Κοίτα το πλατιά και μακριά σε βάθος και ύψος

 Ήθελα να αφήσω τώρα εδώ και την κύρια σκέψη μου για το πλήθος  που θα μαζευτεί μεθαύριο στην Αθήνα και σε άλλα μέρη για το έγκλημα στα Τέμπη. 

Το συνοθήλευμα από φοβησμένους ζωα και τολμηρούς είναι ένα ευκαιριακό οικοδόμημα. Τα ζώα ακολουθουν το ρεύμα οι τολμηροί παίρνουν μια ασταθή δύναμη. Οι φοβησμένοι που είναι και οι περισότεροι ακολουθούν κι αυτοί την ροή κάποιοι κάποιοι νομίζουν ότι ξεπλένονται και άλλοι ότι επιτέλουν θα αποκτήσουν καλύτερους γονείς πως να το πω. 

Δεν λέω και κάτι καινούριο. Αυτό που ξέρω είναι πως κινείται η επιφάνεια και όχι το μέσα έτσι. Και στην αναμπαμπούλα δουλεύουν πάντα καλύτερα και οι μαύροι οι κλέφτες και οι εγκληματίες. Δυστυχώς τότε είναι που κάνουν τις δύσκολες δουλειές πιο εύκολα. Στατηγηκά αυτοί ενισχύουν όσο μπορούν αυτές τις δράσεις και φροντίζουν ανάλογα και να τις εμαυρώσουν. Άρα το αποτέλεσμα της συμμετοχής οι πολιτικοί σήμερα γνωρίζουν πως θα είναι και αρκετά νοθευμένο και τα δώρα του θα είναι και μερικά από αυτά παγιδευμένα. Άνθρωποι "πράκτορες" καινούριοι ή και παλιοί. 

Το ότι στην στροφή τρώγοναται όλοι. Μεσαιωνικά πέφτουν στην άβυσσο όπου και το τέλος του κόσμου αυτό είναι μια μεταφορική εικόνα για αυτό που αντικρίζουν όλοι οι προδομένοι επαναστάτες. Και πες μου μια επανάστση που δεν προδόθηκε.

Εγώ πιστευω στις αργές στροφές. Η αλλαγή και η μετάβαση χρειάζεται οριμότητα και γερές βάσεις. Όχι ζωα και φοβησμένους που νιώθουν το νεοφώτιστο. Πως να το πω. Είναι επιφάνεια. Χωρίς να θέλω να μειωσω βέβαια την σημασία της επιφάνειας και της αισθητικής. 

Βέβαια είμαστε με τα θύματα και την δικαιοσύνη. Η κίνηση των μαζών δεν λέει κάτι όμως πως πάει το πράγμα προς τα εκεί. Ιστορικά έχουμε δει ξανά τα πράγματα. Τα μπρος πίσω. Την εκτόνωση τον αποπροσανατολισμό και τον ύπνο που ονειρευόμαστε πως κάτι κερδίσαμε. Κι έβαλε ο Μανωλιός τα ρούχα του αλλιώς. 

Ο Ηρόδοτος είπε κάτι για εξεγέρσεις; Είπε για συμμαχίες για τους Ελληνοπερσικούς πολέμους και έναν πελοπονησιακό. 

Λοιπόν η επιφάνεια που βλέπουμε να κουνιέται έτσι ανάμικτα και με μη αναμίξιμα υλικά κάπου ανάμεσά τους για εμέναν ως ειδικό αναλυτή εδώ είναι πολύ εύκολος στόχος αφού δεν μπορώ να ξεγελαστώ πως έχουμε δημοκρατία. 

Όμως κι εγώ θα έκανα αυτό που πρέπει κι ας μην είναι η ώρα του. Θα κατέβω στον δρόμο. Θα πιω το κώνειο. Πιές το και συ. Κι ας χορεύουν οι διαβόλοι από κάτω ας τους συμφέρει να βρήσκουν τέτοια να εκμεταλλεύονται. Εμείς θα πράξουμε σαν την Μπλάνς πάλι. Όπως θα έπρεπε να είναι κι όχι όπως είναι. Θα βγούμε στην εκκλησία του δήμου και θα πούμε είστε ψεύτες εγκληματίες κτλ.

Οι άλλοι που έρχονται σφάζουν με το μπαμπάκι και δεν θα γλιτώνει ζιζάνιο για ζιζάνιο και τα βότανα παρέα με τα χλορά και τα ξερά. Όλα τα έντομα καλά και κακά. Αυτό το ίσωμα που έρχεται δεν μ' αρέσει δεν το συμπαθώ από κάποιο σημείο και μετά γίνεται το ίδιο εγκληματικό και αυταρχικό και χειρότερο. Με αυστηρούς κανόνες παραγωγής πολύ άδικους για τους διαφωνούντες και τους αλλότροπους. Είναι ολοφάνερο πως μιλάμε για την γενοκτονία της ιδιοφιυας και την επικράτιση της μηχανικής εφιύας. Δεν το θέλω. Με απειλεί εμένα περισότερο από το εγκληματικό και παρακμιασμένο που έχουμε σήμερα. Κι εσένα. Και την φύση. Εμείς να δω πως θα την πηδήξουμε αυτή την εποχή. Ακόμη είμαστε καλά δλδ. Όμως πρέπει να εξετάσουμε και να συσπυρώσουμε τις κινήσεις μας ώστε ή να αποτρέψουμε κάτι και να βοηθήσουμε αυτούς που όπως φαίνεται θα δοκιμαστούν τόσο σκληρά αλλά και τους άλλους που θα ζήσουνε σε ένα μειωμένο περιβάλλον με συνεχώς περιοριζόμενη την φυσική πανίδα και χλωρίδα κυριολεκτικά και μεταφορικά πειραγμένη από κάποιους που δεν κοιτάν τα αστέρια δεν πιάνουν χώμα δεν μιλούν με φυτά και ζώα αλλά είναι παραμορφωμένοι και χωμένοι μέσα σε καλώδια.