ΠΟΔΙΑ ΤΑ ΠΑΝ
Έχω μια ροζ ουρά μικρή μυτερή
που τον ουρανό κοιτεί.
τακούνια μου οπλές γυαλιστερές
Πόδια Τράγου.
Με χάρη στέκομαι απάνου
και το ωραίο μου σώμα
Παντού περνεί.
Με πάθη και γέλια σουραύλι κεντεί
Δίχτυα που πιάνουν νερά
Βελάζοντα θεϊκά
την κόρη πιάνω
που με χτυπά
Πανγευσία Θειά μου
Φιλιώμαστε.
Περνάν οι ώρες
και βαραίνουν τα αρώματα.
Τρέμουν τα σίρματα απ' τα σώματα
Κι είναι το πέος μου ίδιο με βέλος
σε τόξο που όλο τεντώνω
Κι όλο τεντώνω. Μπε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή