Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011
αιθέρια γεύση
Ενώ ο Ερμής πέταγε, η φίλη σας συνέχιζε να ψάχνει τον συνδυασμό που εφάπτεται, ξεμουδιάζει τα αισθητήρια και κινεί τη ροή στο αρχέτυπο σχήμα. Σχήμα που ξεκλειδώνει τις όποιες νοητικές διαστάσεις.
Είχε αφήσει καταμέρους τις αναλύσεις ανεβάζοντας τέρμα τον διακόπτη του αφουγκρασμού.
Είχε αφήσει καταμέρους τις αναλύσεις ανεβάζοντας τέρμα τον διακόπτη του αφουγκρασμού.
Εκείνο το πρωί κατέβηκε στο στέκι της νομικής σχολής. Έβαλε τον χαρτοφύλακα με τα ποιήματα στο τραπέζι, σκαρφάλωσε και κάθισε πάνω του. Προσπάθησε για λίγο να εναρμονιστεί με τον χώρο καθώς συλλάμβανε βλέμματα που την κοιτούσαν ως κάτι το αξιοπερίεργο. Ήταν η ευκαιρία για να ξεκινήσει την απαγγελία. Κινήσεις του σώματος, εναλλαγές στη φωνή, από ρευστή σε στέρεα, θερμή ή ψυχρή, οι ταχύτητες που έδειχναν την διαφορά σε δρόμους και τοπία. Παύσεις αυτονόησης ζωγράφιζαν σκιές. Κόκκινο φως στο αρνητικό της φωτογραφίας του χάους. Κι άλλα χρώματα από παιδική σχιζοφρένια. Ποιήματα αισθαντικά μάταια όπως η εξίσωση της γένεσης και του θανάτου.
Είχε απορροφηθεί στην ατμόσφαιρα, σ' αυτό το χέρι(;) μεσα της...
Αεικίνητο σχήμα που παίρνει μορφή, μαύρο καπελάκι μαλλί, κοτσιδάκια, οστά λυγερά, μακό ψαροκόκαλο στέρνο. Παντελόνα φαρδιά, νεοάγριο τρένο. Η φιγούρα του "αριστοκρατική", παίρνει τα δάκτυλα απ' το βρακί, τα φέρνει στο στόμα και λέει: μμμ! αιθέρια γεύση... (foto by net/ janis joplin)
Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011
Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)