(ή Υποσυνειδήτου Μονόλογος)
Πόρτες.
Περιττές οι λέξεις συναθροίζουσες σπαταλούνται σε παρενθέσεις.
Τις ευθείες να αντέξεις που ίπτανται.
Γύρνα τον δίσκο και πες μου πάλι αυτό που σαρώνει τα χείλη σου όμορφα σαν την ηρεμία της σπηλιάς-φωλιάς σου, παντού παρεμβάλλεσαι.
Σπαρτά φυτρώνουν αγάλματα από πέτρες, δυνατό σαν θερμανθούν τηλεκινόνται οι πυρήνες τους, τραγουδούν, θορυβούν, θρύλους , θαύματα θεϊκής θωπείας, για μια αγκαλιά.
Κλασματάκι, διχοτομημένο σύννεφο από θρυμματισμένο γυαλί, γέλα μου!
Ίσια ιστία, κοράλλι, κανάλι, ωκεανός, οιωνός.
Αποχή, ακοή, αφή, γεμάτο φιλί.
Ποτήρι, μπουκάλι, φιάλη, σταθμός, στάθμη, οφθαλμός, άγνωστη γη, τυφλή, βουτιά στα σκληρά, ανάλαφρα σαν αφρός, σαν γελαστή στροφή.
Πλέω, ντελίριο, μυστήριο.
Σκέψη, σκοπός, στιγμή, στίγμα, σώμα, μυς.
Είναι η μοιραία αίσθηση, να υπερκύπτω σαν συνέχεια του μυ σου, κινήσου.
Απλώσου , κυλίσου, στον κύκλο σου, εισοδοδρομίσου.
Το παραπάνω παραπονείται.
Βρίσκω, χάνω, στόματα σε στρώματα, πατώματα.
Φεύγεις? Μείνε στο εδώ, το ιστίο κινώ, κόκκινα αστέρια, πυροτεχνήματα.
Για όσους βρέθηκαν έξω από το σπίτι, για χατίρι ενός ονείρου, από το υπερπέραν, αν ακούς, μουσική. Από τα πλάσματα του απέναντι αστερισμού, με προφανή έλλειψη ταμπού, όταν ο χρόνος χάνεται στην σχισμή του χύμα.
Κανάτες με μύδια σε μπαρ γαλλικό, λυκόφως γλυκό. Σάρλοτ, στη Σελήνη μιλώ τα βράδια που ξυπνάν παραισθήσεις, απ’ το πιρσινγκ του παρελθόντος.
Λατρεύω τον τρόπο που με καλείς, όλους τους μορφασμούς που θες να μου πεις.
Αυτό που δεν έχει λέξεις, να το αντέξεις.
Ξεσηκωτικό ακούγεται και τρώγεται με απεριτίφ της στιγμής. Ένα μικρό μαγικό δείγμα, ξωτικό απομακρυσμένων πηγών.
Άνθρωποι, εικόνες, αισθήσεις, έρχονται να συνθέσουν αντιθέσεις, διαστημικές διασκεδάσεις, σαν φτάσεις στην κορυφή, καρποί πέφτουν, ολάλμυρα κύματα.
Σαν φως, σαφώς μας φιλά οπισθοφύλακας θάνατος τελευταίος.
Αέναη γραφή, πέταγμα. Σύνοψη-υπερδιέγερση.
Τα δόντια, τα χρόνια, ζεστά χιόνια, τυχερή γοητεία, μετάξι η αγάπη.
(αφιερώνεται, στον Aurelien, την Fanny, τον Mix, την Σαρλοτ, τον Dam Tam, τους Monty Picon, την Bretagne και.. την Φαίδρα Φις)
(foto by me/ποδήλατα)
Πόρτες.
Περιττές οι λέξεις συναθροίζουσες σπαταλούνται σε παρενθέσεις.
Τις ευθείες να αντέξεις που ίπτανται.
Γύρνα τον δίσκο και πες μου πάλι αυτό που σαρώνει τα χείλη σου όμορφα σαν την ηρεμία της σπηλιάς-φωλιάς σου, παντού παρεμβάλλεσαι.
Σπαρτά φυτρώνουν αγάλματα από πέτρες, δυνατό σαν θερμανθούν τηλεκινόνται οι πυρήνες τους, τραγουδούν, θορυβούν, θρύλους , θαύματα θεϊκής θωπείας, για μια αγκαλιά.
Κλασματάκι, διχοτομημένο σύννεφο από θρυμματισμένο γυαλί, γέλα μου!
Ίσια ιστία, κοράλλι, κανάλι, ωκεανός, οιωνός.
Αποχή, ακοή, αφή, γεμάτο φιλί.
Ποτήρι, μπουκάλι, φιάλη, σταθμός, στάθμη, οφθαλμός, άγνωστη γη, τυφλή, βουτιά στα σκληρά, ανάλαφρα σαν αφρός, σαν γελαστή στροφή.
Πλέω, ντελίριο, μυστήριο.
Σκέψη, σκοπός, στιγμή, στίγμα, σώμα, μυς.
Είναι η μοιραία αίσθηση, να υπερκύπτω σαν συνέχεια του μυ σου, κινήσου.
Απλώσου , κυλίσου, στον κύκλο σου, εισοδοδρομίσου.
Το παραπάνω παραπονείται.
Βρίσκω, χάνω, στόματα σε στρώματα, πατώματα.
Φεύγεις? Μείνε στο εδώ, το ιστίο κινώ, κόκκινα αστέρια, πυροτεχνήματα.
Για όσους βρέθηκαν έξω από το σπίτι, για χατίρι ενός ονείρου, από το υπερπέραν, αν ακούς, μουσική. Από τα πλάσματα του απέναντι αστερισμού, με προφανή έλλειψη ταμπού, όταν ο χρόνος χάνεται στην σχισμή του χύμα.
Κανάτες με μύδια σε μπαρ γαλλικό, λυκόφως γλυκό. Σάρλοτ, στη Σελήνη μιλώ τα βράδια που ξυπνάν παραισθήσεις, απ’ το πιρσινγκ του παρελθόντος.
Λατρεύω τον τρόπο που με καλείς, όλους τους μορφασμούς που θες να μου πεις.
Αυτό που δεν έχει λέξεις, να το αντέξεις.
Ξεσηκωτικό ακούγεται και τρώγεται με απεριτίφ της στιγμής. Ένα μικρό μαγικό δείγμα, ξωτικό απομακρυσμένων πηγών.
Άνθρωποι, εικόνες, αισθήσεις, έρχονται να συνθέσουν αντιθέσεις, διαστημικές διασκεδάσεις, σαν φτάσεις στην κορυφή, καρποί πέφτουν, ολάλμυρα κύματα.
Σαν φως, σαφώς μας φιλά οπισθοφύλακας θάνατος τελευταίος.
Αέναη γραφή, πέταγμα. Σύνοψη-υπερδιέγερση.
Τα δόντια, τα χρόνια, ζεστά χιόνια, τυχερή γοητεία, μετάξι η αγάπη.
(αφιερώνεται, στον Aurelien, την Fanny, τον Mix, την Σαρλοτ, τον Dam Tam, τους Monty Picon, την Bretagne και.. την Φαίδρα Φις)
(foto by me/ποδήλατα)
ευχαριστώ πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφήιδίως για τα αποσιωπητικά
που με...προλογίζουν
μου αρέσει η αίσθηση
που αποπνέει
αλλά θα σου πω την αλήθεια
θέλει ακόμη πολλή δουλειά
σαν πρώτο υλικό ακατέργαστο
είναι φανταστικό!
αλλά δώσε του λίγη σημασία
βρε αχάριστο αερικό του ωκεανού...
εσύ έχεις το μυαλό σου στη σκορδόπιστη και όχι στην ποίηση
σου το συγχωρώ μόνο γι'απόψε
ΑπάντησηΔιαγραφήεπειδή διανύεις τη μεταβατική περίοδο από τις οξυγονούχες γαλλικές υπαίθρους εις το
γνωστό αποπνικτικό καυσαέριο
και νέφος της πρωτευούσης...
είναι και το τζετ λανγκ
ΑπάντησηΔιαγραφήαν συμπληρώσεις και συ
δυο τρία άλλοθι επιπλέον
είμαστε εντάξει
είναι όμως πολύ όμορφο
ΑπάντησηΔιαγραφήτο κείμενο
μην το χαραμίσεις
για το σκορδοστούπι της
σκορδόπιστης
να πάει υπέρ βωμών των σκόρδων
και των κρεμμυδιών
σε παρακαλώ
φιλακι
ΑπάντησηΔιαγραφήφυλακη
φυλακι
φυλλακι
φιλαράκι
αλλα πες μου λατρεμένη, πότε τελιώνουν τα πάρτυ να συγκεντρωθώ..
ΑπάντησηΔιαγραφήπρώτο άλλοθι, ΕΡΑΤΩ, δεύτερο η αγάπη μου για τα προτόγονα, και τελευταίον η μέθη μου για τη ζωή..
ΑπάντησηΔιαγραφήτρίτων, θα προσπαθήσω, όταν δεν θα έχω δόντια μα λέξεις για γραφή μόνον...
απαράδεκτη, ακαταδεκτη μαθήσεος μέχρι την χαραυγη..
φιλια μαγικά
αυτό τώρα είναι ψυχαναλυτική προσέγγιση????????
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι πολύ συμπτηγμένο,
ΑπάντησηΔιαγραφήποιός???????????
εμείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήναι, είναι αυτό, ολοκληρωμένο, έτσι γράφτικε , για να παραμίνει σε κύκλους φαντασίας και να προοιονίζει εξελήξεις μυθικές..
ΟΤΙ ΘΕΣ
ένα κλειδί είναι, που προυποθέτει!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπρουποθετει....!!!!!!..
ΑπάντησηΔιαγραφήξεκλείδωμα
Καλημέρα Pandiony
καλημερα Τόνια,
ΑπάντησηΔιαγραφήπως είσαι?
