Είδα στον ύπνο μου το σπίτι της Έ.Μ. ανακαινισμένο και πως το είχανε βαρέσει μπολντόζες και σφυριά αλλά δεν το είχανε σπάσει αλλά φαινόντουσαν τα αποτυπώματα στους τοίχους σαν σφραγίδες και ανεβήκαμ απάνω και μου έλεγε πως δεν είναι να ζήσεις εδώ θα το δώσω να κάνουνε καινούρια πολυκατοικία και πως της το βαρέσανε εκδικητικά οι τελευταίοι της νοικάριδες. Και φαινόταν η ακρόπολη και είχε κάτω πεζοδρόμους με χρυσά αγάλματα πολύ αναβαθμισμένη η γειτονιά σαν παραμυθένια και σα να είμαστε μαζί φρέκα και φιλιώμασταν και μου έδιχνε λατρεία κι ένιωθα κι εγώ υποβόσκον έρωτα. Και μου άρεσε και πολύ το σπίτι κι έτσι όπως ήταν επικίνδυνο κι ήθελα να μίνουμε εκεί. Και έβαλα μια φούστα κι ένα εξόκοιλο μπλουζάκι και ψηλές καλτσες σα μαθήτρια αλλά ήμουν αξύριστη και τότε σκέφτηκα να ξυριστώ. Και με είδα πως πήγα στο μπάνιο της αδερφής μου και ξυριζόμουνα και κοιταξα την λεκάνη και είχε πάρα πολλές τρίχες μέχρι και γύρω γύρω εκεί που βγαίνει το νερό από το καζανάκι και ξύπνησα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή