Σήμερα έχω γιατρό.

Γιατρέ που είχαμε μίνει;

Που είχαμε μίνει;

Αισθητική μελέτη έχω να ξεκινήσω. Και κλαδέματα.

Κοίτα αγάπη μου τί ωραία που σιδερώσαμε την κληματαριά και την δέσαμε. Έπαρήγκηλα και βέργες από αρχαίο ροδίτη να μου φέρουν να ρίξω πάνω στην περίρφαξη. Το δυτικό λιθόστρωτο έχει γίνει ζούγκλα. Πρέπει να το ξήσω με την αξίνα. Κι έχω κι ένα αγροτικό υφάσματα σήμερα να πάρω κοντά για την ανακύκλωση. Περιμένω και κάτι σημειώσεις για τις συχνότητες και μπορεί αν με τραβήξουν πολύ να κάνω πρώτα αυτές και μετά την αισθητική. Και κάπως σα να ανοίγει για βόλτες ο ουρανός. Θα μπορούσα να δανιστώ μια μηχανάρα να σανιδωθώ να έρθω για ένα φιλί. Τα παιδιά με πρίζουν να έρθουμε Αθήνα. Είναι φοβερό αυτό που περνάω. Βλέπεις δεν είναι τα χιλιόμετρα τα πραγματικά ούτε τα διαδικαστικά είναι. Ποτέ δεν ήταν για μένα αυτά εμπόδια. Έχω τόσα χαρτιά να παίζω. Δεν είμαι κανας μαέστρος της πλάκας εγώ. Αν με άντεχες... κι αν σε άντεχα κι αν κάναμε λίγο πίσω... θα ήταν καλά. Νιώθω δυνατή πάντως. Από προχθές που μάζεψα το χριστουγεννιάτικο δέντρο δλδ είμαι πολύ καλύτερα. Εχθές λίγο προβληματίστηκα από έναν φίλο που μου είπε πως τον έδιωξες και αυτόν. Πως γίνεται να έχεις διώξει τέτοιους ανθρώπους. Ακόμη κι αν ήθελες να πάρεις άλλον δρόμο κι αν διαφωνείς. Τον Δάγλα και τον Έκτωρα ρε. Αυτοί είναι σκόρδα και φυλαχτά στον κόσμο μας είναι σπανιότητες. Δεν καταλαβαίνω. Φταίει ο Ταύρος που έχεις στον Άρη. Τί να πω.