Πήρα την αδερφή μου ένα τηλέφωνο και δεν το σήκωσε κι άρχισα να γράφω ...
Το ταξίδι έχει αναταράξεις. Φοράω πάντα το αλεξίπτωτο της ποίησης και όλη την εξάρτιση με ισοθερμικά γιατί ειμαι και κρυουλιάρα. Που να εισαι τί να κάνεις; Σήμερα έφτιαξα έναν σκοπο στην φυσαρμόνικα. Τώρα την πρωτοέπιασα, δεν έχω καθόλου πείρα σε αυτό το όργανο αλλά μ' αρέσει πολύ. Ενα θέμα στα 4/4 που αφήνει αίσθημα αγωνιώδους διερώτησης λίγο χιουμοριστικά λίγο ρομαντικά σα μουσική που συνδέει σκηνές σε παλιά ελληνική ταινία. Θέλει άλλη μάσκα το σφίξιμο στο στόμα η φυσαρμόνικα απότι η φλογέρα. Αν και δεν φαίνεται δύσκολη μετά από κάποια ώρα μούδιασα και μου έφευγε ο αέρας. Και οι νότες έχουν πολυ στενό πάτημα και να θυμάσαι και την φορά. Ξετρελάθηκα.
...και με παίρνει πίσω. Αρχίζουμε να μιλάμε κάπως κολλημένα λέμε για την δουλειά την κούραση τα παιδιά και της λέω ότι δεν ήμουν και καλά γιατί προσπαθώ να λύσω τα βαθειά των γονειών μέσα μου για τις πεπειθήσεις και τις άμυνες γιατί για να είμαστε καλά πρέπει να τους έχουμε συγχωρέσει και να έχουμε κρατήσει τα καλά και πως σκέφτηκα να της στείλω τις σημειώσεις μου και μου είπε ότι την ενδιαφέρει και τελικά μου λέει ότι πέρασε πολύ δύσκολα ότι μάλλον δεν είναι καλά και δεν νιώθει και πολύ ακαίρεα και ότι την έχει γαμήσει η μάνα μου για το χωράφι (της το καλλιεργεί η μάνα μας) και σκέφτεται να το σκοτώσει και 10000 (ενώ χθες μου είπε πως το έβαλε 30000 για να πιάσει τα 25000 που είναι η τιμή του). Και της είπα ότι εμένα με ενδιαφέρει να είμαστε καλά και αυτά είναι παλιοσίδερα αλλά να μη το σκοτώσει. Και της είπα για την φυσαρμόνικα και τα βιβλία να βρει κάτι τέτοιο να την εκτονώνει συναισθηματικά και να κοιτάξει πρώτα από όλα να είναι καλά για αυτήν και για τις κινήσεις της. Και κλείσαμε κάπως μεταξύ μας καλά. Βέβαια τρελάθηκα εκείνη την ώρα με τα 10000 αλλά κράτησα την ψυχραιμία μου και μου έδωσα χρόνο. Μετά που κλείσαμε ένιωσα πίεση και μπήκα στις αγγελείες κέντρο Αθήνα να δω τις τιμές. Σκέφτηκα να ανταλλάξω την αποθήκη. Σκεφτόμουν αντίροπα μια ότι μπορεί να είναι γραφτό για να πάω για κάτι καλύτερο ή για να αποτραπεί μια ενδεχόμενη "επιθετική" κίνηση προς εσένα και σκεφτόμουν ότι δεν μου μιλάς και δεν θες επαφές και διάφορα πως αν ήταν θα είχαμε ξαναμιλήσει τόσο καιρό - τα σκέφτηκα ως δικαιολογίες; ως αιτιολογίες; δεν ξέρω- και μια σκεφτόμουν ότι γίνεται αυτό για να με σταματήσει και μια για να ανασυνταχτώ και να πάω για κάτι καλύτερο σε βάθος χρόνου. Αλλά εδώ πεθαίνουμε τί κι άλλο χρόνο και ο τρελός μου λέει ότι εγώ τις έκλεισα τις πόρτες από τότε που γύρισα εδώ και έπρεπε να ήμουν Αθήνα από το 2009 τότε που κάψανε οι αναρχικοί την φιλοσοφική μια μέρα πριν τις εξαιτάσεις και ο τρελός αυτός από όλους μου είναι αυτός που έχει κάνει τα καλύτερα για μένα και τον συμπαθώ πιο πολύ από τους "γνωστικούς" μου. Κι άρχισα να σκέφτομαι αν τελικά έχω καψούρα με τις ελιές και αν είμαι εγώ και ποια είμαι και τί θέλω κι αν θα πέρναγα τόσο δύσκολα όσο πέρασα για να μου μίνουνε τελικά οι ελιές και να έχω φάει και στην ανταλλαγή 5000 την αδερφή μου και αν τελικά έκανα τον Νταβέλη για να καταλλήξουμε να της πάρω σκοτομένο το χωράφι ή να της φάει άλλος σκοτωμένο το χωράφι τελικά και γαμώ τα χωράφια ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΡΘΩ ΑΘΗΝΑ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩ. ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΛΥΣΩ ΟΛΑ ΜΟΥ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΛΥΣΕΙ ΟΛΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. Και αν έρθουν καλύτερες μέρες καλώς αλλά δεν θέλω να κάθομαι να τις περιμένω. Αλλά δεν θέλω μια μέρα να πέσω πάνω σου και να φάω πάλι τα μούτρα μου ενώ θα έχω κάνει τόσα για να έρθει η ζωή μου κοντά σου. Αν είναι να προσπαθώ τόσο πολύ για να ζήσω κι από κοντά τον χειρότερό μου εφιάλτη μήπως ο τρελός που έκανε της προάλες την παραβίαση ήταν για να σωθώ από τον εφιάλτη ή για να δοκιμαστώ ανάμεσα στο όνειρο και τις ελιές. Τις ελιές που πολύ της σέβομαι ως Ιερό όπως και τον Έρωτα επίσεις.
Όπως και να έχει δοκιμάζομαι. Οι Ελιές είναι το άσυλο και η ασφάλειά μου. Κι ο Έρωτάς μου τί είναι; Τα πάντα. Τα πάντα στον αέρα και πέρα από τα όρια της τρέλας ο δικός μας μου μας.
Περιμένω να δοκιμάσω το κρασί. Αν είναι καλό θα κρατήσω την Καραμήτσα και σκέφτομαι να ρίξω λίγο την τιμή στο οικόπεδο μήπως προλάβω αυτά τα παλιοσίδερα.
Δε με νοιάζουν τα παλιοσίδερα. Αλήθεια θέλω να ήμαστε καλά. Και μπορώ να τα δώσω όλα τα ανταλλάζω με αυτό που μας ταιριάζει. Έχω τόσα χαρτιά να παίξω και θα τα είχα παίξει καλύτερα αν ήξερα τί θες και δεν ένιωθα τόσο ανασφαλής μπερδεμένη ανεπαρκής παρανοϊκή κτλ.
Αυτοί που δεν έχουνε τίποτε είναι καλύτερα;
Πρέπει να πάμε στο εξωτερικό για να περπατάμε χέρι χέρι;
Τί είναι αυτό που δημιουργεί το κόλλημα; Υπάρχει κόλλημα;
Και που υπάρχει κόλλημα ευτυχώς που υπάρχει και κάτι..
Θα ήθελα να κάναμε μαζί σχέδια.
Μόνη μου είναι σα να γκαζώνω και να μαρσάρω μπρος στον τοίχο.
Πάντα ήθελα να κάνουμε σχέδια μαζί.
Μου την σπάνε οι "αυτονομίες" στη σχέση. Χα!
Τουλάχιστον να ξέρω αν θα σου άρεσε να είμαστε κοντά. Ήταν πολύ επιθετική και απότομη τρέλα ο τρόπος που σου μίλησα τότε. Αλλά φαντάσου πόσο φριχτά είχα στερηθεί και καθυστερίσει. Και βγήκε έτσι από μέσα μου. Από τότε όμως δεν έχω σταματήσει να σου μιλάω και να κάνω πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση. Και αν χρειάζεται να πάω γύρω γύρω μήπως πρέπει να ... αλλά έτσι κι αλλιώς όλο γύρω γύρω πάω. Μήπως δεν με θες και μου μιλάνε έτσι τα πνεύματα. Δεν το πιστεύω ότι δεν νοιάζεσαι για μένα και ότι δεν μ' αγαπάς. Ούτε ότι σου έχω κάνει πιά τόσα που δεν θες να με ξαναδείς. Το να εξαφανιστείς είναι ή δεν μπορείς ή δεν θες. Ή δεν μπορείς και δεν θες. Ή θες κάτι άλλο περισσότερο. Γιατί τα κάπως αλλιώς κτλ είναι το ίδιο το ναι και το όχι. Το τώρα το πριν το μετά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή