Φαντάζομαι ότι δεν είσαι ποτέ στο γραφείο σου. Σε ψάχνω πέρα από τα μάρμαρα και την χλιδή του πονηρού του γλίτσα-κόσμου. Να με φοράς καμπάνα σου και να κρατάς ζεστά και ξάστερα τα περάσματα για τις ακτίνες.
Η ματαιότητα του σεναρίου μπορεί γρήγορα να κινηθεί από το μακάρια έως το μακάβρια. Ήσυχα να σταθεί σε ένα κάδρο στο βουλεβάρτο, τέρμα ζουμ στο λουλουδάκι μας. Συμβαίνει η εκδοχή άσκηση εξουσίας που με νευριάζει και πρέπει να σκέφτομαι αγάλματα για να ηρεμώ τον ερεθισμό μου από τις κίνκι μπατσίνες. Η μαλακία μου σύννεφο, ζαλάδα πολύ ζουμ και δεν ήταν ένα απλό εκδικητικό γαμήσι. Ούτε κλαμένο εγω γαμήσω κτλ. Ποιος πειραγμένος με απειλεί να υπογράψω. Εντάξει, περνάει διάφορα στάδια , του Καζαντζίδη ας πούμε το γεμίζει. Και τον ουρανό με αστέρια. Με ζωάκια που ξεπετάγονται από τους θάμνους και ασπρόμαυρα κλείστρα. Χειρούργος βετεράνος μπράβος .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή