Απότομη επιθετική και άκαιρη η προσέγγιση μου.
Πάθαμε Πλατωνικό σπήλαιο. Είμαι στο σπήλαιο και νομίζω ότι ξέρω τον δρόμο για έξω και πάω σα καλλικάτζαρος και τους τραβάω και φωνάζω πάμε βλαμένοι ήρθαν Χριστούγεννα. Και τρώω το ξύλο της χρονιάς μου.
Προτάσεις:
Να προσπαθώ ως αφετηρία μου μόνο θετικές και φωτεινές πράξεις.
Λεπτότερη και πιο σιγανή διαχείριση.
Χωρίς υπερβολές.
Και χωρίς εμβαθύνσεις στο τραύμα όταν βλέπω πως ο άλλος είναι αρνητικός και τρομαγμένος.
Να μην ξεχνώ να θυμάμαι πως στο 99,999999999999+οο% είναι αρματωσιά κι ασπίδα τα τυποποιημένα άγια λόγια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή