Σαπουνάδα

 

Πώς να σκέφτεσαι… προσπαθώ να φανταστώ μα δικαίως φοβάμαι μη και πάρει λάθος δρόμο το μυαλό και σταματάω. Αν σκέφτεσαι τίποτα δηλαδή και δεν έχεις απογοητευτεί τελείως με τόσα λάθη που έχω κάνει. Γιατί έχω πολύ δρόμο με την ανάλυση. Βλέπω πως θέλω να τελειώσω με αυτό για να προσπαθήσω να σε κοιτάξω. Γιατί δε θέλω να σου δημιουργήσω κι άλλα προβλήματα κι άλλες δυσάρεστες καταστάσεις. Σίγουρα είναι λάθος και που εκθέτω τις σκέψεις μου σε αυτή τη φάση. Χάνω για να κερδίσω μπορεί. Χώρος που αδειάζει γεμίζει. Προσπαθώ έστω. Χρησιμοποιώ τα όπλα της επιστήμης, των νόμων και των ειδικών. Είναι τα παιδιά κι εσύ που δεν με αφήνετε να σταματήσω ούτε λεπτό τον αγώνα. Σήμερα πήρα ένα γερό μάθημα. Ξύπνησα το πρωί, έκλαψα, έστειλα ευχές και σηκώθηκα τρέχοντας να προλάβω τις δουλειές. Όπως μιλούσα στο τηλέφωνο απορροφημένη βάζω το χάπι το Τ4 με άδειο στομάχι να πιώ κι όπως ανοίγει ο οισοφάγος με το χάπι για το νερό στην κούπα μου είχε βάλει η μικρή τίγκα απορρυπαντικό για να γεμίσει την γοργόνα με τις φούσκες της και ήπια άσπρο πάτο το απορρυπαντικό. Μιλάμε για πολύ χάλια εμπειρία. Οδήγησα μόνη μέχρι το νοσοκομείο που με καλωδίωσαν κι έφαγα τη μισή μέρα εκεί. Κάηκε ο λαιμός μου και έστειλα το στομάχι μου κανονικά. Κάποιες αμαρτίες θα πληρώνω. Τώρα που σου γράφω έχει φτάσει στα έντερα ο πόνος. Θα είμαι εντάξει μέχρι αύριο.  Και θα προσέχω να μην βιάζομαι και να μην κάνω πολλά πράγματα ταυτόχρονα και να ελέγχω τα πάντα. Σκέφτηκα πολύ όσες ώρες ήμουν στον Θάλαμο Γ’ σήμερα. Δεν θέλω τίποτα. Μόνο να γίνω άνθρωπος όπως λες κι εσύ. Να καταφέρω να συγχωρεθώ. Να έχω συνείδηση καθαρή και ορθές ευκαιρίες. Και κάπως νιώθω σήμερα πως καθάρισε η ενσυναίσθησή μου με την σαπουνάδα. Αύριο θα πάω να πάρω γάλατα να στοκάρω για τρείς μήνες και νερά για τουλάχιστον μια εβδομάδα. Αύτη την άνοιξη πρέπει να τα περιμένω όλα. Και βασικά είμαι μόνη μου σε όλο αυτό εδώ μέσα. Χωρίς να μπορώ να εμπιστευτώ επαρκώς κανέναν πίσω μου. Γιατί τους τελευταίους μήνες που δεν δίνομαι ερωτικά ξεμπροστιάστηκαν διάφορα προσωπεία και έχω αναθεωρήσει πολλά. Όμως βγαίνω πιο δυνατή και δεν υπήρξε ούτε μισή στιγμή που να εκπέσω σε πράξεις ανάγκης. Ανοίγω περισσότερο το μυαλό μου και είμαι καλύτερα από πριν. Και νιώθω τόση ευγνωμοσύνη για την στιγμή που σε ερωτεύτηκα. Κάθε λεπτό που περνάει όλο και περισσότερη. Είναι αδιανόητο πως συνέβη όλο αυτό μέσα από πέντε προτάσεις, από ένα ποίημα. Πώς να μην πιστεύω τόσο πολύ στην ποίηση αφού μου έχει δώσει τα πάντα. Ότι έχω κερδίσει είναι από αυτό. Γνωστό. Μια σκέψη αρκεί να σου αλλάξει τη ζωή.   Θέλω να είσαι καλά. Να έχεις υγεία. Να είσαι με όποιον τρόπο σου χρειάζεται για να είσαι καλά. Να σε σκέφτομαι καλά και να γίνομαι καλύτερα. Να καταφέρω να σε νιώσω. Να είμαι σε θέση να το καταφέρω αυτό. Συγνώμη αγάπη μου για όλες τις γουρουνιές μου. Θα τα καταφέρω. Και πιο πολύ στεναχωρήθηκα σήμερα που με όλα αυτά δεν μπόρεσα να σου φέρω το ποίημα που ήθελα να σου χαρίσω για σήμερα. Μας υπόσχομαι όμως πως από δω και πέρα θα φέρνω ομορφιές με τέχνη. Και θα αφήσω όλη τη βρομοδουλειά αποκλειστικά στον γιατρό. Η χάλια και τάχαμου αναρχική επανάσταση ΤΕΛΟΣ. ( χαμογελάκι με προσπάθεια )   Υγεία μωρό μου.