Λίγο αίσθημα πλιζ

 

ΛΙΓΟ ΑΙΣΘΗΜΑ πλιζ

Με χτενίζει και με στολίζει σαν άλογο

Παρθένα από την νήσο των Μακάρων

Στο όρος το αστρικό του αντίχειρα

Το πάτωμα.

Ξαπλωμένη ανάμεσα σε δυο βουνά

Ο δρόμος απ' την χερσόνησο

Τον φυλάει Τζεντάϊ

Με το σπαθί του το ροζ

Που βράζει 

στην κατσαρόλα με το τσάϊ.

Τρώει αυτιά .

Σπαθί να είναι ή ποντικάκι

Μα μ' έχει φάει.

Μοιάζω με Έλφ;

Ίσως ξεγελαστούνε.

Έρχομαι από τα δάση με τις Οξιές

Παρθένα από την νήσο των Μακάρων

Μου τραγουδάει καν καν

"Βάλε και λίγο αίσθημα 

παιδί μου..

Θύμωσε . Δώσε δώσε. 

Είσαι η αυγή μου".