Ωραία Γη
με το μαραμένο γιασεμί στο πλάι σου
στην πέτρα 'κει
γονατιστό να κάνει προσευχή
στη χάρη σου
σα ν' αγναντεύει το κρυφό
των δελφινιών το συναπάντημα
την ώρα που οι πειρατές μοιράζουνε
τα λάφυρα τους τ' άτιμα
τα λάφυρα τους τ' άτιμα
γλυκιά μητέρα με τα μυρωδάτα λόγια σου
τα αμάραντα
σ' ένα τραγούδι για τα καθημερινά τα δώρα
τ' άκρατα
γύρε ψυχή μου και τα πόδια της
τα πόδια φίλα της .
-ποίημά μου του 1999-
(art Van Gogh/ skull)
ειναι υπερανθρωπα ομορφο τα καθημερινα τα δωρα να ταξιδευουνε... με ταξιδεψες σε αλλον χρονο και μου εμεινε μια μυρωδια αψια απο μαραμενο γιασεμι..
ΑπάντησηΔιαγραφήγεια σου πανδιονυ...
γειά σου σπίθα!
ΑπάντησηΔιαγραφήευτυχώς που υπάρχουν κι αυτά τα παιδικά μου χειρόγραφα! να μας επιστρέφουν στο κατάλευκο βάθος της ψυχής..τώρα που η αγνότητά μας χτυπά κόκκινο μαζί με τον πλανήτη..
Καλημέρα ΟΑΚ!
ΑπάντησηΔιαγραφήεδώ θα μείνω!
Φιλιά, πολλά σου χρωστάω!
filos ton Maasai