Υπάρχει ένας βασικός νόμος της οικονομίας που λέει πως όσο αυξάνονται τα μέσα παραγωγής αυξάνεται και η παραγωγή. Αλλά αυτό είναι βέβαια σχετικό γιατί με τέτοια λογική θα μπορούσε να ταϊστεί όλος ο κόσμος από μια γλάστρα. Έτσι όμως είναι η επιστήμη, σχετική, σχεσάκικη.
Οι επιστήμονες καλούνται να λύνουν τα προβλήματα. Λύνουν τα προβλήματα και μετά λύνουν τα προβλήματα που προκύπτουν από την λύση του προβλήματος και είναι ολοφάνερο ότι έχουν υπνωτιστεί κοιτώντας την ουρά των ψηφίων του αλγόριθμου. Προσπαθούν να σταθεροποιήσουν την συνεχή αλλαγή που συντελείται από την φυσική εξέλιξη. Είναι σα να προσπαθούν να μετρήσουν τους κόκκους της άμμου στην έρημο και μας λένε ότι το καταφέρνουν, προσθέτοντας, πολλαπλασιάζοντας επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Κλείνοντας, αποσπώντας πίνακες από του αλγόριθμου τις σελίδες. Μα δεν είναι όλα τα δάκτυλα ίδια λέγανε οι παλαιοί κι αυτό δεν επιδέχεται καμιάν αμφισβήτηση, όσο κι αν δεν μπορεί να το χωρέσει το μυαλό του Προκρούστη.
Κάθε τεχνολογική παρέμβαση αποσταθεροποιεί την φυσική ροή ενώ οι τεχνολογικές παρεμβάσεις αποσκοπούν στην σταθεροποίηση και τον έλεγχο της. Όμως η φυσική ροή είναι από μόνη της το τελειότερο σύστημα, κι ας κοπανιόμαστε εμείς να της την βγούμε.
Μια απλή ματιά γύρω μας μπορεί να μας πείσει ότι οι ανθρωπιστικές επιστήμες -και η εφαρμογή τους-, στις μέρες μας, αντί να προοδεύουν χάνουν ολοένα έδαφος. Ζούμε το ξεπούλημα της παρωχημένης τεχνολογίας και των εμπορευμάτων της. Την εσχάτη προσπάθεια ψυχολογικού και γονιδιακού ελέγχου. Το ξόφλημα της δυτικότροπης Δημοκρατίας, εν ονόματι της προστασίας της κοινωνίας. Μια μάσκα απολυταρχικού σοσιαλισμού. Ζούμε την σκαρτοποίηση και το ξεσκαρτάρισμα. Τρομοκρατίες και προφητείες για το «σφράγισμα». Την περιθωριοποίηση της τέχνης. Την μαζική κατάθλιψη. Την διατροφική και ενεργειακή κρίση. Την αμφιλεγόμενη κλιματική αλλαγή. Την Γη να αντιμετωπίζεται ως μια παραγωγική γλάστρα. Το χρήμα καθορίζει τις ζωές μας περισσότερο από ποτέ. Την έχουμε πατήσει. Ούτε καν ο έρωτας δεν καταφέρνει να μας ξεκουνά.
Ας μην γελιόμαστε. Αν απειλείται σήμερα κάποιος από ένα εμβόλιο απειλείται το ίδιο κι από τον «αέρα». Αν κρατάς ένα smart phone ή έχεις ένα νανοτσίπ φυτεμένο στον σβέρκο σου ή και τα δυο, θα έχεις την τύχη του σκύλου με το ηλεκτρικό κολάρο. Αν όχι, μπορεί να έχεις την τύχη της τελευταίας αγριόπαπιας. Κι αυτό εξαρτάται στην καλύτερη από την ποιότητα των λυτρωτικών τάσεων της ψυχοπάθειας των χρηματοδοτούμενων επιστημών. Και στην χειρότερη από την διαστροφική εικόνα του κόσμου την οποία θέλουν να έχουν οι χρηματοδότες τους μέσα από το χρυσό κλουβί τους. Αυτά τα νέα. Μπορούμε ήδη να πούμε ότι η λέξη Φύση είναι μια λέξη που δεν βρίσκει αντιστοιχία στο σήμερα, κάτι ανάλογο με τις λέξεις Δεινόσαυρος και Μαμούθ.
Τέλος, μια είναι η έκφραση που ταιριάζει απόλυτα στις μέρες μας: Αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή