"
Κι ανεβαίνει μια γη, η δική μας,
ετούτη.
Και δε στέλνουμε
κανέναν δικό μας κει κάτω
σε σένα,
Βαβέλ. "
Paul Celan
Κι έτσι κάπως αφήνεις το λαμπερό σπαθί να πιάσεις το ρόδο.. ρωτάς, παιδιά είναι κανενός αυτό; Όχι σου λένε; Εσύ ακούς ένα όχι τέλος πάντων. Πρέπει να ακούσουν κάπως τα αυτιά σου ένα όχι δεν είναι κανενός τέλος πάντων να το ευφεύρεις εν ανάγκη. Και τί κάνεις τότε;
Ότι κάνουμε με τα ρόδα. Τα κόβουμε να αλαφρώσει η τριανταφυλλιά.
Τί κάνουμε;
Ρόδο, τί κάνουμε τα ρόδα;
... θα σου πω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή