άπνοια στη μανία

σε τρένο πεθαίνω

στα άκρα στοά σάρκα

με ταινίες μεμβράνες 

αισθήσεις που φθίνουν

ανοίγουν καλοκαίρια

ξεφτυισμένη φωτιά
στα αυτιά κύματα

κοίμα..σβήνει το βλέμμα

σε ένα θέμα μαθητικό

άπνοια στη μανία 

ΑΝΕΚΦΡΑΣΤΑ:
αράχνες αραγμένες κεκωδικοποιημένα νανουρίσματα άριθμη καρδιά μαθηματικά οράματα-με άρματα απο γίδες -Αρμαγεδδών-αρχίζει το τέλος τελειώνει η αρχή μαγικά μυστήρια και κάτι ιζήματα ζυμώσεων οστά βγαλμένα σωστά. νωπή τρυφερότητα

στον νιπτήρα παραfinit στη σαπουνοθήκη χαρτί κι αναπτήρας βρήκα στη φωλιά το αυγό απόγειο πίστης εμπ χθεσινό απωθυμένο εχέμυθο άγνωστο ρήμα [είναι] ζω πεθαίνω -θα παίζω-

στο δυο δύω ανατέλλω 

κι αναστέλλω του κύκλου τη γραμμή

-να είμαστε εκεί-

στην αγορά του δάσους

για το μέγεθος μιας ζωής

(art Duchamp)