Ανοίγεις την πόρτα στις λέξεις
ΑπάντησηΔιαγραφήτα βράδυα που φεύγουν
μια - μιά ακουμπούν
στους βυθούς των γραμμών
"ίπτανται" αναπόφευκτα
στο κενό ωκεάνιων φαραγγιών
αναπότρεπτα κυκλώνουν μυστηριακά
χέρια που διψούν
για μια αγκαλιά
και θολώνουν ραγισμένα γιαλά
από νοτισμένες ανάσες
στη στεριά
που ακόμα δεν πατήσαμε
άγνωστοι μεταξύ αγνώστων
παραμορφομένοι
μπρος σε παραμορφοτικό κομμάτι
είδωλα που γεννούν νέα είδωλα
στην αντανάκλαση του καθρέφτη
που σ' άλλους καιρούς
θα είχε κομματιαστεί
από την αγωνία
μιας συνεύρεσης τυπικής
απρόσεκτης
από ζεστό φιλί
που δεν τόλμησε να δοθεί τότε
από εγωισμό
αν και πίστεψα πως μπορεί
ότι περίμενα να γίνει αλήθεια.
Ότι έταζες
σε σε μπουκάλι το φύλαγες
μακρινός μελλοντικός αποδέκτης
δεν ήμουν εγώ
στον τόπο συνάντησης
με τα κύματα
λιμνοθάλασσα ακολουθούσα
για να φτάσω
κι ας γινόμουν καπνός
σύννεφο που σκόρπιζε στον αέρα.
Σούχα πει, "έτσι είμαι εγώ"
ξυπνάω κι ονειρεύομαι
σ' όποια Γη
μπορεί να ξεδιψάσει την πλάνη μου
χωρίς αποσκευές
λιθάρια μόνον κουβαλώ
μαξιλάρια τα ονομάζω
και με τα δόντια
σκαλίζω φράσεις στους βράχους.
Σε άλλη εποχή
θα βρεθούν άλλοι
να διαβάσουν ότι έγραψα
σε μια έκρηξη
συμπαντικής επαναφοράς μου
και θα πιαστούν κι αυτοί
στα δίχτυα
οπτικοακουστικής αυταπάτης.
Καλό απόγευμα. Μου αρέσει που διαβάζεις πέρα από τις λέξεις.
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο.. Σαν φως.. σαφώς... :)
Καλημέρα.
Kαλημέρα Pandiony!
ΑπάντησηΔιαγραφήτανζανίτης ατόφιος είσαι!!!
μόνη και διαρκείας ευχή σε μεταξωτό μαντήλι: ΚΑΛΑ ΝΑΣΑI!
filos ton Maasai
Σοφία, κάθε φορά που σε βλέπω στον χείμαρο είναι λές και κερδίζω το βραβείο νομπελ!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήσ'ευχαριστώ, του δίνεις αξία .
Τζάκη, πιάσε ένα τζακ για το πρωινο χανγκ οβερ. καλά είσαι?
σε φιλώ.
φίλε των μαασάι το έυχομαι κι εγώ γιατι το σώμα μου είναι στα όρια του!
χαίρομαι που περνάς, με γεμίζεις δύναμη.. φιλια
....
ΑπάντησηΔιαγραφή????
:) :)
γράψε στείλε μήνυμα μέιλ
ΑπάντησηΔιαγραφήό,τι να'ναι γιατί ανησυχώ
σε παρακαλώ μην το αμελήσεις
είσαι καλύτερα?
ΣΕ ΕΙΔΑ ΑΠΟΨΕ ΣΕ ΖΗΛΕΨΑ!ΤΗΝ ΕΥΘΥΤΜΙΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΕΥΩΧΕΙΑ ΣΟΥ. ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΑΛΗΤΕΣ ΚΟΜΗΤΕΣ ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΕΣ.ΑΕΝΑΟΥΣ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΕΣ ΔΙΧΩΣ ΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑΣΗ Η ΣΤΑΣΗ ΓΙ'ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ , ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΡΙΚΛΗΣ
καλως ήλθες στον χείμαρο, σε περίμενα..
ΑπάντησηΔιαγραφήίσως εσύ, ποιητή της δικής μας γης, να με ενώσεις μαζί της!
συταξιδιώτες είμαστε τόσα χρόνια.
να περνάς.
όνειρο γλυκό για απόψε
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΝΑΛΙ ΕΝΑ ΓΕΙΑ ΙΣΩΣ ΦΤΑΝΕΙ ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΝΑ ΖΕΣΤΑΝΕΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΡΙΚΛΗΣ
Χαρίκλη, τώρα ξεκινάω, κατεβαίνω στον Βέργο, έλα να πιούμε το καλύτερο του κόσμου κρασί..!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπάωωω
ΧΑΡΙΚΛΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΕΡΙΚΛΗΣ
ΦΙΛΟΚΛΗΣ
ΤΗΛΕΚΛΗΣ
χαρικλήήήήήήήήήήςςςςςςςςς
να που έφτασε ο καιρός να μορφώσω αυτό το παιδί μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ σοβαρή υπόθεση!