Πάρ' το πάνω σου

 

Κοίτα να ανεβάσεις επίπεδο. Όλο λούφα στο σορολόπ με νταλκά και πως τα' χεις ταιριάξει αυτά παρτσακλά έτσι. Κοίτα να ανεβάσεις επίπεδο αγκίζεις την ισοπέδωση. Κάποτε μας τάϊζες ψαγμένη κουλτούρα. Ποιήματα και κείμενα της προκοπής κι ανοίγαμε και κανα λεξικό να ξεστραβωθούμε. Δεν τους παντρεύτηκες τους 10.000 για να κάνεις τέτοια κοιλιά έτσι με κουκουρούκου και θα τους χάσεις. Ξεχνάς ποια είσαι εσύ παιδί μου με τα μπιτνικ σου με τα σουρεάλ σου με τα αρχαία σου αχ τα αρχαία σου τα ιντελεκτουάλ. Τί γίνεται δεκάρα δε δίνεις για τίποτε πια; Να βρούμε αλλού να κοιτάμε για τέχνη; Κάποτε είχαμε τέχνη. Μετά δώσ'του μνημόσυνα και λούπα λαϊκά και πάλι λούπα και τώρα έχεις αρχίσει κάτι σκέτα χικ. Κι εγώ σε χρειάζομαι. Δεν φαντάζεσαι πόσο σε χρειάζομαι που είμαι σε πολύ δύσκολη φάση γενικώς να με πας καμιά βόλτα να μου δώσεις λίγο κουράγιο να κρατηθώ που είναι τόσο δύσκολο να αντέξω να βγω τέτοιο μακροβούτι μέχρι εκεί να μη σου λέω τώρα για τις θυσίες μου και τις οικονομίες μου και τα κάστρα που έχω αφήσει για να έχω ελεύθερες τις θέσεις δίπλα μου και ρηψοκινδυνεύω. Για να κάθεσαι εσύ να με κρίνεις με τον προκρούστη τον ψυχολαλά και να απορήπτεις όλες τις λύσεις και να σου είναι όλα το ίδιο γίνει δε γίνει να σου είναι το ίδιο πεζό εκφυλισμένο ένα γίνει δε γίνει μια νύχτα και η μέρα νύχτα και αυτή η νύχτα. Κι εγώ να έχω ανάγκη την ευαισθησία και το μοίρασμα το υπαρξιακό το καθημερινό να νοιαστώ για τα χρώματα τα λουλούδια στο βάζο το νερό το ηλεκτρικό το πονεμένο χέρι το πονεμένο πόδι το πονεμένο κεφάλι αν είναι το φαγητό σπιτικό και με αγάπη κι αν έχεις κάπου να πας αν καμια τρίχα σου πετάει κι αν σε αδικούνε ή αδικείς και αν νιώθεις καλά κι αν θα έχουμε ότι μπορεί να χρειαζόμαστε για την ευτυχία χρόνο και ζεστασιά και ζωντανό περιβάλλον οικείο και ασφαλές και ξεκούραστο με ωραία πράγματα που να μας κρατάνε το ενδιαφέρον και να βρίσκουμε την ικανοποίηση την ατέλιωτη ικανοποίηση και την χαρά αγκαλιά έστω κάθε τόσο αν είναι τόσο δύσκολη η συνύπαρξη κι αν πρόκειτε να μας χαζέψει και να μας περιορίσει και αν είναι να χάσουμε κάποια κομμάτια μας κι αν δεν μας βγαίνουν οι κινήσεις από μια κουφή παράλυση τρομαγμένη αλλά ευτυχισμένη σαν σε δω και χρειάζεται κάτι που η στέρισή του μου εκτρέπει τη ζωή να πέσω πάνω σου που ένα φιλί δηλαδή που το έχουμε δώσει σε εκατοντάδες και πως έγινε τόσο δύσκολο ενώ έχουμε χέρια και πόδια και κεφάλι και κοιμάμαι και κάτω και παίρνω και οτοστοπ και τρώω και ψωμί με λάδι αλλά και μπορώ και χαϊλίκια μπορώ και αλόνια και σαλόνια και ένθεα και άθεα και από πάνω και από κάτω και στα ίσια όπως το θέλουμε και όπως είμαστε. Εντάξει είχα εντελώς στραβωθεί. Εσύ τί είχες πάθει; Και τώρα τί είναι στραβός ο γυαλός; Δεν μπορείς να φτιάξεις κάτι; Είσαι κι εσύ στο μάτι του κυκλώνα; Εγώ θα βγω θα φτάσω να εγκατασταθώ έχω χαράξει μέχρι το κόκαλο την πορεία.  Αλλά για το σήμερα θα μπορούσε και για το σήμερα να γίνει κάτι. Πάρτ' το πάνω σου. Εγώ τώρα είμαι σε αδύναμη φάση, τα έχω ποντάρει. Και κάνω την κυρία. Μπορώ όμως να σ' ακολουθήσω σε κάτι αν διαλέξεις.