Ανταλάζονταςθλίψεις

θα μπορούσα να ζώ

Μεταετοιμάζοντας τον αιώνιο

Ερχομό σου. 

Κέντρο` άφησέ με

Δαρβίνικα αυγατίζω το χώμα

Μεγαλώνω τη λεμονιά που βαστά τη πλαγιά

Τα πουλιά μας κοροηδεύουν

Χτυπούν το τζάμι ξημέρωμα

Να βγούμε να ελέγξουμε τα πετρώματα

Πριν πάμε στα ζώα που μας ταϊζουν μέρες πολέμου

Έβρεχε στον Ισημερινό 

Λησμονιμένες μέρες μέχρι που τώρα

Χαράζει στο Νοτιά ξέφωτο

Του Αγίου αύριο...

Η καμπάνα λυσομανά σβύνοντας το

Παιδικό μουσικό κουτί του

Καρουζέλ το Άλογο το γητεύουμε`  

Εννοήται. Εν κινήση. Νοκ άουτ

Μετρώ ως το εκατό

Έκτακτο Μεταιωρολογικό δελτίο

Απαλή φωνή. Καθαρό αίμα δυνατό

(fotoart Frida Carhlo)