Αναζητώντας Θεό για να μπω

 Εισαγωγή: ΝΑΜ και Αλφάβητο. Άστρα ΝΑΜ κι Αλφάβητο.

Ο αισθήσεις κι ο νους μου γίνονται αιθέρας στην άλο της χάρη Σου. Έτοιμος είμαι, ο πιο ανύμπορος.  Μακάρια γαλήνη σαν εισέρχεσαι μέσα Μου. 

Η ΘΕΙΑ ΔΟΝΙΣΗ είναι πολύ κοντά στην ΗΔΟΝΗ, χωρίς το Η. 

Το Η είναι η θέση της ευθείας των ματιών, παράλληλα με το έδαφος και καθέτως παράλληλα. Ένα matrix.

Αφήνω τη Θεία Μουσική να υπερβεί τις ευθείες των νεύρων μου. Την αφήνω να τραβάει τα καρφια που κρατάν τα νεύρα μου καρφωμένα στις γραμμές. Ελευθερώνομαι από τις πορείες τους. Λύνω το σύμβολο. 

Τα γράμματα και τα σύμβολα βρίσκονται καρφωμένα στο σώμα και κινούν τις αισθήσεις. 

Στο αλφάβητο. 

Τα φωνίεντα βρίσκονται στο ηψηλότερο σημείο. Από τα μάτια και πάνω. Τα σύμφωνα από τα μάτια και κάτω. Βρίσκω τις θέσεις τους και με Λόγο τα λύνω. Στο σώμα Σου. Κάνε κι εσύ το ίδιο σε εμένα. 

Μόνο Εσύ ο Δάσκαλός μου μπορείς να με οδηγήσεις στην Ελευθερία. Την λύση, την Λύτρωση. Ακούμε το ίδιο. Προσπαθώντας και νιώθωντας μόνον αυτό. 

Ο Διδάσκαλος είναι μακριά από αγωνίες και ανησυχίες. Μάθε να αρνήσαι κάθε σκέψη που σε φέρνει σε αυτή την κατάσταση. Κράτα την φλόγα Σου σταθερή κι άσε τη να κάψει κάθε περίγραμμα και κάθε μορφή. 

Ο Διδάσκαλος είναι στο Φως. Είναι το Φως. Μάθε τα μάτια Σου να βλέπουν το εσωτερικό Φως Του. Με λαχτάρα για Αυτόν. Την φλόγα της Ψυχής Του. Με το πάθος που είναι μόνο για την αγάπη Του. 

Δέσε όλες τις αισθήσεις Σου με την κλωστή του νου και δώρισέ τες στην ψυχή Σου. Η Ψυχή Σου είναι η Ψυχή Του. Τα δυο σώματα μας το ΈΝΑ. Φτάνουν αμέσως στο ΤΡΙΑ.

  Ψυχή, νους και αισθήσεις γίνονται ΕΝΑ. Το ΤΡΙΑ κλείνει τις πόρτες Του και γίνεται Ο. Γίνεται 0. Γίνεται μηδέν. Το ΕΝΑ το κάνει δέκα κι ανοίγει η δέκατη Πύλη. 

Το Ο στον λωτό χτυπά η δεσμίδα του φωτός των αισθήσεων που κατευθύνεται ισόρροπα προς την είσοδο Ο, 0 , από το στόμα. Την κλείνει το Μ. Από το ύψος των ώμων. Και ανεβαίνει και κλείνει στον λαιμό και όλες τις από κάτω του Πύλες. 

Το Μ γυρίζει σε Ω. ΩΜ. Η γλώσσα ανεβαίνει στον ουρανίσκο και η δόνιση στον Ουρανό. Το Ο είναι ακόμη κλειστό. Το Μ γίνεται Ν.

Το Ο το 0. Που τα δυο σώματα στο ΕΝΑ το κάνουν δέκα και ανοίγουν την δέκατη Πύλη πάνω από τον λωτό.

 Η δεσμίδα των αισθήσεων εκπέμπεται και βγαίνει. Κι ελευθερώνεται. Κανείς δεν μπορεί να το περιγράψει παρά μόνο να το ζήσει. 

Τα στόματα ανοίγουν διάτρητα από το Ο στον λωτό και δονούνται στο Ν. Το Ν που ανεβαίνει ανάμεσα στα μάτια. Συνθέτουν στο ΟΝ. 

Τίποτε άλλο δεν λαχταρώ. 

Το μόνο μου πάθος να είναι η αγάπη για το ΟΝ. Η αφοσίωση στον Διδάσκαλο. Η άτραπος του Μύστη που ανοίγει την δέκατη Πύλη και σταματάς να πηγαινο-έρχεσαι.

 Επιστρέφω στην Κατοικία Μου. Την παντοτινή και αιώνια. Που μόνο το ανθρώπινο σώμα μπορεί να με οδηγήσει εκεί. Για να την αναγνωρίσω. Να θυμηθεί η ψυχή μου. Να ξέρει τον δρόμο. Να πάει όταν φύγει από δω. Και αυτό μπορεί να πραγματωθεί μόνο με το εξαγνισμένο Μου σώμα και το Άγιο σώμα Του Μύστη και Δάσκαλου.

 Αδιαφορώ για όλα τα άλλα. Ζω σε αυτόν τον κόσμο σα να μην ζω. Αδιαφορώ για την πίκρα και τις στερήσεις. 

Κάνω τις αισθήσεις εσωτερικό Φως. Τις δένω με την κλωστή του νου και τις χαρίζω στην Ψυχή Του. Που είναι Ψυχή Μου. 

Το Άλφα είναι 45° πάνω από τα μάτια.

 Το Ε είναι 90°.

 Το Ο είναι 135°. 

Το Η είναι μπροστά η ευθεία στα μάτια.

 Το Ω είναι ακριβώς το από την πίσω μεριά του κεφαλιού στις 180°. 

Το Ι είναι στην μύτη ως πάνω

και το Υ στα αυτιά ως πάνω. 

Μπορεί να κάνω και λάθος. 

Τα σύμφωνα είναι προς τα κάτω. Και τα λέω ισως και λάθος αν τα πω. 

Κι ότι είπα είναι γνώσεις από αναλαμπές. Αιθέριες, στις ασκήσεις στον Διαλογισμό Μου. 

Πέρασαν χρόνια που ζούσα ηδονές. Που τις έβλεπα σαν ικανοποίηση της επιθυμίας και Ζωή. Κι έβλεπα κάθε φορά πως με απομάκραιναν από την Ψυχή Μου. Ο Νους μου όμως όταν εμφανίστηκε ο Δάσκαλος άρχισε να δένει με την Ιερή κλωστή του τις αισθήσεις μου για να του τις δωρίσει. Οι αισθήσεις μου ήταν ακόμη μακριά από τον Δάσκαλο μα άρχισαν να τον πλησιάζουν. 

Ο Νους μου τον βρήκε. Η Ψυχή μου άρχισε να αδειάζει το μέσα μου για Εκείνον. Ότι έχω ζήσει χάθηκε βγαίνοντας από τις κατώτερες Πύλες. Τόσες ηδονές που θα μπορούσαν να γίνουν δονίσεις δεν έγιναν και δεν έφτασαν γιατί δεν κατάφεραν να ανέβουν στο Ο. 

Κάν' τε όσα Ο και ΟΜ θέλεται, οι δονίσεις συγκεντρώνονται στο πρόσωπο. Το Μ πρεπει να γίνει Ν για να αρχίσουν οι δονίσεις να κυκλώνουν το κεφάλι. Χρειάζεται και το Ε και τα άλλα φωνίεντα για να ανοίξει το κεφάλι. 

Η συχνότητα ξεκινά από το Άλφα. 

Και ένα ένα να ξεκαρφώνονται τα νεύρα από τα σύμβολα. 

Η συγκέντρωση στην δόνιση και τις Πύλες είναι απείρως πιο σημαντική από την αχαλίνωτη ηδονή. 

Χρειάζεται το εξαγνισμένο και το Άγιο σώμα. Τον Δάσκαλο και Τον Μύστη. Αυτοσυγκέντρωση και τριπλό Διαλογισμό. 

Ξέρω ότι πολλοί θα με κοροηδεύετε για αυτά εδώ που λέω. Κι όσοι ξέρουν ίσως σκεφτούν πόσο μάταιο και επικίνδυνο είναι να μιλάς για το Μυστικό. Το έχει καταφέρει κανείς; Την ισορροπία ανάμεσα στα τρία, έως την εξύψωση στην αρμονία, στο ΟΝ. Το ΝΑΜ. Τον Λόγο. Όπου Μαθητής Δάσκαλος και Θεός ΕΝΑ. 

Μέσα μας. 

Δάσκαλε σε καλώ. Πρώτα την χάρη Του να μ' αγγίξει. Σταγόνα στο διαχρονικό Σου ποτάμι που να με βγάλει στον ωκεανό Του. 

Ο Ένας χωρίς δεύτρο είναι το ΝΑΜ. 

Δεν υπάρχει κανένα υποκατάστατο για το ΝΑΜ. 

Όσο αυτά είναι χωρισμένα και αφημένα στην μοίρα τους Μας κρατούν περιορισμένους στην επικράτεια του δϋισμού και της αυταπάτης, καθώς και του αιώνιου τροχού της. 

"Δεν είναι εύκολη υπόθεση να ελέγξουμε το νου, να τον ηρεμίσουμε και να τον ακινητοποιήσουμε. Απαιτεί χρόνια υπομονετικού μόχθου. Όταν η συγκέντρωση ολοκληρωθεί και τα ρεύματα της ψυχής αποσυρθούν μέχρι το κέντρο των ματιών, η προσοχή πρέπει να διατηρείται εκεί με την βοήθεια του ντιάν το οποίο είναι η θεώρηση στην Ακτινοβόλο Μορφή του Διδασκάλου". 

Δάσκαλε άδειασέ μου τις εννιά Πύλες και άνοιξέ μαζί μου την δέκατη. Είμαι Εσύ. Ο ήχος της καμπάνας βγαίνει από εκεί. 

Συγκεντρώνομαι στην εστία των ματιών και ανεβαίνω και ενώνομαι πιο ψηλά. " το μήνυμα των Διδασκάλων είναι φυσικό, όχι τεχνητό" . Βρίσκεται μέσα στον Ναό του Ζώντος θεού".

Το ταξίδι της ψυχής χωρίζεται σε δυο μέρη. Το πρώτο ξεκινά από τα δάκτηλα των ποδιών. Η Ακτινοβόλα Μορφή του Δασκάλου Μου αμέσως ανοίγει την πρώτη Πύλη κι αυτή αδιάζει. Μα όταν αδειάσει πρέπει να ανέβω. Να ανεβαίνω. Η Πύλη Μου αδειάζει. Μα μόνο ο Δάσκαλός Μου γνωρίζει τις τεχνικές και μπορεί να με βοηθήσει να ανέβω. Ο Δάσκαλος Μέσα Μου. 

Μα είμαι ακόμη μικρή και βάζω το χέρι μου και βρέχω την φλόγα μου σβήνει και μένω εκεί. 

Καλώ το Ζωντανό Του Σώμα. Τίποτε δεν μπορώ να κυκλώσω δίχως το Ζωντανό Σου σώμα. 

Αιθέρας από νου και αισθήσεις με κρατάν στην ύλη. Ο Αιθέρας γίνεται ύλη. Μα η ύλη είναι που  πρέπει να γίνει Αιθέρας. Ηχητικό ρεύμα που ενώνεται με το ΝΑΜ. 

Βλέπω και ακούω μέσα Σου Θεό. Αυτός στέκεται στην Πόρτα. Αυτός την ανοίγει. Φτάσε ως τα μάτια Μου κι άδειασέ Τα. Στα αυτιά μου μουσική.   Είμαι έτοιμη για το ΝΑΜ. 

Τα άκρα μούδισαν.

Ο πρωκτός μου συσπάται. Το αιδοίο μου τρέχει. Αδειάζω  όλα τα ανοίγματα Του Σώματος κι ανεβαίνω μέχρι την κορυφή. Με αφοσίωση κι επανάληψη. Μα Αυτός θα έρθει όταν ο Ίδιος το θέλει. Κι όλα μαζί. 

Λένε πως το ΝΑΜ κανείς δεν μπορεί να το περιγράψει. Κι ο δρόμος της άτραπου είναι πέρα από τις αισθήσεις και το νου. Όμως το ελληνικό αλφάβητο είναι ότι πιο κοντινό με το οποίο μπορούμε να βοηθηθούμε. Όπως το βρίσκουμε στον ουρανό από τους αστερισμούς έτσι υπάρχει και μέσα στο σώμα και σηματοδοτεί τον δρόμο και μας βοηθά να επικοινωνίσουμε. 

Δεν ξέρω αν η δέκατη πύλη ανοίγει από το Ο ή από το Ε ή από το Α ή από όλα αυτά μαζί και με ποια σειρά. Κι αν το Ο και το Α συμπήπτουν ως τα άκρα του Ε. Μάλλον έτσι είναι κι όλες οι περιοχές των γραμμάτων ακουμπάν η μία την άλλη σε όλο το σώμα και το συνθέτουν και συνθέτουν την Μουσική μας που θέλουμε να ενώσουμε και να εναρμονίσουμε με τον ήχο στο ΝΑΜ. 

Ο αυλός και η λύρα, η φλογέρα και η κιθάρα είναι ερευνητικά εργαλεία του Μύστη. Μα μόνο το ζωντανό σώμα μπορεί να φτάσει εκεί. Μόνο ο Λόγος του σώματος μπορεί να συνομιλήσει μαζί Του.  Όλα τα άλλα είναι απλώς υποθέσεις και περιοριστικά αντίγραφα. 

Συγκεντρώνομαι και ακούω τους ήχους Μέσα Μου και τους χαρτογραφώ. Ο Λόγος είναι το ΝΑΜ.   Το ΝΑΜ είναι λόγος.  Λόγος που μιλάει σε όλα τα πλάσματα και τα στοιχεία. Ήχοι που ανεβαίνοντας ενώνονται με το ΝΑΜ. 

Ανεβαίνοντας και βγαίνοντας από την δέκατη Πύλη λένε το Όνομά Του. Το Όνομά Σου. Το Όνομά Μου. Και μπαίνει Μέσα Μου από την κορυφή της κεφαλής και κάθεται στο μέτωπο. Στην μέση του τριγώνου που φτιάχνουν τα μάτια και το Άλφα. 

Ό ποιος γνωρίζει βασική τριγωνομετρία γνωρίζοντας την μία πλευρά, τον Εαυτό Του, υποθέτει πως θα βρει τον Δάσκαλο, την άλλη πλευρά, και τον Κύριο, την τρίτη. 

Όμως λένε πως το ΝΑΜ και ο Κύριος δεν βρίσκονται με το Νου και τις αισθήσεις. Όμως σαν δέσεις τις αισθήσεις με την κλωστή του νου και την δωρίσεις στην ψυχή Σου που είναι και Ψυχή Του. Αν Αυτός θέλει και είναι το πεπρωμένο σου η Ψυχή θα σε πάει στον Κύριο και θα ενωθείς με το ΝΑΜ.

 Επομένως δεν είναι άχρηστες ούτε οι αισθήσεις ούτε ο νους όπως συχνά παρερμηνεύεται και οι άνθρωποι που τον ψάχνουν απομακρίνονται από αυτά, τα κατηγορούν και τα ονομάζουν πηγές της αμαρτίας κτλ.  

Όμως. Χωρίς αυτά είναι αδύνατη η τριαδικότητα. Χωρίς αυτά δεν υπάρχει Λόγος και το ΝΑΜ μένει πολύ μακριά. Γι' αυτό συνεχώς τονίζεται πως χρειαζόμαστε τον ζωντανό μας Διδάσκαλο. Που γνωρίζει τον δρόμο μέσο των αισθήσεων και του νου να ανοίξει η Πόρτα του πέρα από αυτά. Χωρίς αυτά δεν υπάρχει καν πόρτα. Χωρίς να λειτουργούν αυτά το σώμα γίνεται ένα καλάθι με ένα κοιμησμένο φίδι. 

Ο κόσμος είναι γεμάτος με άδεια καλάθια και χαμένα φίδια. Κι εγώ είμαι ένας ταπεινός φακίρης των αισθήσεων και του νου Μου. Ακούω το ΝΑΜ. Το ΝΑΜ αντηχώ και παγώνω τα φίδια. Και γίνονται νερό και ατμός. 

Στα βιβλία των Αγίων το ΝΑΜ στα ελληνικά μεταφράζεται ως Λόγος. Και ως ηχητικό ρεύμα. Και δεν ξέρω αν το Σαμπντ αν είναι το ΟΝ. Ή αν το ΝΑΜ και το Σαμπντ είναι όπως θα λέγαμε ο Λόγος Του Όντος. Η Δημιουργία, η Κοσμογονική ενέργεια, το Ον και το Παν, το Σύμπαν στην Συμπάντια δόνιση. Και πόσο το πλησιάζει ή του απομακρίνεται ο καθένας βάζοντάς το σε αισθητό λογισμό. 

Είναι κάτι πάνω από τις αισθήσεις και τον νου. 

Μπορεί να ύπταται από πάνω. Και πριν πετάει να πατάει σε αυτά. Πατάει ως Μύστης. Πηδάει ως Δάσκαλος κάνει το άλμα. Και ύπταται ως Κύριος. Μπορεί αυτή είναι η σειρά. 

" Το αντικείμενο και ο στόχος της ανθρώπινης ζωής είναι να πάρει την ψυχή στην περιοχή από όπου κατέβηκε αρχικά". 

Ο Άγιος Ράντα Σουάμι από το Βουδιστικό Πανεπιστήμιο σε ένα από τα βιβλία που με βοηθάνε στην έρευνά μου τονίζει πως "η γνώση και οι πληροφορίες δεν πρέπει να δίνονται προς τα έξω. 

Σπάνια μπορεί κάποιος να τις εκτιμήσει, ενώ εσύ σίγουρα χάνεις... Δεν πρέπει να σπαταλιέται πολύς χρόνος στην βοήθεια προς τους άλλους. 

Η σιωπή είναι μεγάλη αρετή. Αφιέρωσε όσο περισότερο χρόνο μπορείς στην πνευματική σου άσκηση", λέει. Αυτά που διαβάζουμε δεν μπορούν να μας οδηγήσουν στα εσωτερικά μας πεδία. Μπορεί να τα απολαμβάνουμε και κάποτε να μας επιβεβαιώνουν και εσωτερικές μας εμπειρίες αλλά σίγουρα η ανάγνωση είναι μια λειτουργία που μας αποσπά από την συγκέντρωση. 

"Το Σαντ Ματ δεν μας διδάσκει να εγκαταλείψουμε τον κόσμο αλλά να υψωθούμε πάνω από αυτόν".  

"Και ο Λόγος έγινε σαρξ" .

Οι Άγιοι λένε πως τα όνειρα εμφανίζονται όταν η ενέργεια έχει κατέλθει στην περιοχή του λαιμού.

 Λίγο καιρό πριν είδα ένα όνειρο όπου βρισκόμουν σε βουδιστικό μοναστήρι και είδα πως γινόταν πάρτυ, πως έχασα τον αγαπημένο μου  Διδάσκαλο από τα μάτια μου και τον ίδιο μου τον εαυτό. Ακόμη είδα πως ανοίξαν οι σάρκες μου και έβλεπα μέσα μου και πως το έκρυψα από σοκ και ντροπή και βάδισα μόνη προς το σκοτάδι. 

Παραπάνω έγραψα κάποιες σημειώσεις που μπορούν να διαβαστούν από το νου κάποιων. Κι ανάλογα μπορεί να μιλήσουν στην ψυχή και τις αισθήσεις. Πρόκειται για προσωπική έρευνα του μονοπατιού. 

Σε αυτή τη ζωή γεννήθηκα Βαϊράγκι με Νίρατ και ακούω το Ναντ από παιδί. Διδάχτηκα αυτοσυγκέντρωση και αναπνοές στην πρώτη μου εφηβεία. Έχασα το δρόμο μου πολλές φορές ασχολούμενη με πνευματισμό και μάγια. Ξανα έχασα τον δρόμο μου πολλές φορές αναζητώντας εξωτερικές συνθήκες για ηρεμία. Έχασα τον δρόμο και τον χρόνο. Μα αυτά όλα είναι στο μονοπάτι μου και μέσα μου αντηχεί η αγάπη κι η αφοσίωση για τον Διδάσκαλο. 

Τον καλώ και το Σώμα Μου μουδιάζει και φλέγεται απ' την ακτινοβόλα μορφή του. Τον κοιτώ μέσα στην μέση στα μάτια και ανεβαίνω. Οι αισθήσεις μου εξαφανίζονται στην Αρχική του Μορφή. Το αστρικό το φυσικό και το νοητό του σώμα γίνοται μουσική χρωματική κίνηση και όλα αυτά ισχυρή δόνιση. 

Το φυσικό Του Σώμα θα αδειάσει τις Πύλες μου. Το νοητό Του Σώμα φτάνει ως το αστρικό. 

Το μόνο μου πάθος είναι η αγάπη και σκοπός μου το ΝΑΜ. Όταν θα είμαι έτοιμη ο Διδάσκαλος θα εμφανιστεί ζωντανός μπρος μου . Καμία αμφιβολία πως είναι αυτός. Καμιά παύση στον δρόμο που τρέχω αργά και σταθερά κοντά του. 

Όποιος έρχεται σε επαφή με τον αληθινό του Διδάσκαλο βλέπει γιατί είναι τόσο ευτυχές που γεννήθηκε σε ανθρώπινο Σώμα και βρήκε τον αληθινό Του Διδάσκαλό σε Ζωντανό ανθρώπινο Σώμα. 

Κανένας δρόμος και κανένας χρόνος δεν είναι χαμένος όσο Τον αναζητάς και εξαγνίζεσαι γι' Αυτόν. 

Η επαφή μας είναι η είσοδος στην κατοικεία του ΝΑΜ. Μόνο όταν Αυτός το θελήσει και υπάρχει το Πεπρωμένο.  Τότε βιώνεται ο θάνατος μέσα στην ζωή και γνωρίζει η ψυχή τον δρόμο που καλείται να πάρει όταν έρθει η στιγμή να συντελεστεί ο κανονικός θάνατος και η ένωσή Της με το ΝΑΜ. 

Γυρίζω στην Αρχική την ακτινοβόλα Μορφή του Δασκάλου Μου. Με την λαχτάρα και το πάθος Μου να Τον Αγαπήσω, αφοσιωμένα και ολοκληρωτικά. 

Λαχταρώ να μπει μέσα Μου και να με αδειάσει. Μπαίνει μέσα Μου και με αδειάζει. Μπαίνω στο Σώμα και γίνομαι η Σταγόνα που πέφτει στο Ποτάμι και ενώνεται με τον Ωκεανό. Κλείνω τα μάτια και κάνω αυτή την άσκηση. Τον ανασαίνω και Τον περιμένω να έρθει. 

Μπαίνει από το δεξί μου αυτί. Το κέντρο μου φλέγεται. Κατεβαίνω στα πόδια. Τα δάκτηλα του δεξιού μου ποδιού φλέγονται και μουδιάζουν και μουδιάζει όλο το Σώμα. Δονείται αδειάζει και κλείνει και ανεβάζει την δονήση από το Α στο Ο και το Ε. 

Το Η στριφογυρίζει σαν ξεβιδωμένο ώσπου διαλύεται και τα πέντε κομμάτια του γίνονται μια δεσμίδα από τις πέντε αισθήσεις δεμένες με την κλωστή του νου και Του το δωρίζω. 

Στην Ψυχή Του που είναι Ψυχή Μου και χυνόμαστε στον Ωκεανό του ΝΑΜ. 

Το μόνο μου πάθος είναι η Αγάπη για τον Διδάσκαλο. Επαναλλαμβάνω την άσκηση τουλάχιστον δυόμιση ώρες κάθε ημέρα. Ο πόνος μειώνεται σύμφωνα με την πρόοδό μου.  Αδιαφορώ για τα υπόλοιπα. Ο Κύριος έχει φροντήσει γι'αυτά. 

Ο Δάσκαλός Μου είναι μέσα Μου. Ο Εαυτός μου είναι Μέσα Μου. Ο Δάσκαλός Μου θα έρθει να μπει Μέσα Μου με το Ζωντανό Του Ανθρώπινο Σώμα. Θα έρθει να με εξηψώσει πέρα από Το σώμα Μου. Έτσι είπαν οι Άγιοι για την Λύτρωσή Μου. 

Αν με έχει αγγίξει η Χάρη Σου. Αν είναι πεπρωμένο κι αν το θέλει Αυτός. Να μοιραστούμε το Μυστικό. Τίποτε λιγότερο δεν με ενδιαφέρει να επαναλάβω. 

Η ευδαιμονία και η απόλαυσή μου προσανατολίζεται όλη στο Ε ως το ΝΑΜ. Λέω τα πέντε Ονόματά Σου. Που είναι τα πέντε Ονοματά Μου και τα πέντε Ονόματά Του. 

