Άσσος κούπα

Εχθές το βράδυ είχα μια πρωτόγνωρη εμπειρία με τον εαυτό μου. Γίναμε δυο τελείως διαφορετικοί άνθρωποι εγώ κι αυτός κι είμασταν μόνοι. Μου φέρθηκε πολύ ωραία, με συμπόνεσε και με παρηγόρησε σα πραγματικός φίλος, σα μάνα το λαβωμένο παιδί της. Με έτριψε όπως τρίβουν τα βρέφη και με έβαλε γλυκά για ύπνο και κοιμήθηκε δίπλα μου. Υπάρχει στο κεφάλι μου μια φλυαρία αυτές τις μέρες τόσο χαμηλωμένη που ακούγονται τα βότσαλα όπως τα δονεί το ποτάμι. Σε αυτή την δοκιμασία βλέπω πως έχω πετύχει τα δύσκολα και δεν μπορώ να πετύχω τα εύκολα. 

 

Δεν ξέρω αν ήταν από το μεθύσι μου που νόμιζα πως με κάποιον τρελό τρόπο μου έβαζες εσύ την μουσική από το ράδιο και μου άλλαζες και τις ενδείξεις του καιρού όπως άλλαζε κάθε τόσο η ψυχολογία μου. Παθαίνω διάφορα κουφά με το ράδιο και τις ενδείξεις του καιρού. Όταν ανοίγομαι στην ατμόσφαιρα βλέπω πως γίνομαι συνθέσεις και νιώθω την ψυχή μου να όπως σα να έχει μπει σε ένα μαλακό κι εύπλαστο τραίνο. Μα ο νους μου έχει πάντα το νου του και δεν ανησυχώ, δε θα γίνει κανένα κακό, πέρα από κάποια μίζερη σπατάλη. Και τι έγινε αν και τα ναι και τα όχι φτιάχνουν το ίδιο υπέροχο πάθος-λάθος!  Δε σε φοβάμαι.  Δεν σου έχω κάνει τίποτε κακό. Δεν σε έχω ανάγκη. 

Μπρέιν στορμ, κοιτώντας έναν άσσο κούπα:

Καρδιά που επιπλέει

Δυο ώμοι σκέτοι   

νησιά  στην επιφάνεια 

στόματα. 

 Ανασαίνοντας ουρανό.

Πίσω μας έχουμε φτερά αμφίβια

Στήλη σαϊτιά. Σατανικό πορτρέτο.

"κατούρα να φύγουμε"  .