύχη μου. Μα το αποκορύφωμα ήταν όταν μου έδωσε εντολή στο μιλητό να υπερκοστολογώ την θυγατρική 1000%. Εκεί τα είδα όλα. Δλδ πχ 10 ευρώ ήταν το έξοδο να χτυπάω χεράτα μέσα στο σύστημα 100 εγώ. Εντολή λέει από πάνω. Πως με το δικό μου γιούζερ βέβαια. Παραστατικό αέρα. Κατάλαβα πως την πήγαιναν για χρεοκοπία. Ή να με αποτελειώσουν έτσι; δεν ήξερα να μου απαντήσω. Μόνο έβλεπα τους συναδέλφους της θυγατρικής και τους έλεγα καλημέρα ξέροντας ότι υπογράφω την σε λίγο διάλυση και απόληση τους. Ήταν κι η προσωπική μου ζωή σε περίεργη φάση και δεν άντεξα. Μου έπεσαν τα μαλλιά. Το ωραίο ήταν που πέτυχα τον Μενέλαο μόλις γύριζα από τον δερματολόγο. Και μου λέει με βλέπεις; που ήταν μια χαρά. Μου λέει δεν μου είχε μίνει ούτε μια τρύχα. Θα κάνεις ότι σου πω. 1ον πέτα τώρα την σακούλα με τα φάρμακα. Την πιάνω την πετάω στα σκουπίδια. Μου λέει το φάρμακο για αυτο είναι το φολικό όξυ ( σε 1 μήνα είχα επανέλθει). Και 2ον το να κάνεις ότι γουστάρεις. Τι γουστάρεις μου λέει. Του λέω να βρίσω τον διευθυντή μου. Έμπα στ' αμάξι μου λέει. Και με πήγε και μπήκα στο γραφείο και πήγα και του βαράω μία στο τραπέζι του και του πάτησα ένα βρισίδι και το αποτέλεσμα ήταν να μου δώσει άδεια. Μετά τράβηξα τραλαρί τραλαρό 2 μήνες που έληξε η σύμβασή μου κι ούτε τους ξανα αναζήτησα.  Έτσι έλειξε μια λαμπρή καριέρα. Ξέρω πως είναι να κάνεις καριέρα. 

Φαντάζομαι κάπως έτσι είναι παντού. Και στη λογοτεχνία έτσι θα είναι. Και που δεν κυνήγησα να ανέβουν οι δυο συλλογές που έβγαλα δεν είχα όρεξη να αηδιάσω κι άλλο. Το ότι δεν με κάλεσε ο εκδότης μου στο σουαρέ κι ούτε καν τα αντίτυπα που μου αναλογούνε δεν μου έστειλε καμιά όρεξη δεν έχω να τα ζητήσω. Μου λέει έχω άλλους 35 σαν εσένα. Κι ούτε στο περιοδικό με έβαλε. Όχι ρε δεν είναι σαν εμένα. Είμαι εγώ και οι άλλοι 35. Γι' αυτό δίχνει τους άλλους 35 κι όχι εμένα. Εγώ ξέρω ποια είμαι. Είμαι αυτή που χαλάει την πιάτσα. Δεν κάνω για την πιάτσα. Και είμαι πολύ εντάξει με αυτό. 

Στα κλαμπάνια μου αν δεν έχω αποδοχή και την εξήγα που μου αξίζει. Πες πως πλήρωσα και μερικούς για να μου κάνουν κονσομασιόν. Είμαι εντάξει.