Αν και όταν μου γράφεις και γράφεις ότι μπορεί να είναι πάνω σε αυτό θέλω πολύ αλλά το προτιμώ σε πραγματικό χρόνο

 

Ελπίζω να είναι από πέτρες αυτά τα σπαγγέτι και να μην βγουν παραβρασμένα. 

Θέλω να ορκιστώ ότι δεν θα αφήσω να με απελπίσεις ποτέ. Θα πάρω και θα κάνω ότι χρειαστεί.

Είδα ότι έπαθα μεγάλη ζημιά διαβάζοντας κάποια έργα σου ετεροχρονισμένα. Όχι για τα ποιήματα αλλά για τον ποιητή. Τελικά μάλλον μου είναι αδύνατο να τα διαχωρίσω. Και ενώ το έργο ξεκινάει την δική του ζωή το ετεροχρονισμένο που βιώνω με στέλνει να ανακατώνω το κβαντ με τεντώνει όπως προσπαθώ να μίνω εδώ με δείνει τελεία αλλού για αλλού στο χάρτη, χάνω το νόημα μπλοκάρει η πλοήγηση, αποσταθεροποιούμε, χάνω τις ιδιώτητες. Μεγάλη ζημιά παθαίνω να βγαίνω στο άχρονο έτσι παγωτό αλλού για αλλού χωρίς στόμα. Σε βασανισμό. Δε μ' αγαπάει καθόλου αυτός ο ποιητής, μόνο το ποίημα κάποιες φορές μα τί να το κάνεις.