Καλημέρα αγάπη μου

 Εντός του παραλληλογράμμου βρίσκεται ότι απέμεινε από τον Ποιητή ΠΑΔΙΟΝΙ. Ε .. αυτόν που έτρωγε ξινά κουνούπια και κατουρούσε αλμυρές καμήλες.

Χαίρε κεχαριτωμένο. Εγώ ο Πανίδιος ο μελαγχολικός σκυλόσοφος θα συνεχίσω τις πράξεις του. Με τον ίδιον τρόπο φυσικά. Και τον κοινό.

ΟΝ ΑΝ

ΕΝ  ΙΝ

Όταν ο Σωκράτης είπε για το άγνωστο θεό 

Είπε

ΟΛΟΝ ΕΝ

Όταν ο Κοπέρνικος μίλησε είπε

ΟΛΟΝ ΣΥΜΠΑΝ

ΟΛΟΝ ΑΠΕΙΡΟΝ

ΟΛΟΝ ΑΠΕΙΡΟΝ ΣΥΜΠΑΝ

Όταν κοιτάμε τον πίνακα βλέπουμε πως οι διώκτες μας πηγαίνουν από την μια μεριά και τα μυαλά που παραδεχόμαστε όπως ο Σωκράτης πηγαινουν από την άλλη. Στον ίδιο κοινο πίνακα. Στον πίνακα που βγάζει τα δείγματα των τρόπων που κινούμαστε μέσα στον κόσμο. 

Ι 

Ο

ΟΙ

ΙΟ

Ι

Ο

Ι    ΙΔΙΟΝ

Ο   ΚΟΙΝΟΝ

Και πως

Ι    ΚΟΙΝΟΝ

Ο    ΙΔΙΟΝ

Ο κοινός κόσμος κάπου τελειώνει. Ο ίδιος δεν τελειώνει ποτέ. 

ή μήπως όχι; και τελειώνει και ο ίδιος. Και συμβαίνει και το ανάστροφο;

Οι γενετιστές μας λένε πως το κοινόν καταλαμβάνει μεγαλύτερο χώρο μέσα μας από ότι το ίδιον.  Μήπως όμως η έρευνά τους είναι ληψή. Όπως ληψή είναι και η λειτουργεία του κοινού ανθρώπινου εγκεφάλου στατιατικά σήμερα. Εννοώντας πως το ρεύμα μας δεν κινείται σε όλες τις περιοχές του. 

Γιατί η λειτουργεία μας πηγαίνει στη σύσταση.

Και γιατί να μην μας πηγαίνει η σύσταση στην λειτουργεία. 

Βλέπουμε πως σε αυτόν τον φυσικά άναρχο κόσμο η αφετηρία που διαλέγει ο καθένας μας δημιουργεί τα προβλήματα μεταξύ μας. 

Κι όμως όλοι κινούμαστε μέσα στον πίνακα με το συνολικό δέιγμα. Κάνοντας τις ίδιες κοινές μαθηματικές πράξεις. 

Ας γυρίσουμε στο κέντρο. Τί συμβαίνει στο κέντρο; Τί και πώς. Από πάνω κάτω πέρα δώθε. Μέσα και έξω.

ΚΙΝΙΣΗ ΚΟΙΝΟΝ

ΣΤΑΣΗ  ΙΔΙΟΝ

ΚΙΝΗΣΗ ΙΔΙΟΝ

ΣΤΑΣΗ  ΚΟΙΝΟΝ

 Τάση ένταση κτλ.