Παλεύω πάρα πολλά πράγματα. Νομίζω πως γνώριζες και πως παλεύω συνεχώς να κρατιέμαι στην πραγματικότητα κι ότι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο για μένα. Ακολουθώ μια μέθοδο που δεν μου αφήνει περιθώρια για πλαγιοδρομίσεις. Πρέπει να βασίζομαι γερά σε χειροπιαστά πράγματα σε αποδείξεις και στα δηλωμένα. Παλεύω κάθε στιγμή να μένω στην πραγματικότητα και να λειτουργώ μέσα της. Οτιδήποτε περίεργο που μοιάζει πως έρχεται από την φαντασία το περνάω από την άλλη πλευρά. Στην άλλη πλευρά περνάω και ξέρω πως είναι μια άλλη πλευρά που κανείς και τίποτε δεν έχει πραγματική σχέση με αυτή. Πάρα πολλά περίεργα βλέπω να έρχονται από σένα τέτοια που έχουν να κάνουν με αυτήν την πλευρά μου.
Προσπάθησα να σου ανοίξω σου άνοιξα σε είδα το φαντάστικα αλλά δεν υπάρχει τέτοιο πραγματικό γεγονός κανένα. Για μένα είναι ζήτημα ζωής και θανάτου να ακολουθώ μέθοδο λειτουργίας για την πραγματικότητα. Τις φορές που έχω βάλει μπροστά την άλλη πλευρά χρειάζομαι βοήθεια άνθρωπο να με συνδέει με την πραγματικότητα και για να νιώθω ασφαλής ότι κάποιος δίπλα μου έχει καλή επικοινωνία με την 3D πραγματικότητα και θα με νοιάξει στο οτιδήποτε τέλος πάντων. Θέλω να με καταλάβεις. Αυτό το λέω και το ξαναλέω γιατί είναι πολλά όπως αναφορές σημάδια συμπτώσεις αναμνήσεις ηλεκτρισμού που τα έχω περάσει στην άλλη μεριά γιατί είναι περίεργα που μοιάζουν με φανταστικά πράγματα. Χρειάζομαι ονόματα στοιχεία και αποδείξεις για να τα εντάξω στην πραγματικότητα και στην λειτουργεία της. Νομίζω πως είναι όνειρο. Νιώθω να με βλέπει-ς το μάτι το τρίτο του Θεού. Είναι θέμα. Ευτυχώς η ποίηση είναι ένα άσυλο που η πραγματικότητα συναντιέται με την φαντασία. Και αυτό το τοπίο είναι γεμάτο από τον ποιητικό σου εαυτό κι από εμένα μαζί σου σε δύνη που φεύγεις κι έρχεσαί κι εγώ το ίδιο και θέλω να κρατηθούμε μαζί.
Έχω δει πως κι εσύ παλεύεις με κάτι κι έχεις ένα όχι τέτοιο αλλά κάπως παρόμοιο με αυτό το πρόβλημα. Και στην ποίησή σου συναντιέμαι με τον άλλο σου εαυτό. Προσπαθώ να καταλάβω με τί παλεύεις. Κι αν ποτέ θα μπορούσαμε να ζήσουμε οι δυο μας κάτι σαν αυτά που φαντάζομαι(;) πως τα λέμε ο ένας στον άλλο τόσα χρόνια.
Έχω πολύ πίκρα από τα τελευταία σου πραγματικά λόγια. Από τότε με καλεί η φαντασία μου ακόμη πιο πολύ και γίνεται ακόμη πιο δύσκολη η μάχη που δίνω καθημερινά να λειτουργώ στην πραγματικότητα. Μόνο τα παιδιά με γιώνουν. Και λέω πως αν δεν είχα τα παιδιά θα είχα αφεθεί τελείως στην φαντασία μου. Που κι εκεί χρησιμοποιώ μέθοδο και επιστήμη βέβαια. Την θέλω πολύ λογική και την φαντασία μου. Τραβηγμένα όλα στα όρια αλλά λογικά στέκονται και δεν χάνει από πουθενά το έργο.
Προσπαθώ να εντάξω στην λειτουργεία της πραγματικότητας αυτόν το εαυτό της άλλης μεριάς. Προσθέτω πράγματα κάθε μέρα. Πράγματα όμως που βασίζονται κάπου, στα μαθηματικά, την φυσική, την Ιστορία, την μουσική την φιλοσοφία. Εσένα που να σε βασίσω ρε πούστη. Που τα έχεις όλα μελετήσει για να με τρελάνεις και να πέφτουνε στο κενό κι ότι γουστάρεις θα τα κάνεις. Πάρ'τα και φάτα ρε. Να δούμε τί θα καταλάβεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή