Φίλιππος Βάλβης

Η γυάλινη ύπαρξη μου




Δεν θέλω να ξοδέψω

Τίποτα άλλο από μένα./

Όλα πια μέσα μου, Πολύτιμα μου είναι./

Γυάλινα αλλά πολύτιμα./

Κάθε που σε χάνω ,

Δονούμαι./



Τρίζουν όλα μέσα μου.



Μια στιγμή μας

Θυμάμαι μαζί/



Και πάλι ισορροπεί



Η γυάλινη ύπαρξη μου./

Μακάρι να ήμασταν και τώρα

Το ίδιο./

Να μπορούσες να νιώσεις,

Το εύθραυστο του γυαλιού μου



Όταν τρίζει./



Μα Εσύ μέσα σου,



Γεμάτη με κομμάτια

Του εαυτού σου

Μόνο./

Που πια…/



Επικίνδυνα είναι

Για την γυάλινη ύπαρξη μου./



Και αναρωτιέμαι…/

Πως έγινε έτσι



Το Ένα μας;