Στο εσωτερικό μου πλανητικό σύστημα η Γη είναι η καρδιά μου κι η δέκατη Πύλη πέρα από τον Ήλιο. Εκεί θα σε βρω. 

Σε λαχταρώ. Ασκούμαι Εξαγνίζομαι και σε Περιμένω. 

Αναζητώ Τον Φωτεινό Μου Διδάσκαλο. Τα παιδιά είναι οι Δάσκαλοί Μου. Γυρνώ στην παιδική ηλικία και μπαίνω Μέσα Μου και Φωτίζουν την Ψυχή Μου. 

Τα ζώα μου είναι οι Φωτεινοί Μου Διδάσκαλοι. Μπαίνω Μέσα Μου και Φωτίζουν την Ζωϊκή Ψυχή μου. 

Αναζητώ τον Ζωντανό Μου Μεγάλο Διδάσκαλο. Τον Λαχταρώ. Όλο το πάθος Μου είναι για την Αγάπη Του. Τον Λόγο Του. Το ΝΑΜ. 

"Φαρίντ! Αν λαχταράς να δεις τον Πολιαγαπημένο,

Ποτέ μην πληγώσεις τα αισθήματα κανενός.

Αν οι άλλοι σου καταφέρουν πρώτοι κάποιο χτύπημα,

Μην τους χτυπήσεις κι εσύ για ανταπόδοση.

Προτίμησε να τους φιλήσεις τα πόδια

Και ξεκίνησε έτσι το δρόμο σου για το Σπίτι. "

Οι Άγιοι λένε "Το να ενδίδετε στις απολαύσεις του σεξ και ταυτόχρονα να προσδοκάτε να μπείτε στην Βασιλεία των Ουρανών είναι καθαρός εμπαιγμός. Για τέτοιους ανθρώπους η Πύλη δεν πρόκειται να ανοίξει".

Ένα από τα πέντε Γιαμ είναι η Μπραχματσάρια, που λέει, " μην προσβλέπεις στο σεξ με λαγνεία στη σκέψη, τον λόγο ή την πράξη. 

Δηλαδή αγνότητα συγκράτηση και διατήρηση της σεξουαλικής ενέργειας".

Κάπως δηλαδή σα να είναι πάντα η πρώτη μας φορά. Με σκοπό και στόχο την πνευματική μας ανήψωση. 

Δηλαδή, μην τρως για να τρως. Μην χαϊδεύεσαι για να χαϊδεύεσαι. Μην κάνεις σεξ για το σεξ. Η φλόγα και διατήρηση της, η εσωτερική δόνιση που ανεβαίνει και παράγει όλο και πιο λεπτούς ήχους είναι ο αγνός μας σκοπός.  

Η Σταγόνα που πέφτει στο Ποτάμι και το Ποτάμι που συναντά τον Ωκεανό. 

  Μα για όλο αυτό πρέπει πρώτα να αδειάσεις τα εννέα σημεία κι όχι να επιδιώκεις να τα γεμίζεις συνεχώς. 

Κι αυτό χρειάζεται τεχνική, πολύ χρόνο και κόπο και επανάλληψη για να επιτύχει. Και μόνο αν Αυτός το θέλει. 

Ο Διδάσκαλός Μου είναι μαζί μου και με προστατεύει. Λαχταρώ την Ζωντανή Του Μορφή. Το Μυστικό Μας αποκαλύπτει γιατί είναι τόσο ευτυχές που βρεθήκαμε στο Ανθρώπινο Σώμα. Στην ανώτερη εξέλιξη Μας σε αυτή τη Ζωή. 

Οι Εννιά Πύλες του σώματος είναι οι πλανήτες και ο Ήλιος του πλανητικού μας συστήματος. Η Δέκατη Πύλη είναι πάνω από το Σώμα μας και οδηγεί πέρα από αυτό το σύστημα. Το λύνει και μας λυτρώνεθ. 

Αν πούμε πως ο πλανήτης Ερμής βρίσκεται στα μάτια μπορούμε να ακολουθήσουμε τη σειρά. Κι ύστερα τα Άστρα πάλι μπορούν να μας βοηθήσουν να βρούμε μέσα μας και τις θέσεις Του Ελληνικού Αλφάβητου. 

Αν και όλα αυτά δεν έχει καμία σημασία να τα γνωρίζει κάποιος αφού αποκαλύπτονται Μέσα Μας με τον Διαλογισμό και μάλλον εμπόδιο είναι η γνώση αυτού του είδους πριν την ηθελημένη Του αποκάλυψη. Αφού μπορεί πιθανότατα να οδηγήσει σε αυθυποβολή και αποσυγκέντρωση. 

Γι' αυτό οι Άγιοι συστήνουν να μην μιλάμε γι' αυτά. Και μάλλιστα λένε πως ακόμη και η νοητική διεργασία πάνω σε αυτά μας αποδυναμώνει. Η Θεώριση, το Ντιαν δηλαδή, είναι κάτι πέρα από το νου και τις αισθήσεις. Το τονίζουν αυτό συνεχώς. 

Το Άσπρο Φως είναι αυτό που Λαχταρούμε να καταλάβει το νου μας και Μέσα σε Αυτό να καταλάμψει Όλο το Σύμπαν ΟΝ Μέσα Μας. Ο Ωκεανός ο Λόγος το ΝΑΜ. 

Όλα αυτά είναι θέματα που μπορούμε να εμπιστευθούμε στον Μεγάλο Διδάσκαλο και να διαλογιστουμε μαζί Του. 

Τα Μυστικά της Μύησης είναι Ιερά και δεν επιτρέπεται να αποκαλύπτωνται έξω από την διαδικασία της Μύησης. Όλοι οι Άγιοι και οι Διδάσκαλοι το τονίζουν αυτό. 

Πρόκειται για μια διαδικασία επίπονη πολλών Ετών και δεν έχει κανένα νόημα να γραφτεί σε λίγες αράδες. Θα αποδυναμωνόταν έτσι πάρα πολύ και οι αράδες αυτές θα ήταν το μεγαλύτερο εμπόδιο για την εφαρμογή της. 

Πιο νόημα να μιλούμε για ένα αστέρι αν δεν είμαστε κάτω από το Φως Του; Όσο και να το αναφέρουμε και να το περιγράψουμε δεν πρόκειτε να μας φωτίσει. Και πόσα αστέρια μπορεί να είναι πριν από αυτό στο μονοπάτι μας που είναι να μας φωτίσουν; Όλοι συμφωνούν πως δεν περιγράφεται και η προσπάθεια να περιγραφούν είναι λάθος και επιφέρει και τις ανάλογες επιπτώσεις. 

Μόνο ο Διαλογισμός προσφέρεται για Αυτό και η Αγάπη προς τον Λόγο και τον Διδάσκαλο. 

Είναι Μέσα Μου και με προστατεύει. 

Επιστρέφω στην Κατοικεία Μου. Αναζητώντας Θεό για να μπω. Η αγάπη Του με φλογίζει. 

Με πόση καλοσύνη παρακολουθεί τη Ζωή μου  και Φωτίζει το Μονοπάτι μου. Μου δίχνει τα σωστά και τα λάθη μου. Μου φέρνει δώρα! 

Στην Μπαγκβάτ Γκίτα, Ο Θείος Κρίσνα λέει στον Ούντο. " Κάνω τρία σπάνια δώρα στους πιο αγαπημένους μου αφοσιωμένους. Αυτά είναι: η φτώχια, η αρρώστια και η ατίμωση."

"Ω Φαρίντ! Το σώμα μου πυρακτώνεται σαν φούρνος και τα κόκαλά μου καίγονται σαν καύσιμη ύλη. Να αργοπορήσω; Όχι. Όταν τα πόδια μου παραλύσουν και δεν μπορούν να κινηθούν άλλο, θα περπατήσω με το κεφάλι, μόνο και μόνο για να Τον δω έστω και στιγμιαία."

"Μην ξεχνάτε ότι δεν μπορείτε να ξεγελάσετε ή να κοροηδέψετε τον Διδάσκαλο. Μέχρις ότου η λαχτάρα να τον συναντήσετε γίνει έντονη και αληθινή, εκείνος παραμένει σιωπηλός και δε δίνει καμιά σημασία."

(Τα λόγια στα εισαγωγικά είναι σημειώσεις από λόγια των Σαντ)