Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2024

 

Αγάπη μου, 

Καλημέρα. Πίνω καφέ. Θα ήθελα να κοιμηθώ άλλο λίγο αλλά είναι κι η κηδεία της Μαρίας στη μία. Θα πάω διεκπερεωτικά. Να ανάψω τα πέντε κεριά που έχω αναλάβει. Θα σκέφτομαι ότι είναι στιμένο απλά για να πιστεύει ο κόσμος ότι έτσι γίνονται τα πράγματα. Θα είναι και η φιλαρμονική να του δίνει κι αυτή την πρέπουσα κινηματογραφική διάσταση στην περιρρέουσα. Δεν πρέπει να πλησιάσω μιας και στα πρώτα καθήσματα θα είναι και κάποια εχθρικά τέρατα που δεν έχω τώρα συναισθηματική διαύγεια για να τα αντιμετωπίσω και σίγουρα δεν είναι μέρος για μάχες. Τα πλάνα πρέπει να κρατηθούν στην μέση, αργά και βαριά. Να κόβονται τα μέτωπα όλα από το καρέ. Να βρεθούν και οι απαραίτητες αισθητικές οάσεις, μια πλάτη, ένας δύο ωραίοι γλουτοί γάμπες μαλλάκια με λαιμούς δάκτηλα κι αυτιά. Είναι το σεξ το πιο ντιρέκτ κοντραστ στον θάνατο. Εμένα η καψούρα μου αντιφεγγίζει από ποτίρι όμως. Την έχω πατήσει καμιά τριετία τώρα και αγαπιέμαι σε αποκληστικότητα, μέχρι να ανασυντεθώ είπα. Κι ανασυντέθηκα κάπως αλλά. Τρέχουν τα πράγματα, σαν τα επουράνια άλογα και τα έχω πάει πολύ καλά, σαν το ανέκδοτο το σπλάτερ που κρατάει ο άλλος τα έντερά του να μένουν μες την κοιλιά. Καλύτερα είναι σαν την ελιά. Αν τις περπατάς χορεύοντας κάπως αντέχεις, αλλά για να μην σπάσουν δεν πρέπει να ξεκουράζεσαι στο φύλλωμα, πρέπει να ακουμπάς στέλεχος και βραχίωνες δυνατούς. Και πως να πάρω μιαν ανάσα μανούλα μου! Να σκέφτομαι ότι έρχομαι δεύτερη τρίτη τέταρτη κι από πρώτη τελευταία. Να σκέφτομαι ότι έρχομαι τελευταία και ότι περνάς καλά με τον πρώτο, τί ξεκούραση είναι αυτή, έτσι όπως συμπονάς τους άστεγους. Με πιάνει το στομάχι μου, το κεφάλι μου. Ευτυχώς έχω ακόμα στομάχι και κεφάλι, που τα θέλω να είναι σε καλή κατάσταση, γιατί τα χρειάζομαι, για σένα. Μέχρι και την γάτα μου διώχνω. Αλλά ξανάρχεται. Όπως τώρα που κάθεται αγκαλιά μου εδώ στο γραφείο και που την διώχνω ξαναπηδάει πάνω μου με τόση αυτοπεπήθυση σα να μου λέει τί με διώχνεις ρε χαζή αφού γι'αυτό ακριβώς έρχομαι, αυτή η πένθιμη ενέργεια η πονεμένη είναι η πιο αγαπημένη μου. Βλέπω τα μάτια σου στα μάτια της. Ότι μ' αρέσει γίνεται αυτό. Είμαι σχετικά καλά όμως. Πατάω. Τώρα μπήγω την σημαία μου κάπου εκεί ντάουν τάουν κοντά σου να σε έχω σταθερά μες το βελινεκές μου. Είμαι οδοστρωτήρας. Κλείνεις τα αυτιά μου και σε φιλώ. 

Σε φιλάω






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σιωπή