Κατάρα να σε ερωτεύονται όλοι. Είναι κι αυτό σα τον Μίδα που ότι πιάνει γίνεται χρυσό.
Ντρεπόμουνα αρκετά που προτιμώ την ερημιά και την χειρονακτική εργασία από τα τόσα που ξέρω να κάνω. Αλλά αφου έμαθα πως "δεν είναι ντροπή ο καημός κι η σιωπή" δεν ντρέπομαι πια.
Με αγχώνει η πόλη πολύ. Όταν μπαίνω στην Αθήνα καταλαβαίνω γιατί δεν έρχεται να με βρει. Στην ερημιά αλήθεια δεν το καταλαβαίνω.
Στην ζωή μου καταφερα να μ' αγαπάνε ακαριαία τα μικρά παιδιά και τα ζώα. Νιώθω ότι συναισθηματικά τουλάχιστον έχω ήδη πετύχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή