Καίγεται το κεφάλι μου

 

Αγάπη μου,

Με πιάνει ναυτία ιμηκρανία ίλιγγος. Μπορεί να ξεράσω. Δεν ξέρω. Αλλά σε θέλω πολύ και μου λείπεις φριχτά. Είναι πολύ περίεργο να κρατώ φυσιολογική συμπεριφορά κοντά σου.  Η χημεία μας είναι εκρηκτική. Και παίρνω χίλιες προφυλάξεις. Μέχρι που κατεβάζω διακόπτες για να μη γίνει κανα μπαμ. Τέτοια συνέβησαν. Είναι η περίπτωση τέτοια που ότι έγινε έγινε για να βγούμε ζωντανοί. Πως να το πω. Δεν είμαι ότι να' ναι, βλέπω και προβλέπω και κάνει διαδρομές η σκέψη μου όπως και η δική σου. Δεν χρειάζεται να σου πω τίποτε. Θέλω να αφεθούμε σε μια αγκαλιά. Καίγεται το κεφάλι μου. Πρέπει να αυνανιστώ επιγόντως. 

Πάω

Μα δε με πιάνει η μαλακία ούτε τα ντεπόν

Θέλω τα μάτια σου. Να έχω δεθεί πρώτα. Και να με λύσεις όταν το συνηθίσω λίγο και το μπορώ.

.. Αν υπάρχει εμπιστοσύνη δλδ είναι το θέμα μας όλο. Αν θα με λύσεις. Κι ότι πρέπει όπως φαίνεται να δεθώ. 

ΑΚΟΥΩ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ

Κι εσύ το ίδιο. Κι έχουμε δεθεί εδώ πέρα και ποιος να μας λύσει. 

Όμως θέλω να πιστεύω πως εσύ δεν είσαι δεμένη. Ότι μέσα στα χρονάκια που μου ρίχνεις θα είσαι σε κάποια πράγματα πιο μπροστά. Και μπες μπροστά. Μπες μπροστά. ΜΠΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ

και λύσε με τώρα. Τώρα που θα 'ρθώ.

Να με πας κάπου να δεθώ να αφεθώ να περάσει η ώρα που είναι να σε δω όπως είσαι και να με λύσεις όταν θα το ελέγχω. 

Κάπως έτσι δλδ