Ξεμάκραινε η τσαμαδούρα. Μες τη μέση στη κρέμαση δέσαμε άλλη μια. Έκανε καιρό και σβήσαμε από δω. Κοίτα να δεις που θα μας πάει το ρεύμα από άκρη σ’ άκρη όλη την ξέρα. Γλιστράει το σκαρί σαν χέρι απάνω σε πιέτες από δαντέλα. Πριν ξημερώσει είναι να τα μαζεύουμε. Δεν κάνουμε ευχές ούτε και κάνει να λέμε ευχαριστώ. Ότι μας δώσει η θάλασσα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή