Κανείς δεν έφυγε από φτώχεια. Η γη είναι τόσο πλούσια εδώ που κανείς δεν πεινάει. Η ομορφιά είναι τόση που κανείς δεν βαριέται. Όλοι έφυγαν κυνηγημένοι και μπουχτισμένοι από την κακία και τα κόμπλεξ των ανθρώπων εδώ σε οτιδήποτε διαφορετικό και καινούριο. Για να ξεφύγουν από την προκαθορισμένη μοίρα τους, να δώσουν μια ανάσα ελπίδας στα όνειρά τους, που ακόμα κι αν δεν τα κατάφεραν έχουν έναν λόγο να μοιάζουν σαν να τα κατάφεραν όταν έρχονται πίσω και μας επισκέπτονται εδώ. Εγώ είμαι πολύ κοντά στο όνειρο μου. Έχω όλα τα υλικά του και τις υποδομές. Όμως ουσιαστικά δεν πάτησα ποτέ στα πόδια μου, παρά στα φανταστικά μου. Συνδύασα τον εύκολο με τον δύσκολο δρόμο κι ύστερα μόνο τον δύσκολο και αν και φλερτάρω με την ευκολία να μου κοπεί το χέρι αν το απλώσω, καλά την έβγαλα καθαρή, πίσω δεν ξαναγυρνώ όσο κι αν δυσκολεύουν τα πράγματα και μου πέφτουν βροχή οι προτάσεις. Χρειάζομαι καθαρό μυαλό και σώμα δυνατό. Έχω αρχίσει και κοιτάω γύρω μου και ακούω τον κόσμο και τον παρατηρώ και δεν είναι ωραίο αυτό που βλέπω. Εχθές στην θάλασσα παρατηρούσα τις οικογένειες, φρίκαρα. Νιώθω τόσο μόνη στο μεγάλωμα των παιδιών, αλλά είμαι πολύ καλύτερα από το να ανέχομαι του κόσμου τις μαλακίες. Τρέμω από την σημαντικότητα του εγχειρήματος, που είναι το πιο αληθινό που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος στην ισορροπία του ότι δίνεις παίρνεις. Ξέρω ότι μπορώ να το πάω παντού, να πάρω τον εαυτό μου με τις προεκτάσεις του που είναι τα δυο μου αγγελούδια και να επιβιώσω παντού ακόμα κι αν χρειαστεί να με πάει λίγο πίσω στην ποιότητα και στην ελευθερία που έχω καταφέρει. Προσπαθώ να φροντίσω να υπάρχει μια προοπτική και μια ασφάλεια στο εγχείρημα μου. Έφαγα αρκετό χρόνο να δω μέσα μου και γύρω μου. Έφαγα αρκετό χρόνο να δω τι μετράει. Κοιτάω τις εκπτώσεις που έκανα ως αυτό το σημείο και πώς να τις ανταλλάξω τώρα με άλλες για ένα καινούριο ξεκίνημα. Έχω περάσει πολλές αντιξοότητες που με έχουν κουράσει. Μέχρι που σκέφτηκα πως δεν είναι κατάθλιψη αυτό που περνάω με το κρεβάτι αλλά είναι γιατί είναι το πρώτο κρεβάτι που έστησα για μένα (για μας δλδ)  μετά από 10 χρόνια που βρίσκομαι εδώ, τα πράγματά μου είναι ακόμα σε βαλίτσες και δεν σταμάτησα να δημιουργώ. Έχω φτάσει στο φινίρισμα και περνάν μέρες κοιτώντας σε μια ταινία που κρέμεται από τον ταβάνι κοιτώ τον τερματισμό. Χθες μετακόμισα έξω. Μας κάνω έξωση σιγά σιγά να τα πετάξω όλα έξω να κάνω τα τελευταία τριψίματα βαψίματα να γίνει αυτό το σπίτι αυτό για το οποίο προορίστηκε, ένα άσυλο για ανθρώπους που χρειάζονται θεραπεία στη φύση. Το σώμα μου είναι δυνατό και το μυαλό μου όταν καθαρίζει κι αναθαρρίζει με εκπλήσει. Το σώμα μου τα έχει παίξει από αυτή την ερωτική μοναξιά. Είμαι δεμένη στα υπόγεια των βασανιστηρίων και δεν λέω να μαρτυρήσω.  Μεγάλη κατάκτηση μα χωρίς να το θέλω. Αλλά γαμώτο περνάει η ζωή. Δεν μπορώ να πω ότι κάνω νηστεία, περισσότερο είναι σα να είμαι άρρωστη που δεν μπορώ να φάω. Είναι σα να πεινάω και το στομάχι μου να μη δέχεται τίποτε. Χθες δεν κατάφερα να κοιμηθώ. Κοιτούσα το φεγγάρι και σε έβλεπα, σοβαρή και συνοφρυωμένη να με κοιτάς τόοοσο μακριά ως το φεγγάρι τι φτερά να φτιάξω … Δε μπόρεσα να κοιμηθώ, σκεφτόμουνα την ζωή στην Αθήνα. Δεν με διαλύει τίποτε περισσότερο από την σκέψη της ζωής στην Αθήνα χωρίς εσένα. Κι όμως αυτό είναι το πιο δύσκολο από όλα να διαχειριστώ την Αθήνα χωρίς αυτή την προϋπόθεση, χωρίς καμιά τέτοια προϋπόθεση. Κι όμως είναι προϋπόθεση να το δοκιμάσω χωρίς καμία προϋπόθεση. Είναι παράλογο λίγο για μένα να το δω λίγο πιο χαλαρά, να μπορεί να αναπνέει. Δεν μπορώ να το κάνω έτσι. Μπορώ να το κάνω σε πλήρη στόχευση και τελείως προσανατολισμένο, με θανατηφόρο ρίσκο, ναι, και το μόνο που έχω για να το ισορροπήσω είναι με ποίηση. Να πω δλδ πως το καρότο μου θα με κάνει ευτυχισμένη σε μια αγκαλιά κι αν γίνεται να το δίνω στη  ποίηση, αν και είναι αυτά τα δύο μεταξύ τους αντίθετα και το ένα τρώει από το άλλο. Και δεν δουλεύει καλά έτσι η μηχανή. Πέντε εκατομμύρια άνθρωποι και πες ότι πέφτω πάνω σου.  Ε λοιπόν, πιο εύκολο μου φαίνεται να τρέχω ένα νοικοκυριό στην Αθήνα από το να διαχειριστώ και να προκαλέσω αυτή τη στιγμή. Μου φαίνεται πολύ κουλό όλο αυτό που περνάω. Με ξεπερνάει. Και δεν μπορώ να μην το ακολουθώ. Να φτιάξω τις προϋποθέσεις. Δεν ήθελα να φτάσω στο σημείο να κάνω πράγματα για να μην τρελαθώ. Αλλά όλη μου τη ζωή αυτό κάνω. Και σε έχω μπλέξει τόσο πολύ σε όλα μου…  ένα φιλί αγάπη μου, έλα να με ξετρελάνεις ..  πάμε κάπου,