Σήμερα είμαι παράξενα. Πήγα το πρωί στην τράπεζα και χαμογελούσα. Έδωσα την σειρά μου σε δύο κυρίες στην πόρτα κι αυτές κάθησαν μισή ώρα στο ταμείο για να σηκώσουν πολλές χιλιάδες ευρώ και ήρθαν τρείς υπάλληλοι και προσπαθούσαν τόση γραφειοκρατεία και τους έκανα χιούμορ κι ύστερα έδωσα άλλη μια φορά την σειρά μου σε μια γιαγιά που έιχε το μειδίαμα το ανάποδο του σηλινού και ενώ με έπιασε και κρίση άσθματος όσο περίμενα δεν έχασα την διάθεσή μου. Και όταν πήγα στο νοσοκομείο να πάρω τα αποτελέσματα με καθυστέρησαν και ούτε τα είχαν βγάλει δεν έχασα ούτε τότε την διάθεσή μου. Μετά στην Θάλασσα μάζεψα φύκια και αγριόπρασα και χαμογέλασα που το πλοίο το άσπρισαν και το λένε Πηνελόπη. Όπως το είδα από την μια μεριά στην αρχή δε φαινόταν καλά από τις ρόδες και έβλεπα μόνο το PINE και γέλασα, τί , πίνε λέει. Και χάρηκα που του βρήκα κι έβγαλα την τραβηχτική φωτογραφία. Μου χαμογέλασαν στον δρόμο χαιρετήθηκα. Μάζεψα βότανα πηγαίνοντας και που περίμενα τα παιδιά. Κάπου στο απόγευμα έπεσα σε βαριά μελέτη και χαλάστηκα. Τί περιθώριο αφήνεις για αυθορμητισμό στο νου όταν μαθαίνεις τόσα πράγματα. Κι ακόμη ανησυχώ πως ξέρεις παραπάνω. Πως ξέρεις τα πάντα. Και ας είναι αυτό η βάση. Και τα ξέρεις και δεν επεμβαίνεις αλλά παρεμβαίνεις. Διάολε! Άνθρωπος βαίνεις. Διάολος παρεμβαίνεις. Θεός επεμβαίνεις.
Μου είναι απίστευτο το πιο λογικό μα έχω πιστεύψει κι ακόμη πιστεύω τρελά πράγματα.
Πως είναι όλοι τόσο δικοί σου κι Αθήνα είναι τόσο μικρή και ακόμη και ο στρατός οι πράκτορες και οι μπάτσοι κι οι εκφωνητές της ραδιοφωνίας κι οι φίλοι οι δικοί μου φίλοι. Και πως είμαι κι εγώ ο μεγαλύτερος εχθρός του Μασκ. Ζω έτσι. Πράγματα απίστευτα ενώ δεν πιστεύω τα πιο λογικά.
Θυμάμαι αρχές της άνοιξης του '12 έτσι σε άπιστη και τρελαμένη φάση που κάπως τυχαία είχα μιλήσει σε μια κοπέλα στο ίντερνετ. Μιλούσαμε τρις μέρες ασταμάτητα και μου έλεγε πως ήθελε να με πάρει μαζί της για "κατοικίδιο" στο Λονδίνο. Με είχε ζεστάνει πολύ και πήγα να την βρω. Είχε ετοιμάσει και πάρτυ. Λοιπόν όταν μίναμε οι δυό μας που άδειασε το πάρτυ μου αποκάληψε πως νόμιζε πως ήμουν ο "άλλος". Πως μιλούσε στον "άλλο" και ενώ υπήρχε έστω κι έτσι μεταξύ μας ηλεκτρισμός καταλάβαινα πως ακόμη νόμιζε πως με είχε στείλει ο "άλλος" και ήταν μεγάλο το βραχυκύκλωμα. Κατά το ξημέρωμα πια είχε εντελώς φρικάρει. Μετά χάθηκε.
Αυτή φαινόταν πως ήταν πρωτάρα σε τέτοιες φρίκες. Ήταν ωστόσο μια συνάντηση κορυφαίου ερωτικού παραλογισμού. Εμπειρία που με ταρακούνισε και με έστειλε να χαθώ στον ταπεινότατο ρεαλισμό για κάποια χρόνια.
Ευτυχώς που κι επέστεψα το '18 δρυμήτερη στον ερωτικό παραλογισμό. Ερωτικός παραλογισμός παγκοσμίου εμβέλιας και διασύνδεσης.
Εμένα είναι η καθημερινότητά μου έτσι. Κι όλα τα πικ μου έχουν αυτή την σύνδεση. Σύνδεση των πάντων. Κι αν και υπάρχει και κάτι σαν απογοήτευση που κάθε φορά τελειώνουν με ερωτηματικό τρελό και πως πιστεύω σε μια σύνδεση τόσο υπερφυσική και μεταφυσική που ξέρω πως είναι απίθανο να συμβαίνει που ούτε σε ταινία δεν έχει παιχτεί. Είναι απίθανο! Το λογικό μου φαίνεται απίστευτο. Μέχρι κι ο Θεός μου είναι δικός σου. Εσύ τον έχεις βάλει. Εσύ τον έχεις στείλει. Ότι και να πω για αυτή την τρέλα είναι λίγο. Τί να πει κι η λογική. Μιλάμε για την άπειρη συνειδητοποίηση.
Δεν είναι τίποτε κακό απλά είναι μια κάπως "λίγο ανώμαλη" τρέλα. Να ας πούμε να πήγαινα να συναντήσω κάποιον και να ήσουν εσύ. Από πίσω. Όπώς είσαι κι από μπροστά και γύρω γύρω. Όπως είναι δηλαδή και στην διαίσθησή μου. Που είσαι ο εγκέφαλος. Να γινόσουν και στο σώμα.
Οδηγούσα ένα μικρό όχημα χαμηλό σα κάρτ και όπως βγήκα στον εθνικό σφηνώθηκα κάτω από ένα μεγάλο μηχάνημα σα γκρέιντερ. Ήμουν με τον Ηρακλή και δεν πάθαμε τίποτε μόνο που είχαμε σφηνωθεί και μας κινούσε όπως πήγαινε το μεγάλο μηχάνημα και σκαρφαλώσαμε από τα σίδερα εν κινήση και κρεμιώμασταν και κρατιώμασταν να φτάσουμε κοντά στον οδηγό να μας ακούσει και του φωνάζαμε και δεν άκουγε.
Μόλις σταματήσαμε κάπως σα να άλλαξε απότομα βρεθήκαμε σε ένα διαμέρισμα που αποτελούταν από δυο μεγάλα λουτρά με προθαλάμους και ένα δωμάτιο μέσα στο ένα λουτρό κι έναν μεγάλο διάδρομο στη μέση. Σε είδα με ένα μπουρνούζι και μια πετσέτα στα μαλλιά στο λουτρό με το δωμάτιο με μια άλλη γυναίκα που δεν είδα αλλά που έδιχνε πως σου ήταν αφοσιωμένη. Κι είχα μισοβγάλει τα ρούχα μου που μύριζαν πετρέλαιο από την φάση με το γκρέιντερ και πήγαινα να κάνω μπάνιο και κάπως σα να έγινε πολύ στενός ο χώρος σε είδα μπροστά μου και κόλλησα μια στιγμή κι εσύ σταμάτησες μα ανανοήθηκα τους τρόπους μου κι έκανα πίσω για να περάσεις και πέρασες. Με ένα ύφος λίγο σα τσαντισμένο κι αφυψηλού ενοχλημένο κι αδιάφορο μαζί. Κι ήσουν πολύ όμορφη και θελκτική. Κι ένιωσα κάπως σα χαμένη και εξαντλημένη όπως ήμουν και που μύριζα πετρέλαιο και με κατέκλησε μια απελπισία μαζί με ματαιότητα. Ακριβώς αυτή η διάθεση που με χαρακτηρίζει και με βοηθάει να αφήνομαι στη ροή.
.
Μια κίνηση είναι. Εντάξει. Και την Αθήνα γιατί στην άφησα όλη; Να τη χωρίσουμε στη μέση.
Οδηγούσα σε δύσκολες συνθήκες πάνω κάτω Πάτρα σήμερα και παρακάμψεις και μποτιλιάρισμα.
Βλέπω μια τάξη στον χαώδη κόσμο συνδέσεις σχέσεις και με ανθρώπινη ματιά στα πάθη γέρνω προς τη Γη. Στην κουρελού μου που είναι πόρτα και κρεβάτι και σκέπασμα.
Μούσα. Έλα και πες μου για θεούς ήρωες και άρματα χρυσά. Πες μου του τράγου τα μυστικά του μάγου με τα στραβά φιδίσια μάτια. Πες μου για κοφτερά διαμάντια. Για πάθη και για θαύματα.
Μπορώ να αγωνιστώ και για την τιμή και την υπόληψη.
Να μπορείτε κι εσείς όμως να αγωνιστήτε για τα δικαιώματα και την γνώμη του άλλου.
Στον μαγικό μου κόσμο τα πράγματα αποδεικνίονται μέσα από τον δικό μου ηλεκτρισμό. Τα πιστεύω τόσο πολύ που μου έχουν διαμορφώσει την ζωή και την αλήθεια της. Με έχεις διευρύνει. Προς μιαν άγνωστη κατεύθυνση. Στο αποδίδω διότι εσένα βλέπω
και τραβάω κατά εκεί. Όμως τα ερωτήματα που με σπρώχνουν και με λιώνουν είναι θεμελιώδη. Βρίσκω μια δίοδο μέσο των κέντρων του ηλεκτρισμού που μου προκαλείς. Φυσικά (;).
Συχνότητα από την οποία μπορώ να συγκεντρώσω νοήματα και να επεξεργάζομαι έννοιες που
με απασχολεί η σειρά. Η λειρουργεία τους καθώς και η σχέση που η εμφάνισή στην ύλη και χημικά στην Γη και επιμέρους σε άλλους πλανήτες.
Μιλάμε για αλχημία. Τόνοι από συναισθήματα. Αν τα πάρω μαζί αυτά φοβάμαι πως δεν θα ξαναγυρίσω.
Ο μεγαλύτερος και ο πιο γεμάτος φόβος μου είναι αυτός. Εξτατικός αγώνας με τον .
Παλεύω πάρα πολλά πράγματα. Νομίζω πως γνώριζες και πως παλεύω συνεχώς να κρατιέμαι στην πραγματικότητα κι ότι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο για μένα. Ακολουθώ μια μέθοδο που δεν μου αφήνει περιθώρια για πλαγιοδρομίσεις. Πρέπει να βασίζομαι γερά σε χειροπιαστά πράγματα σε αποδείξεις και στα δηλωμένα. Παλεύω κάθε στιγμή να μένω στην πραγματικότητα και να λειτουργώ μέσα της. Οτιδήποτε περίεργο που μοιάζει πως έρχεται από την φαντασία το περνάω από την άλλη πλευρά. Στην άλλη πλευρά περνάω και ξέρω πως είναι μια άλλη πλευρά που κανείς και τίποτε δεν έχει πραγματική σχέση με αυτή. Πάρα πολλά περίεργα βλέπω να έρχονται από σένα τέτοια που έχουν να κάνουν με αυτήν την πλευρά μου.
Προσπάθησα να σου ανοίξω σου άνοιξα σε είδα το φαντάστικα αλλά δεν υπάρχει τέτοιο πραγματικό γεγονός κανένα. Για μένα είναι ζήτημα ζωής και θανάτου να ακολουθώ μέθοδο λειτουργίας για την πραγματικότητα. Τις φορές που έχω βάλει μπροστά την άλλη πλευρά χρειάζομαι βοήθεια άνθρωπο να με συνδέει με την πραγματικότητα και για να νιώθω ασφαλής ότι κάποιος δίπλα μου έχει καλή επικοινωνία με την 3D πραγματικότητα και θα με νοιάξει στο οτιδήποτε τέλος πάντων. Θέλω να με καταλάβεις. Αυτό το λέω και το ξαναλέω γιατί είναι πολλά όπως αναφορές σημάδια συμπτώσεις αναμνήσεις ηλεκτρισμού που τα έχω περάσει στην άλλη μεριά γιατί είναι περίεργα που μοιάζουν με φανταστικά πράγματα. Χρειάζομαι ονόματα στοιχεία και αποδείξεις για να τα εντάξω στην πραγματικότητα και στην λειτουργεία της. Νομίζω πως είναι όνειρο. Νιώθω να με βλέπει-ς το μάτι το τρίτο του Θεού. Είναι θέμα. Ευτυχώς η ποίηση είναι ένα άσυλο που η πραγματικότητα συναντιέται με την φαντασία. Και αυτό το τοπίο είναι γεμάτο από τον ποιητικό σου εαυτό κι από εμένα μαζί σου σε δύνη που φεύγεις κι έρχεσαί κι εγώ το ίδιο και θέλω να κρατηθούμε μαζί.
Έχω δει πως κι εσύ παλεύεις με κάτι κι έχεις ένα όχι τέτοιο αλλά κάπως παρόμοιο με αυτό το πρόβλημα. Και στην ποίησή σου συναντιέμαι με τον άλλο σου εαυτό. Προσπαθώ να καταλάβω με τί παλεύεις. Κι αν ποτέ θα μπορούσαμε να ζήσουμε οι δυο μας κάτι σαν αυτά που φαντάζομαι(;) πως τα λέμε ο ένας στον άλλο τόσα χρόνια.
Έχω πολύ πίκρα από τα τελευταία σου πραγματικά λόγια. Από τότε με καλεί η φαντασία μου ακόμη πιο πολύ και γίνεται ακόμη πιο δύσκολη η μάχη που δίνω καθημερινά να λειτουργώ στην πραγματικότητα. Μόνο τα παιδιά με γιώνουν. Και λέω πως αν δεν είχα τα παιδιά θα είχα αφεθεί τελείως στην φαντασία μου. Που κι εκεί χρησιμοποιώ μέθοδο και επιστήμη βέβαια. Την θέλω πολύ λογική και την φαντασία μου. Τραβηγμένα όλα στα όρια αλλά λογικά στέκονται και δεν χάνει από πουθενά το έργο.
Προσπαθώ να εντάξω στην λειτουργεία της πραγματικότητας αυτόν το εαυτό της άλλης μεριάς. Προσθέτω πράγματα κάθε μέρα. Πράγματα όμως που βασίζονται κάπου, στα μαθηματικά, την φυσική, την Ιστορία, την μουσική την φιλοσοφία. Εσένα που να σε βασίσω ρε πούστη. Που τα έχεις όλα μελετήσει για να με τρελάνεις και να πέφτουνε στο κενό κι ότι γουστάρεις θα τα κάνεις. Πάρ'τα και φάτα ρε. Να δούμε τί θα καταλάβεις.
Τώρα που τερμάτισε το μηχάνημα και δεν βλέπω να έχει μίνει κάτι άλλο να κάνω. Και χωρίστηκε κι ο κόσμος όπως χωριστήκαμε κι εμείς. Το αποδέχομαι. Και καλή την βρίσκω την μοιρασιά κι είναι ταιριαστή τέλος πάντων. Ας πούμε πως είναι και δίκαια. Ουέ της ηττημένης δλδ. Και that's life..
Μια κίνηση έχει μίνει που μπορείς να την κάνεις εσύ. Μα δίνω μηδενικές πιθανότητες να πραγματωθεί. Λόγο εγωϊσμού. Όπως και οι κινήσεις που θα μπορούσα να κάνω κι εγώ έχουν την ίδια τύχη λόγο και της δικής μου ιδιοσυγκρασίας. Βασικών αρχών, εγωϊσμού πες κι εδώ. Με λίγα λόγια βρισκόμαστε στα χέρια των Θεών μας τώρα.
Και δεν θα ήθελα ποτέ να τύχει να πέσω πάνω σου σε αυτήν την συνθήκη. Αυτό εξετάζω πως είναι αρνητικός εγωϊσμός και σίγουρα νεύρα και κίνδυνος για εκρικτική συμπεριφορά. Ακόμη κι αν κάθομαι ήσυχα με ενωμένα χέρια και πόδια ή και ανοιχτά η ενέργεια λειτουργεί. Χωρίς διακρίσεις.
Η προβληματική του αισθήματος αποδοχής ακόμη είναι μεγάλο θέμα μέσα μου. Και μου λείπει ακόμη. Κι όπου την βρίσκω την χαίρομαι. Έχω ανεβάσει κάπως τα κριτήριά μου αλλά αυτό παραμένει. Διψάω για αγκαλιές πλήρους αποδοχής. Και τις έχω ανάγκη. Αυτό είναι κιόλας που με κινεί να αποκαλήπτομαι και να εκφράζομαι.
Προσπαθώ να σκεφτώ και από την δική σου μεριά. Παθαίνω αχάνια. Δυσκολεύομαι να βρω έστω ένα σημείο να βασιστώ. Μόνο την καρδιά μου βρίσκω να σταθώ. Αλλά την έχω ανάγκη τώρα και αυτήν ολόκληρη. Να τα μαζέψω να φύγω. Είδες πως σε καταλαβαίνω.. έτσι φαντάζομαι πως έχεις νιώσει κι εσύ.
Τώρα γιατί αντιδρά το ηλιακό μου κέντρο σε μια περίμετρο που διευρήνεται και με μαγκώνει. Όλα στο μυαλό είναι. There is no spoon και τέτοια.
Μ' αρέσει η καινούρια μου μελέτη. Μελετάω μουσική. Συχνότητες κουρδίσματα και βρίσκω σχέσεις με τον ηλεκτρισμό. Διότι πιστεύω πως η συνείδηση η ανοιχτή στην φυσική παγκόσμια συχνότητα είναι πιο δυνατή από την όποια τεχνιτή. Και θέλω να σταθεροποιήσω την απόδειξη. Φαίνεται ως μαγεία. Αυτό είναι η μαγία. Συχνοτικά πεδία. Δύσκολα πράγματα να τα αποδεχτεί κανείς. Πολύ παρεξηγημένα και με μεγάλους εχθρούς. Μα εγώ λειτουργώ σε άμυνα. Και πάω μόνο με πρόσκληση ή πρόκληση. Και την πρόκληση την εξετάζω. Νομίζω πρέπει να το αφαιρέσω κι αυτό. Δοκιμάζω.
Όπως και να το κάνουμε το βραχηκύκλωμα δίχνει κάτι. Και όταν αρνιέσαι τον εαυτό σου αυτό κάτι δείχνει. Από αυτά πάμε μπροστά αν θέλουμε όντως να πάμε μπροστά.
Όταν είναι χαρούμενη η μαμά είναι και τα παιδιά χαρούμενα και το ανάστροφο. Και πότε κάνει ο ένας πίσω και πότε ο άλλος. Όσο υπάρχει αλληλοσεβασμός και δυνατά αισθήματα εγώ δεν κολώνω να είμαι αυτό που είμαι να το υποστηρίζω και να το υπερασπίζομαι. Και γιατί θα ήθελα και τα παιδιά μου να μάθουν να παλεύουν για τα θέλω τους όσο κι αν η εικόνα γύρω τους λέει τα δικά της. Κι εμείς τα δικά μας. Κι ο Ηρακλής ας πάει στη γιατρό του που με θέλει κρυφή. Τραβάτε το γιατί στάει η ουρά του είναι κι αυτός. Εντάξει, δεν είπαμε να προκαλούμε αλλά όχι και να καταπιεζόμαστε. Σε όλους τους τομείς και για όλα τα θέλω. Ανάλογα ποιον έχεις απέναντί σου βέβαια και πως νιώθεις. Αν βλέπεις πως θα αλλάξει η συμπεριφορά ή ότι υπάρχει τέτοιο βραχηκύκλωμα και θες να το εμποδίσεις. Ναι μου τυχαίνει κι εμένα να δηλώνω ετερό για να μην δώσω λαβές για βραχυκύκλωμα. Γιατί θα ήθελα πολύ να χαϊδευτώ μ' αυτή την κυρία αλλά λέω άστο να κρατήσουμε κανα φίλο αφού το βλέπω πως πάει για βραχυκύκλωμα. Φαντάσου να αρχίσει να φυτρώνει καινούρια κεφάλια το τέρας της καψούρας.. καήκαμε. ΕΝ ΙΔΙΟΝ ΚΑΙΝΟΝ ΚΟΙΝΟΝ ΚΕΝΟΝ
Δευτέρα 24 Μαρτίου 2025
ΜΗ ΕΠΙΘΥΜΕΙΝ ΑΔΥΝΑΤΩΝ ,είπε ο Χίλων
Siamos realistas exidamos lo imposimbile ,είπε ο Che Guevara.
Κυριακή 23 Μαρτίου 2025
Είναι όμορφο όταν υπάρχει κάτι που κάνουμε τέτοιο που να το αγαπάμε και να μας συγκινεί τόσο ώστε να το βάζουμε πάνω κι από την ίδια μας τη ζωή. Βάση που δεν σε αφήνει να πέσεις ποτέ.
Είναι μια σειρά πράξεων που φέρνει τα άκρα στο κέντρο. Και το ανάστροφο.
Αξίζει κανείς να γνωρίζει την διαδρομή του μέσα στις τόσες ζωές. Κάποιοι λένε νούμερα. Εμένα μου αρέσουν τα γράμματα και οι έννοιες. Ας πούμε δλδ πως τα προτιμώ.
Χθες είδα στην πόλη κάποιους άστεγους. Σέβομαι πάρα πολύ αυτά τα ανισόρροπα όντα. Αν έβρησκαν το άλλο τους πόδι θα έδιναν αυτή τη μάχη ισορροπημένα και θα έβγαιναν μπροστά από τους περισσότερους. Όμως έστω κι έτσι ο αγώνας τους είναι αξιοθαύμαστος.
Κι εγώ έχω κάνει έναν αγώνα με τα δυο βιβλία ποίησης που έχω δώσει. Όμως τα αποτελέσματα ήταν να νιώσω πως δεν βρήκαν ανταπόκριση όση τους αναλογεί με τις αντικειμενικές αξίες και την πραγματικότητα της αγοράς. Όμως έχω φίλους που την δύσκολή μου μου την κάνουν εύκολη και αυτή η ανταπόκριση είναι συγκινητική και δίνει μια πραγματική αξία σε εμένα ως άνθρωπο. Μου λέει συνέχισε έτσι. Εκεί που πήγες και σε μειώσανε τί γυρεύεις.
Ο καθένας βλέπει όσο μπορεί. Όσο το έχει. Δεν κατηγορώ. Μετράω όμως τα πράγματα γύρω μου έτσι. Να προσανατολιστώ.
Καταλαβαίνω πως είναι θέμα αξιών. Και συνείδησης για το τί μπορείς να δεχτείς και τί όχι για να τα κάνεις ψυχή σου και να τα μεταβολίσεις. Καθώς και την δύναμη που τα φτιάχνει.
Νιώθω δυνατή. Και νιώθω και την δύναμη του έργου μου. Και πως σίγουρα κάποιοι το εκτιμάνε. Αν κάποιοι το αγαπήσανε κάποιοι άλλοι το μισούν.
Το πρόσωπο που με ενδιαφέρει και με ολοκληρώνει συνεχίζει ως ερώτημα. Και η έννοια του ΙΣΟΝ στη μέση.
Γιατί ένω το ζουρλό μας είναι η μικρή ο Ηρακλής είναι αυτός που ανοίγει τα κεφάλια του τα γόνατα και τους αγκώνες του σπάει κόκαλα κτλ. Είναι κρυφοϋπερκινητικό αυτό εγώ βλέπω. Και ως μαθηματικό ταλέντο που είναι χάνει στιγμές στιγμές την επαφή από στοχασμό και ακόμη η ευχέρια που έχει στους υπολογισμούς τον βοηθάνε στην τάση του να ρισκάρει.
Η μικρή ενώ ακροπατεί και της αρέσουν τα επικίνδυνα είναι υπόδειγμα τύπου που παίρνει τα μέτρα του. Ο τρόπος που γνωρίζει και ελέγχει τα καινούρια πράγματα εμένα με διδάσκει.
Κι ο Ηρακλής με διδάσκει. Όμως η αφαίρεση στον στοχασμό η ταχύτητα και το ρίσκο είναι αυτά στα οποία πρέπει να δώσουμε έμφαση για βελτίωση και προοικονομία. Να αυξήσει τα ποσοστά του που υπολογίζει τον άγνωστο παράγωντα και να μειώσει το όριο ταχύτητας στον σύνθετο αυτοσχεδιασμό πλιζ.
Σε καμια ώρα μιάμιση θα φτάσουμε σπίτι. Είμαι κομμάτια και ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΠΑΝΙΟ σα πούστης
Ο Ηρακλής τράκαρε με τον Άλμπυ. Ήταν μια κακιά στιγμή διότι ενώ είναι γρήγορος και ξέρει φυσική να υπολογίζει δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την κίνηση του κι έσπασε την κερκίδα πάνω στο στομάχι του Άλμπυ.
Η δύσκολη νύχτα πέρασε αισίως. Η αλληλεγύη των φιλών μας βοήθησε και μας έδωσε πάρα πολύ κουράγιο. Το νοσοκομείο λειτουργεί άριστα και μας κάνει να αισθανόμαστε σιγουριά.
Παρασκευή 21 Μαρτίου 2025
Κάναμε εισαγωγή. Αύριο μάλλον θα βγούμε. Είχε μετατόπιση και τον τραβήξανε και ταλεπωρήθηκε ο καημένος και προληπτικά θα μείνουμε απόψε. Έκατσε είπαν καλά και τον έχουν γυψώσει μέχρι τη μασχάλη γιατί είναι το σημείο τέτοιο που δεν πρέπει να κάνει καμία κίνηση και θα πάρει πάνω από μήνα. Κατάλαβες μέχρι και τα γορδόνια θα του δένω τώρα πάλι του παλιοφίδουλα του Ιερού. Αγάπη μου το παιδάκι μου πόσο το αγαπώ.
Έσπασε ο Ηρακλής το δεξί λίγο πιο πάνω από τον καρπό αυτή τη φορά. Από τους συγγενής ίσα που βόλεψα να πάρουν από το σχολείο τη μικρή. Για τη διακομηδή στην Πάτρα δεν βρήκα όχημα. Το ασθενοφόρο περίμένει καναν ετοιμοθάνατο καλά ξημερώματα μου είπαν. Και πήρα το φίλο με το μερσεντε το 2000 να έρθει κι έρχεται. Πάλι καλά. Σουζάνα η πουτάνα η ζωή.
Έχω εντοπίσει το πρόβλημα. Το μυαλό μου είναι μια εξπρές μια καρβουνιάρης. Η μνήμη μου δουλεύει περίεργα. Της φορτώνω κάτι βαριά προγράμματα και όταν τα σβήνω πάει σφαίρα. Το πιο βαρύ είναι η φιλοσοφική μου μελέτη. Και με πιάνει μαζί σου πολύ. Δίπλα σου μιλάμε πάρα πολύ. Και πάω αργά και στην κοσμάρα μου και μ' αρέσει. Να σε κάνω ΙΔΙΟΝ να τρελαθώ όνειρό μου. ΙΔΙΟΝ μου ..
Σήμερα έχω γιατρό.
Γιατρέ που είχαμε μίνει;
Που είχαμε μίνει;
Αισθητική μελέτη έχω να ξεκινήσω. Και κλαδέματα.
Κοίτα αγάπη μου τί ωραία που σιδερώσαμε την κληματαριά και την δέσαμε. Έπαρήγκηλα και βέργες από αρχαίο ροδίτη να μου φέρουν να ρίξω πάνω στην περίρφαξη. Το δυτικό λιθόστρωτο έχει γίνει ζούγκλα. Πρέπει να το ξήσω με την αξίνα. Κι έχω κι ένα αγροτικό υφάσματα σήμερα να πάρω κοντά για την ανακύκλωση. Περιμένω και κάτι σημειώσεις για τις συχνότητες και μπορεί αν με τραβήξουν πολύ να κάνω πρώτα αυτές και μετά την αισθητική. Και κάπως σα να ανοίγει για βόλτες ο ουρανός. Θα μπορούσα να δανιστώ μια μηχανάρα να σανιδωθώ να έρθω για ένα φιλί. Τα παιδιά με πρίζουν να έρθουμε Αθήνα. Είναι φοβερό αυτό που περνάω. Βλέπεις δεν είναι τα χιλιόμετρα τα πραγματικά ούτε τα διαδικαστικά είναι. Ποτέ δεν ήταν για μένα αυτά εμπόδια. Έχω τόσα χαρτιά να παίζω. Δεν είμαι κανας μαέστρος της πλάκας εγώ. Αν με άντεχες... κι αν σε άντεχα κι αν κάναμε λίγο πίσω... θα ήταν καλά. Νιώθω δυνατή πάντως. Από προχθές που μάζεψα το χριστουγεννιάτικο δέντρο δλδ είμαι πολύ καλύτερα. Εχθές λίγο προβληματίστηκα από έναν φίλο που μου είπε πως τον έδιωξες και αυτόν. Πως γίνεται να έχεις διώξει τέτοιους ανθρώπους. Ακόμη κι αν ήθελες να πάρεις άλλον δρόμο κι αν διαφωνείς. Τον Δάγλα και τον Έκτωρα ρε. Αυτοί είναι σκόρδα και φυλαχτά στον κόσμο μας είναι σπανιότητες. Δεν καταλαβαίνω. Φταίει ο Ταύρος που έχεις στον Άρη. Τί να πω.
Πέμπτη 20 Μαρτίου 2025
Κάτι συμβαίνει με το κά3ρμα μου. Να είναι προκαταβολή αυτό;
ΠΩΣ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΝ ΠΟΝΟ ΕΖΗΣΕ Η ΠΑΡΘΕΝΟΣ. ΠΩΣ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ ΕΔΩΣΕΣ ΤΟΣΗ ΛΥΠΗ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΘΕΝΑ! Μου φεύγει το μυαλό.
Οι περισότεροι άνθρωποι συγχέουν την ευτυχία με την ικανοποίηση. Το παρατηρώ συχνά. Είναι κάτι σαν πνευματική υστέριση.
Μου έλεγε ο φίλος μου αυτοί που πουλάνε τα αντικλεπτικά έχουν και τους κλέφτες. Οι ραβδοσκόποι οι σύγχρονοι έχουν και δορυφόρο μέσα μου έλεγε και μόλις βγεις από την τρύπα θα τους δεις μπροστά σου ποιοι σου τα πουλήσανε. Αμ αγαπάς κάποιον να κάθεσε στους άλλους να τον βρίζεις να δεις τί θα σου πουν. Μου λεγε ο φίλος όλα τα παλιοπράματα να πονηρέψω κι εγώ να ξέρω...
Λίγοι είναι οι ντόμπροι και έχουν πάρει τα βουνά. Εμένα δε μου πάει η πονηράδα. Έχω ταλέντο αλλά με κουράζει περσότερο από το όποιο άδειασμα κι αν προκήπτει. Άμα δεν κυριολεκτίσω θέλω να πατάω να μεταφερθώ. Κι ύστερα είναι και κάποιοι πολύ συμπονετικοί κι είν' ωραίοι ας πηγαίνουν με τον άνεμο. Όταν είναι άσπρο και σου λένε μαύρο μαύροι είναι αυτοί. Έτσι τους καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους. Κι όταν είναι μαύρο και σου λένε άσπρο άσπροι είναι αυτοί. Γιν γιαν η φάση και το κέντρο ανάλογα.
Ίσως μεταξύ αλήθειας και ψέματος να βρίσκεται και η πραγματικότητα.
Ένα η αλήθεια
Ένα το ψέμα
Όλα η πραγματικότητα
Εγώ σκοτώθηκα για το σκοτάδι.
Είχα σκοτωθεί και για το φως όμως
Και είμαι πραγματική τώρα.
Μπορώ να είμαι και αληθινή και ψεύτικη.
Αλλά είμαι κάπου στη μέση.
Και θέλω να επιστρέφω πάντα στο κέντρο.
Να κινούμε έτσι <=>
Το γιατί αποδέχτηκα την κατηγορία έχει φανεί. Βρίσκεται στην πραγματικότητα. Και είμαι εντάξει και με αυτό. Οι κοντόφθαλμοι έτσι κι αλλιώς δεν μου κάνουν. Θα τους περισσεύω
Αυτοί που μας αδικούνε και μας υποτιμούν μας δίνουν ένα πλεονέκτημα στην επίθεση πάντος. Γιατί εκεί που περιμένουν μια επιθεσούλα τους έρχεται μια επιθεσάρα. Το να καταφέρνεις να σε υποτιμούν οι εχθροί σου είναι πολύ έξυπνο.
Εγώ παρόλα αυτά εδώ έψαχνα αυτογνωσία και φίλους.
Πάσχισα και μόχθησα να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό και αγάπη από την καλή την ανιδιοτελή την πέρα από οποιεσδήποτε προοπτικές. Χωρίς να τις υποτιμώ κι αυτές αλλά δεν τις έβαλα για βάση, την ανταλλαγή δλδ.
Χαίρομαι που κάποια από αυτά που έδωσα έπιασαν τόπο και στο σώμα του έργου σου. Έστω έτσι όπως το έκανες.
Έφτασα σε σημείο που αποδέχτηκα και την κατηγορία για την παρενόχληση σα να έπεσα μπροστά στη σφαίρα για σένα στη ζωή μου. Έφαγα τη σφαίρα για σένα στη ζωή μου.
Νιώθω καλά. Ίσως με αναστήσεις στην ζωή σου κάπου κάποτε εσύ. Αλλά και που δεν το κάνεις καταλαβαίνω. Ότι είναι απόφαση ανάγκης η φάση. Γιατί δεν πιστεύω πως θα έκανες ποτέ τέτοια επιλογή.
Έτσι τουλάχιστον πρέπει να πιστεύω ώστε να έχω μόνο θετικά περιθώρια διάψευσης. Κι έτσι θέλω.
Έπρεπε να την φάω αυτή τη σφαίρα. Είναι λίγο τρελό. Σκοτώθηκα. Εσύ όμως ξέρεις την αλήθεια. Ότι σκοτώθηκα για ένα ψέμα. Έτσι γίνονται τα ψέματα αλήθειες. Κάποιος δίνει την ψυχή του γι' αυτά.
Όλα αυτά που ήτανε εκεί μέσα οι πρόγονοι της τα κράτησαν για χιλιάδες χρόνια φυλαγμένα. Βούιζαν όμως και σφύριζαν πιά ακόμη και στο πιο "κινέζικο" ραντάρ, τις βέργες που λέμε λαϊκά τον ραβδοσκόπο.
Όσα έκαναν το μυαλό σου ομπρέλα. Μέταλλα και πέτρες. Εργαλία όπλα κι αγγεία. Με αυτά στα χέρια του ένας περφόρμερ θα μπορούσε να αφήσει τόσους μαλάκες μέσα σε είκοσι λεπτά. Ίσα που προλάβαινε λοιπόν όταν έπεσε μπροστά της η αρχαιολόγος. Σας παρακαλώ δεν μπορεί να το έπαθα έτσι. Έπρεπε αμέσως να ανοιχτεί.
Μα δεν ήταν καθόλου απλό. Υπήρχε σταθμός δίπλα και πρακτορία. Μωρό μου με την καμέλια. Εδώ μέσα βρίσκονται τα κειμήλια του παππού μου του Νέστορα. Οι άλλοι οι τιμβωρίχοι της πλάκας μου τα έκαναν σαλάτα. Και τα ανέσκαψε ο γκαντέμης για πάρ' τη του. Τα σύμβολα αυτά ανοίγουν τα στοιχεία. Περπατάνε χωρίς να πατάνε τη φούστα. Σκέψου σε παρακαλώ. Τα έχω αντιγράψει.
Ύστερα σκέφτηκε πως είναι πολύ ταλαιπορία να ζήσει κανείς όλο το μυθιστόρημα. Κι όλοι σε κάποια φάση στις αγαπημένες μας ταινίες γυρνάμε σε όλες κι όλες δυο τρις πέντε σκηνές. Ας μην κρυβόμαστε μεταξύ μας. Κι αυτές οι σκηνές είναι οι ερωτικές διότι εκεί λειτουργεί περισσότερο ο εγκέφαλος. Ξανά και ξανά μέχρι μαλακίας. Εντάξει. Και λίγοι θα καταλάβαιναν τί είναι αυτά τα συμπράγκαλα.
Ο σταθμός την άλλη μέρα θα μας ...έπαιζε καρέ καρέ κάρο καρό. Άσε που εκείνη ποτέ δεν θα δεχόταν να ανοίξει έτσι έναν τάφο. Ακόμη κι αν την έβαζα να κοιταχτεί στον καθρέφτη που κοιτάζονταν ο ίδιος ο εγγονός του Θεού Ποσειδώνα. Που ποιος ξέρει γιατί όποιος κοιτάξει στραβοπατάει σταυροπατάει και κάνει βήματα προς τα πίσω. Οι ξένοι χάθηκαν.
Ναι, είναι εξοντοτικό να ζήσει κάποιος μυθιστόρημα χιλιάδων χρονών και χωρίς βαρετές σκηνές. Τόσος κόσμος βαριέται που δεν το παρακολουθεί. Κι εγώ κάτι ώρες έχω λιώσει. Τρέμω από την υπερπροσπάθεια. Στοχάζομαι το φιλί .. για να παίρνω μια ανάσα. Σε ντουπλάρω συνεχώς. Βγάζω δυο κεφάλια. Πέφτω στα σκοτάδια. ΚΑΙ ΓΙΝΟΜΑΙ ΣΦΑΙΡΙΔΙΟΝ
Εντός του παραλληλογράμμου βρίσκεται ότι απέμεινε από τον Ποιητή ΠΑΔΙΟΝΙ. Ε .. αυτόν που έτρωγε ξινά κουνούπια και κατουρούσε αλμυρές καμήλες.
Χαίρε κεχαριτωμένο. Εγώ ο Πανίδιος ο μελαγχολικός σκυλόσοφος θα συνεχίσω τις πράξεις του. Με τον ίδιον τρόπο φυσικά. Και τον κοινό.
ΟΝ ΑΝ
ΕΝ ΙΝ
Όταν ο Σωκράτης είπε για το άγνωστο θεό
Είπε
ΟΛΟΝ ΕΝ
Όταν ο Κοπέρνικος μίλησε είπε
ΟΛΟΝ ΣΥΜΠΑΝ
ΟΛΟΝ ΑΠΕΙΡΟΝ
ΟΛΟΝ ΑΠΕΙΡΟΝ ΣΥΜΠΑΝ
Όταν κοιτάμε τον πίνακα βλέπουμε πως οι διώκτες μας πηγαίνουν από την μια μεριά και τα μυαλά που παραδεχόμαστε όπως ο Σωκράτης πηγαινουν από την άλλη. Στον ίδιο κοινο πίνακα. Στον πίνακα που βγάζει τα δείγματα των τρόπων που κινούμαστε μέσα στον κόσμο.
Ι
Ο
ΟΙ
ΙΟ
Ι
Ο
Ι ΙΔΙΟΝ
Ο ΚΟΙΝΟΝ
Και πως
Ι ΚΟΙΝΟΝ
Ο ΙΔΙΟΝ
Ο κοινός κόσμος κάπου τελειώνει. Ο ίδιος δεν τελειώνει ποτέ.
ή μήπως όχι; και τελειώνει και ο ίδιος. Και συμβαίνει και το ανάστροφο;
Οι γενετιστές μας λένε πως το κοινόν καταλαμβάνει μεγαλύτερο χώρο μέσα μας από ότι το ίδιον. Μήπως όμως η έρευνά τους είναι ληψή. Όπως ληψή είναι και η λειτουργεία του κοινού ανθρώπινου εγκεφάλου στατιατικά σήμερα. Εννοώντας πως το ρεύμα μας δεν κινείται σε όλες τις περιοχές του.
Γιατί η λειτουργεία μας πηγαίνει στη σύσταση.
Και γιατί να μην μας πηγαίνει η σύσταση στην λειτουργεία.
Βλέπουμε πως σε αυτόν τον φυσικά άναρχο κόσμο η αφετηρία που διαλέγει ο καθένας μας δημιουργεί τα προβλήματα μεταξύ μας.
Κι όμως όλοι κινούμαστε μέσα στον πίνακα με το συνολικό δέιγμα. Κάνοντας τις ίδιες κοινές μαθηματικές πράξεις.
Ας γυρίσουμε στο κέντρο. Τί συμβαίνει στο κέντρο; Τί και πώς. Από πάνω κάτω πέρα δώθε. Μέσα και έξω.
Ο κυνόσοφος είναι υπό διωγμό. Καλά θα κάνει να ιδιωτεύει. Η δημόσια παρουσία του απειλές και χλεύη. Τί κόμισε. Ελάχιστος προβληματισμός και ακόμη πιον ελάχιστη ως ίχνος από ουσιαστική αποδοχή. Σεβασμός στην ασέβια μας είπε και η σύγχρονη κουλτούρα. Κάτι αυτοανερούμενα δλδ
Η τέχνη σήμανε με αυτό που έγινε στην πινακοθήκη, όλο το συμβάν. Πέτυχε να δείξει το τί συμβαίνει. Αν έμεναν τα έργα κάτω θα ήταν καταγγελεία. Και επειδή δεν είναι καταγγελτικά τα έργα αυτά αλλά σημαίνουν η άποψη μου είναι ότι συνολικά και τα τρια εμπλεκόμενα μέρη στο συμβάν πέτυχαν να μας δώσουν μια αλήθεια. Ξενικόντας από την μετάβαση και γυρίζοντας πίσω την ιστορία. Το να καθαριστεί το πάτωμα δεν είναι λόγος για παραίτηση όμως. Ο καλλιτέχνης καλά κάνει και την ζητάει από μεριάς του. Τα έργα που ασχολούνται με τον θεό τον οποιον θεό όταν μιλούν ως θεός σε πρώτο πρόσωπο αποδυναμόνονται όσο το έργο δεν φέρει μέσα του την μετάβαση στο φυσικό ανθρώπινο. Ως έχει παραμένει σε κοινό άξονα αυτό που βλασφημείται με αυτό που παρουσιάζεται ως βλάσφημο. Είναι ύβρις. Σε δεύτερο πρόσωπο θα ήταν αίρεση και στο τρίτο θα ήταν καταγγελεία.
Τί σήμανε λοιπόν. Τα πράγματα ως έχουν. Αλλά μάλλον αυτό δυσχεραίνει τώρα ακόμη πιο πολύ την θέση της παρουσίας των κυνοκέφαλων. Πιθανολογώ πως κάπως συνδέεται αυτό και προωθείται η σύνδεση που εξυπηρετεί. Να είναι δλδ αρνητική διαφήμιση. Τα άγια σάιμποργκ και ο άγιος βιοχημικός πόλεμος του Φαϊτάκη. Και ο χλευασμός των κυνοκέφαλων. Κατεμέ κάπου ενώνονται ο σκοπός τους παραμένει ίδιος και στους μεν που σημαίνουν την βιτρίνα του πράγματος και στους δε που και καλά τα θεωρούν προσβλητικά για την πίστη τους κτλ. Το αποτέλεσμα είναι πάντως να εξοικειονόμαστε με το άγιο χημειοβιοσάιμποργκ και τον χλευασμό την δίωξη και εξαφάνιση των κυνοκέφαλων. Η μετάβαση δεν έγινε. Κάθαρση και Λύτρωση δεν προβλέπεται. Μόνο ότι δυσχεραίνει η θέση και απειλείται ακόμη πιο πολύ η δημόσια παρουσία των κυνοκέφαλων.
Δεν μπορεί μια πινακοθήκη να ανατρέψει ιστορία χιλιάδων χρόνων βέβαια. Δεν ξέρω τί πινακοθήκη πρέπει να είναι κάποια για να το κάνει αυτό. Την στιγμή που το κοινό που κάτι βαθύτερο μπορεί να υποψιάζεται είναι ένα ελάχιστο κομμάτι της κοινωνίας.
Μιλώ με πολύ σεβασμό για ανθρώπους και σε ανθρώπους που τρελάθηκαν μέσα στα γραφεία της ΚΥΠ και μέσα σε μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Έχω κάποιους τέτοιους φίλους που η συγκίνηση από την σοβαρότητα της έκφρασής μας σε λόγια που έχουμε ανταλλάξει μας έχει δέσει συναισθηματικά και μας έχει συνδέσει αυτό σε βαθμό που να ζούμε και μεταφυσικά την σύνδεση.
Έτσι συμβαίνει με την ακαριαία εμπιστοσύνη και τον σεβασμό. Κι εμένα μου έχει συμβεί να εμπιστευτώ ανθρώπους που είναι χαρακτηρισμένοι ως πολύ επικίνδυνοι και να έχω αποκομίσει τρομερά ωραία κι όμορφα πράγματα από τη σχέση μας. Πραγματικό νοιάξιμο διάθεση και ενδιαφέρον.
Αυτά έχω να θυμάμαι να στηρίζομαι νοητά και να στέκομαι άνθρωπος. Κάποιες πολύ δύσκολες στιγμές. Όπως κι απόψε.
Που κι εσένα σε νιώθω απέναντί μου ψυχροπολεμικά.
Με πήρε ο γείτονάς μου και μου είπε ότι κάποιος ανέβηκε από δω στο βουνό ένα μικρό τζιπ μάλλον και έσπασε πέτρες στον δρόμο και γύρισε στο τελείωμα. Τώρα αν υπάρχουν κι άλλοι που μας στέλνουν μηνύματα ή τί είναι αυτό;
Και τα σκυλιά γαυγίζουν. Η αμυγδαλή μου τρίζει και η θερμοκρασία είναι σε κατάδυση.
Φοβάμαι το σεισμό. Και τρομάζω με το χάος της πόλης.
Το προτελευταία σου σημάδι ήταν κάτι ακροδεξιοί που είπες για το ίδιον. Πως σου ήρθε εσένα το ίδιον; και ποιοί έχουν για ακροδεξιόν το ίδιον; οι σύγχρονοι; αν μιλάνε με την σύγχρονη έννοια κλάψε με. Αν μιλάνε αρχαία θα συνεννοηθούμε.
Διαβάζω για το συμβάν στην πινακοθήκη και μοιάζει σαν κανείς να μην ξέρει τί είναι οι κυνοκέφαλοι και λένε για μια άγρια φυλή καννίβαλων από την οποία ήταν λέει ο Άγιος του 5ου αιώνα και αυτό αναφέρεται τον 13ο και η απεικόνιση άρχισε τον 17ο.
Ρε πως από τον 5ο πάμε στο 13ο η αναφορά και μετα πρώτη φορά τον βλέπουμε τον 17ο . Παιδάκι του δημοτικού να είσαι το καταλαβαίνεις ότι δεν κολλάνε αυτά και κάπου τα κενά κάτι δεν πάει καλά. Απορώ τόσος κόσμος πως τα τρώει αμάσητα και του κολλάνε αυτά.
Και γιατί τόσο μίσος με τους κυνοκέφαλους η ορθοδοξία. Πάει πέρασε σε αποπροσανατολισμό το θέμα. Το μόνο μήνυμα που ήρθε είναι ότι θα τους εξαφανίζουνε. Μαζέψανε και τα γυαλιά. Πήρε και ο καλλιτέχνης τα έργα του. Γύρευε κι αν ξέρει κι αυτός με τί ασχολείται. Μόνο η απειλή έμεινε.
Λοιπόν κυνοκέγαλοι το κοινό δεν φαίνεται να παίρνει χαμπάρι. Μόνο στο μπλακ λιστ ανεβαίνετε. Και να μην ξεχνάμε τον τρόπο με τον οποίον έφυγε ο Φαϊτάκης.
Δεν ξέρω υπάρχει κανας άλλος ή μόνη μου είμαι;
Και κυνοκέφαλος σε γκόλντεν λιστ δεν κολλάει. Άρα όσο ασχολείστε να πείτε κάτι στο κοινό μόνο στην μπλακ θα ανεβαίνετε. Το κοινό είδε μόνο τα γύρω γύρω. Άντε να κατάλαβαν κάτι να υποψιασθηκαν και άλλοι πέντε έξι.
Το πόση διαστρεύλωση έχει φάει το θέμα ανα τους αιώνες φαίνεται αν διαβάσει τα κείμενα που αποδήδονται στον Διογένη Λαέρτιο πέρα από δυο τρις φράσεις που έμειναν ως είχαν όλα τα άλλα τα διαβάζεις και λες αποκλίεται να τα έγραψε κυνικός αυτά. Καλά κανείς δεν το βλέπει πως δεν κολλάει. Κανείς! Μα κανείς.
Νιώθω πολύ μόνη μωρό μου.
Και σε είδα και χωρίς γόνατα και τί να περιμένω δεν ξέρω.
Σήμερα περάσαμε μια όμορφη μέρα. Πήγαμε εκδρομή στο Σεργιάνι. Πήγαμε και πρώτη μέρα στην καινούρια ψυχοθεραπεύτρια της Νέδας. Η Νέδα ήταν ένα ευχάριστο κι ευγενικό παιδί σήμερα. Η κοπελίτσα εκεί είπε πως θα την βοηθήσει στον παρορμητισμό την διαχείριση με τα συναισθήματα κτλ. Εμένα καλή μου φάνηκε αλλά δε μου γέμισε και το μάτι. Η μικρή την βρήκε βαρετή και δεν θέλει να ξαναπάει. Η Νέδα εκτώς από ΔΕΠΥ μυρίζει ακούει βλέπει και σε άλλες διαστάσεις και είναι και ποιήτρια. Πρέπει να της βρούμε μια κορυφαία ψυχοτέτοια να την αναλάβει . Αθήνα. Με απασχολεί πολύ αυτό το θέμα και ψάχνω.
Η παραλία είχε και απάτητη άμμο και συγκινήθηκα με αυτή την εικόνα. Περάσαμε ωραία κάναμε πικνικ. Και πήραμε στο δρόμο κι άλλα πράγματα σήμερα μέχρι κι ένα ολόκληρο τελάρο με φράουλες.
Σε νιώθω ως ότι πιο κοντινό μου
Και προσπαθώ για αυτό το νιώσιμο
Να το έφερνα κάπως στις αισθήσεις.
Μη μου ζητάς να σε αγνοήσω. Ούτε την ισωπέδωση μπορώ. Χρειάζομαι μια συμφωνία για να ζω. Την απλότητα που είναι η αρμονία ένα φυσικό προϊον άπειρων απαλοιφών θορύβων.
Χρησιμοποίησα αυτές τις μέρες τμήματα του της έρευνας μου και μάλλον δεν ήταν ότι καλύτερο για να συννενοηθούμε δλδ. Λόγο της δυσκολίας δεν ξέρω. Μακάρι να βρεθεί κατανόηση. Δεν την ζητώ αλλά την εύχομαι.
Η θέση και η λειτουργεία των εννοιών ως σύμπτηξη των προβληματικών δεν είναι κάτι με το οποίο μπορείς να εξοικειωθεί ο καθένας άμμεσα ειδικά όσοι είναι μαθημένοι σε αναλύσεις και έχουνε φάει βιβλία μια πρόταση μια παράγραφος και φέξε Μάϊ μου να φας τριφύλλι. Είναι αλήθεια ότι θέλει κάποια σειρά και μια μύηση για να μη τονε βρει πλατωνικό σπήλαιο τον άλλο και με λιτζάρει και παρεξηγούμαι πάλι. Με το ΙΔΙΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΔΙΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΪΔΙΟΝ εδώ πέρα. Αυτά είναι θαμένα και όπου βρίσκονται κυνδινεύουν (κυν-δινεύουν) να πάνε για θάψιμο. Στο κεφάλι μου τα έχω σημαδεμένα μέσα. Εκεί θα μίνουν και οι κουβέντες για τους προστάτες.
Αν σε βαράει συγγενικό με αυτά σου πατάω κάλο. Και πατάνε γενικό κάλο.
Θα ήθελα όμως να είχα και κάποιον να παίζαμε τράπουλα μαζί με αυτά με λέξεις έννοιες να δεις πόσους κόσμους μπορούνε να φτιάχνουν. Όνειρο το έχω να καταλαβαινόμαστε
Μια ιδιωτική επιθυμία μπορεί να γίνει βάση για κάτι κοινό εφόσον είναι και κοινή. Όπως μπορεί μια κοινή επιθυμία να γίνει ιδιωτική εφόσον είναι και ιδιωτική.
ΣΕΒΑΣΜΟΣ
ΣΕ ΙΔΙΟΝ
ΚΟΙΝΟΝ ΒΑΣΗ
ΙΔΙΟΝ ΣΕ ΒΑΣΗ ΚΟΙΝΟΝ
ΚΟΙΝΟΝ ΒΑΣΗ ΣΕ ΙΔΙΟΝ
Λοιπόν, δεν ζητάω άμεση κατανόηση.
Δεν ζητάω κατανόηση καν.
Ζήτησα ΒΟΗΘΕΙΑ διότι στην συγκεκριμένη περίπτωση στην χωρίς πόδια δεν χρειάζονται ούτε φούστες ούτε παντελόνια ουτε παπούτσια.
Όταν κάποιος μου λέει μη με ξαναενοχλήσεις ποτέ και εγώ του έχω δώσει και του δίνω αξία γιατί την αισθάνομαι δεν έχω να κάνω κάτι άλλο παρά να σεβαστώ την απόφασή του. Όπως την σέβομαι από την πρώτη στιγμή σε όλα όσα δύναμαι και αντέχω. Ακόμη κι αν ο λόγος για τον λόγο του νιώθω πως δεν μου άξιζε και δεν ήταν ορθός τεκμηριομένος. Όσο παραμένει το μη με ξαναενοχλήσεις ως κατακλείδα κοινή και δημόσια στην ιδιωτική μας ιστορία είμαι μόνη μου.
ΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΗ
ΚΟΙΝΟΝ ΚΑΝΟΝΑΣ
και τα πόδια μου η βάση μου σε αυτή την ιστορία από το 2020 είναι το μη με ξαναενοχλήσεις ποτέ. Θα ήθελα να άλλαζε αυτό. Κάθε μέρα προσπαθώ. Κάθε μέρα σου ζητώ τα πόδια μου. Δεν έχω βάση.
Ζω σε μια αβάσιμη προσωπική ιστορία.
Η φιλοσοφία μου όμως έχει βάση και είναι κυνική. Και βρίσκω ωραία πράγματα να χαίρομαι κάπως να ζω μια ζωή καλή. Δεν απαιτώ κατανόηση. Ούτε κατακρίνω κανέναν επειδή δεν με γουστάρει. Ξέρω πως κάνω συχνά εκφραστικά λάθη και είναι εύκολο να παρεξηγηθώ. Δεν θα σταματήσω όμως. Θα κάνω ότι θέλω στον χώρο μου και θα κάνουν ότι θέλουν κι οι άλλοι στον δικό τους. Ακόμη και σε έναν κοινό χώρο όταν βλέπω κάποιο βραχυκύκλωμα σηκώνομαι και αποχωρώ. Δεν θα κάτσω να σκεφτώ α να φύγει αυτός και τέτοια ψυχοφθόρα. Μ' αρέσει να είμαι δυνατή. Και δυνατός είναι αυτός που κάνει πίσω ενώ ξέρει ότι με μια κίνηση μπορεί να τον στείλει τον άλλο. Έτσι έμαθα. Τόπο στα νιάτα και πρώτα τα γυναικόπαιδα.
Και δεν με νοιάζει αν με πούνε βλάκα η ψοροπερίφανο που ας πούμε όλα αυτά που γράφω τώρα εδώ βασίζονται σε μια επιφάνεια του τύπου μη με ξαναενοχλήσεις ποτέ. Ή και που χρειάζομαι κάποιες ευθείς βεβαιώσεις και διαβεβαιώσεις του άλλου και ανάλογη ασφάλεια για να κινηθώ έξω από εμένα προς αυτόν και με αυτόν. Ο τρόπος μου είναι από μόνος τους πολύ δύσκολος και ρηψοκίνδυνος για να έχω και τον δίπλα μου αιωρούμενο και ως ενδυνάμη εχθρό σε ρευστή ασυνενοησία και βραχυκύκλωμα πέρα από το παιχνίδι. Να μην ξέρω διαπιστωμένα και τσεκαρισμένα ότι μπορώ να είμαι ελεύθερα κι ολόκληρα αυτό που είμαι.
Είμαι αυτό που είμαι και σ'αγαπάω. Και έτσι και γιουβέτσι. Γιουβέτσι θες γιουβέτσι για σένα και έτσι για μένα. Με το ζόρι δεν γίνεται τίποτε.
Άλλο στο κρεβάτι. Μπορεί και η σάλα να γίνεται τραπεζαρία καμιά φορά αλλά ότι γίενται στο κρεβάτι είναι να μην βγαίνει από το δωμάτιο ώστε να γίνεται και η ζωή έτσι ζόρικια. Θα μου πεις τί λέει ο Φουκώ. Εγώ θα μιλήσω για απαλοιφές. Μια σου και μία μου και τέλος. Που σκοτώθηκα δλδ γιατί δεν είχα καταλάβει πως ήταν η δουλειά σου.
Μου έδωσες ένα ποτέ σου έδωσα ένα τίποτε.
Για μένα η μαγεία είναι σύμπαν. Θέλει τουλάχιστον δύο. Είναι συμφωνία. Και ξεκινάει μετά την ένωση.
Πως να έρθω γυρεύοντας
Πως να έρθεις γυρεύοντας κι εσύ
Να κάνω τον μικρότερο εντάξει. Μια δυο τρις εκατό
Να έρθω στην πόρτα σου και να σε καλέσω από το "υπερπέραν" να κατεβείς. Κάπως πάει
Να έρθω στην δουλειά σου όμως και να κατσικωθώ με τραγοπόδαρα. Να με φτύνεις κι έτσι. Θα σκοτωθώ στο τέλος. Κι έχει ξαναγίνει.
Μωρό μου ο Φιλόσοφος μου βλέπει ως αβάσιμη την κίνηση για μεθαύριο και εγώ που έχω τόση λαχτάρα..
Οι άλλοι έχουνε γαμήσει τον πλανήτη τα έχουνε γαμήσει όλα του λέω. Κι εσύ για μια διασταύρωση μου λες να μη πάω μια βόλτα σε ένα μέρος που κτλ. Ξέρεις πολύ καλά μου λέει τί λέω ..
Τέτοιου είδους καλλιτέχνες χρειαζόμαστε προστάτες. Όσο αναβαίνεις στη μπλακ λίστ πρέπει να ανεβαίνεις και στην γκόλντεν. Αλλιώς χαιρέτα μας τον Πλάτανω
Είναι αλλόκοτο αλλά εγώ χάρηκα με αυτό που συμβαίνει στην πινακοθήκη. Αν πούμε πως σπάσαν απλά κάποια τζάμια. Δεν ξέρω αν υπάρχει υπόβαθρο και τί υπόβαθρο έχει ο βάνδαλος αλλά άκουσα πως ήταν ο κυνοκέφαλος σε αυτά που πέταξε. Υπάρχουν ονόματα που εξαφάνισαν τους κυνοκέφαλους ακόμη και πρόσφατα στην Ηλεία και αλλού με τύπου αναπαλαιώσεις λαϊκών αγιογραφιών και είναι μεγάλη Ιστορία που δεν πρέπει να μένει στα ψιλά. Και χάρηκα που πέτυχε το έργο μια τέτοια δημόσια αντίδραση και πάτησε τόσο τον κάλο. Ο Καλλιτέχνης πέτυχε κατά την γνώμη μου αρκεί να μην αποπροσανατολιστεί το θέμα και χάσουμε το βάθος και πάει πάλι στα ψιλά το πρόβλημα με τα Ιερά του Ερμή της Εκάτης και την σύνδεση αυτή με τον Άγιο Χριστόφορο και κάποιους λαϊκούς αγιογράφους που προσπάθησαν να πουν κάτι συγκεκριμένο. Αν δεν σταθουμε τόσο στις συμπεριφορές αλλά σε αυτό που έρχεται πάλι στην επιφάνεια. Βλέπουμε κάτι που άξιζε να γίνει θέμα και ο καλλιτέχνης αν ήμουν εγώ θα ήμουν χαρούμενη που έγινε θέμα και έδωσε ένα σήμα κι ένα συμβάν το έργο. Αν και ο αποπροσανατολισμός μπορεί να σημάνει κι άλλα πράγματα. Δεν ήταν ένας άγιος που ξύστηκε σε μια θεόκλειστη εκκλησία για να φτιάξουν απάνω κάτι άλλο. Έγινε δημόσια. Μου άρεσε. Υπάρχει κατακραυγή για το θέμα. Τα ονόματα που ξύσαν τις αγιογραφίες ακούνε την λαϊκή κατακραυγή. Και η ρητορική τους είναι για βαθιά έρευνα κι αυτή. Εκεί είναι το λαβράκι το δηλητηριώδες που δεν τρώγεται.
Βέβαια μετά από την απειλή αυτή αν ήμουν ο καλλιτέχνης ούτε σε νοσοκομείο δεν θα μπορούσα να πάω σαν άνθρωπος αν μου τύχαινε κάτι. Ή το κάνεις έτσι απροστάτευτος να μετράς το κεφάλι σου να δεις πόσο θα πιάσει.
Γιατί να έχει κάποιος τρακ όταν πάει να συναντήσει τον ΚΑΝΕΝΑ ;
Έχω κοιταχτεί σε καθρέφτη 5000 ετών. Διόλου τυχαία. Και τον έχω δει τον ΚΑΝΕΝΑ εκεί στη λάμπψη. Σχεδόν παιδί.
Δεν πρέπει να ανησυχώ. Δεν βρίσκω τίποτε το ανησυχητικό. Κι όμως ανησυχώ περισότερο κι απο αποστολή Ζωής και Θανάτου κι Ελευθερίας και Τιμής.
Δεν θέλω να ανησυχώ. Κυρίως γιατί είμαι μεταδοτική στο ανεξέλεγκτο. Και θέλω να πάει καλά η παρουσίαση. Για εσένα και τους ανθρώπους που αγαπάς κι αυτό που αγαπάμε στην τέχνη.
Που έγκειται η αγωνία μου και η ανησυχία μου όμως; Αφού σε όλα τα μέρη ένα ένα δεν βρίσκω κάτι το ανησυχητικό στον βαθμό δυσκολίας που πιθανολογώ να αν αντιμετωπίσω.
Είσαι ένα νυχτολούλουδο σαν την πνοή του διαβόλου. Το μόνο που έχω φοβηθεί στην ζωή μου είναι κάποιες ουσίες που μας μεταμορφώνουν. Και νιώθω πως χρειάζομαι Σαμάνο να με προσέχει στον κόσμο. Κάποιον που να τον εμπιστεύομαι πάρα πολύ.
Όμως δεν θέλω κάποιον άλλο μαζί μου. Θέλω εμάς τους δυό. Και έτσι γίνεται και είναι. Και χιλιάδες να είναι γύρω μου όταν βλέπω βλέπω μόνο εσένα. Αυτό είναι και η αρχική προβληματική. Ότι αφανίζει τα πάντα η παρουσία σου. Ατομική ενέργεια. Μέχρι κι εμένα. Αλλά εμένα δεν θα με εξαφανίσει κανείς. Χα! Μόνο Εσύ. Δεν μου έχεις αφήσει τίποτα.
Ψυχρή σύντηξη στο 37,2
Μετρήστε μας να σας λύσουμε το πρόβλημα του πλανήτη.
Εντάξει με το κεφάλι. Πέρασα από την καρδιά και με χτύπησε φιλικά στη πλάτη. Τώρα με στομάχι. Να στρήψει να ανέβει στο στέρνο. Να κάτσουμε κάπου λίγο ..
Κοίτα την Τάρα μου. Την μακαρίτισσα. Μου την φάγανε. Τί τους ενοχλούσε ένα τόσο καλό σκυλί...
Κατάλαβες γιατί ανησυχώ και παθαίνω και επισόδεια καταδίωξης. Νιώθω πως ασχολούμαι με πράγματα που κάποιους αναίσθητους τους ενοχλούνε. Κάποιους που δεν δίνουν αξία στη ζωή. Και πως ρισκάρω πολύ να μιλάω ελεύθερα.
Με πιάνει ναυτία ιμηκρανία ίλιγγος. Μπορεί να ξεράσω. Δεν ξέρω. Αλλά σε θέλω πολύ και μου λείπεις φριχτά. Είναι πολύ περίεργο να κρατώ φυσιολογική συμπεριφορά κοντά σου. Η χημεία μας είναι εκρηκτική. Και παίρνω χίλιες προφυλάξεις. Μέχρι που κατεβάζω διακόπτες για να μη γίνει κανα μπαμ. Τέτοια συνέβησαν. Είναι η περίπτωση τέτοια που ότι έγινε έγινε για να βγούμε ζωντανοί. Πως να το πω. Δεν είμαι ότι να' ναι, βλέπω και προβλέπω και κάνει διαδρομές η σκέψη μου όπως και η δική σου. Δεν χρειάζεται να σου πω τίποτε. Θέλω να αφεθούμε σε μια αγκαλιά. Καίγεται το κεφάλι μου. Πρέπει να αυνανιστώ επιγόντως.
Πάω
Μα δε με πιάνει η μαλακία ούτε τα ντεπόν
Θέλω τα μάτια σου. Να έχω δεθεί πρώτα. Και να με λύσεις όταν το συνηθίσω λίγο και το μπορώ.
.. Αν υπάρχει εμπιστοσύνη δλδ είναι το θέμα μας όλο. Αν θα με λύσεις. Κι ότι πρέπει όπως φαίνεται να δεθώ.
ΑΚΟΥΩ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ
Κι εσύ το ίδιο. Κι έχουμε δεθεί εδώ πέρα και ποιος να μας λύσει.
Όμως θέλω να πιστεύω πως εσύ δεν είσαι δεμένη. Ότι μέσα στα χρονάκια που μου ρίχνεις θα είσαι σε κάποια πράγματα πιο μπροστά. Και μπες μπροστά. Μπες μπροστά. ΜΠΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ
και λύσε με τώρα. Τώρα που θα 'ρθώ.
Να με πας κάπου να δεθώ να αφεθώ να περάσει η ώρα που είναι να σε δω όπως είσαι και να με λύσεις όταν θα το ελέγχω.
Ματάκια μου , βλέπω πόσο αυτά που μας απασχολούν συναντιόνται. Και θέλω να είμαι δίπλα σου και να είσαι δίπλα μου. Να σου δίνω κίνηση και να μου δίνεις.
Να κρατώ τα μυστικά σου και να κρατάς τα μυστικά μου.
Σε κάθε κύκλο που κάνω και σε κάθε κύκλο που κάνεις συναντιόμαστε. Μπορούμε να μη λέμε τίποτε και μπορούμε να λέμε τα πάντα.
Θέλω να αγκαλιαστούμε. Να παλεύουμε μαζί. Αναπόφευκτα θα παλέψουμε και μεταξύ μας αλλά μπορούμε να το κάνουμε ευγενικά και να βελτιωνόμαστε. Σ'αγαπώ πάρα πολύ μωρό μου. Πάρα πολύ. Πάρα μα πάρα πολύ. Πάρα πάρα μα πάρα πολύ. Και το ξέρεις. Καμιά φορά η στέρηση με αγριεύει. Αυτό είναι όλο.
Αφού τις ξεπατώσανε τις άλλες κι αφήσανε μόνο τις κόκκινες.
Κατάλαβες αγάπη μου .. τί λέει ο ποιητής.
Μόνο να μ' αγαπάς θέλω. Αν μ' αγαπάς όλα καλά. Αν δεν μ' αγαπάς όμως .. ρισκάρω την ζωή μου. Και δεν είναι απλά μια ζωή. Είναι μια ζωή σκληρής δουλειάς. Μιας ζωής αφιερωμένης.
Ο μεσαίωνας υπήρξε μια πολύ σκληρή εποχή. Η γνώση ήταν θεόκλειστη. Ωστόσο, φαντάζομαι πως τότε έγιναν κάποια πειράματα που φαίνεται μας έδειξε και ο Χίτλερ.
Ο συμπαθέστατος Δαρβίνος μας μίλησε απαλά όμως και μας είπε ότι μπόρεσε ο γλυκούλης μου. Ήταν Αλχιμηστής; Μας αποκαλήπτει τα βασικά θα έλεγα. Όταν πήγα στο "γειτονικό" χωράφι και είδα στο στεφάνι που είχαν ρίξει οι βιαστικοί εργάτες το σύνθετο λίπασμα (διότι το λίπασμα το ρίχνουμε σπαρτό σα βροχή κι όχι με το κουβαδάκι να κάνει γραμμή κάτω). Όταν είδα λοιπόν την παπαρούνα μεταλλαγμένη στην απαγορευμένη μάρσαρε το μυαλό μου και στρόφαρα μεγάλη ανηφόρα. Τί είναι αυτό είπα! Αταβισμός σκέφτηκα. Ύστερα παρατήρησα πως ήταν από το σύνθετο και είπα Αλχημία. Το Ιερό φυτό όταν ξεκίνησε να δένει το μούρο του έφαγε το σύνθετο με τον κουβά και άλλαξε γονιδιακά το είδος παραμένοντας όμως στην οικογένεια. Τόσο απλά με τρία χημικά στοιχεία. Το δοκίμασα και δεν τρελάθηκα όπως με την κόκκινη αλλά θυμίζει και φαίνεται πως είναι όπιο. Και είναι προϊόν αλχημίας.
Ο Δαρβίνος μίλησε για τα χρώματα. Τα χρώματα είναι βάση για τα χακτηριστικά και τις ειδιότητες σε όλα τα πράγματα γύρω μας. Ο Δαρβίνος μας δίνει κωδικοποιημένη Αλχιμηκή γνώση. Μου άναψε μια λάμπα τρελή στο κεφάλι! Θυμήθηκα την ιστορία των ναυτηκών για το μοναστήρι στο βραχονήσι που έβλεπαν όλο πεταμένα μωρά και λέγαν για όργια. Και μπορεί τελικά να μην ήταν όργια αλλά πειράματα τέτοιας Αλχημίας. Και να έχουν φτιαχτεί μέχρι και Αριανοί σκέφτηκα. Πολύ καλό υλικό όλο αυτό για το μυθιστόρημά μου! Μια τρομαντική ιστορία απ' τον μεσαίωνα. Και πως τα λιπάσματα και η χημεία μας μεταλλάσουν. Και πως όλα αυτά τα συνθετικά γύρω μας επίσεις. Στρόφαρα τρελά! Και να ένα κόλπο Αλχιμηστή που έμαθα να τρελάνω κανέναν να του κάνω το χωράφι του εδώ με τις κόκκινες παπαρούνες την κατάλληλη ώρα του Αγίου και να το δει μετά λιβάδι του Αυγανιστάν. Τρομερή αποκάληψη έπαθα. Από τις συγκλονιστηκότερες της ζωής μου. Και πιθανολογό πως σαν βάση αυτό μπορεί να ισχύσει και σε άλλα Ιερά φυτά.
Τα φυτά ωστόσο είναι πιο πολύπλοκα ως κύτταρα από τα ζώα. Είναι ίδια τα ζωικά με τα φυτικά στο 60% περίπου των φυτικών συνήθως. Μιλάμε για παρθένους οργανισμούς όμως πράγμα δυσεύρετο σήμερα για να μπορέσει ο Αλχιμηστής να κάνει δουλειά του. Διότι το πείραμα που ανέφερα έγινε σε αγνή γη. Και κοίτα εδώ πάλι που στο θέμα έρχεται η παρθενογένεση και τί στο καλό έχει μέσα αυτός ο κρίνος ..
Νίκο σύντροφε ήρθες τις προάλλες από δω με άσπρα πολύ μακριά μαλλιά. Και μου είπες κοίτα τα βουνά που έδειξα στους χίτες πήγαν οι ξένοι και βάλαν τις ΧΥΤΑ.
Νίκο σ' αγαπάω. Μου χαμογελάς. Και μου λες μίλα, να μιλάς και να χαμογελάς.
Κι ότι μου είπε ο Νίκος το έχω μες το φυλαχτό.
Κι η σαλαμάνδρα κατα τύχη.
( ΚΑΡΤ ΠΟΣΤΑΛ Ηρώ Νικοπούλου, Στη Μέγγενη της Ιστορίας. 7912)
