Γειά

 

Σήμερα αδιαθέτησα και πήρα το παπί και  πήγα και έκανα όλες μου τις δουλειές για τα χαρτιά που χρειάζομαι για την Δευτέρα. Δεν ήθελα να τα αφήσω τελευταία στιγμή γιατί όταν αδιαθετώ υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να με πιάσει ημικρανία και ναυτία και να μη μπορώ να κουνηθώ. Τώρα τα έχω όλα έτοιμα και τα έδωσα σε ένα έμπιστο μου να μου τα φυλάει γιατί εγώ ζουρλαίνομαι όταν έχω πάνω μου τόσα λεφτά, μόνο οι τζογαδόροι και τα πρεζάκια μπορούν να με καταλάβουν. Τα λεφτά μεταμορφόνονται σε διάολο, όχι τα λίγα με τα λίγα δεν το παθαίνω αλλά με τα πολλά βασανίζομαι απίστευτα και τα δευτερόλεπτα γίνονται ώρες. Να σου στείλω κανα ελικόπτερο ας πούμε με πανό ή καμια ορχήστρα να σου στείλω κανα διαμάντι ή να πάω να ψωνίσω την μις κόσμος και τίποτε άλλο και να τα κάψω όλα ή να τα δώσω σε κανέναν στο δρόμο. Τέλος πάντων θέλω να την αποφεύγω αυτή την εσωτερική μάχη με τα λεφτά, τα λεφτά μπορούν να κάνουν πολύ χάλια τον άνθρωπο κι εμένα με βαραίνουν πολύ και είναι ένα επικίνδυνο αξεσουάρ πάνω μου που έχω δει πως με χαλάει και βασανίζομαι να μην γίνομαι επιρρεπής και να μην σκέφτομαι τίποτε εξοφρενικές προτάσεις ή να μη μπορώ να πάω τουαλέτα και να τα παίρνω μαζί μου στην τουαλέτα. Τώρα θα τα πάρω την δευτέρα το πρωί κι απλά θα τα κουβαλήσω λίγες ώρες που θα κάνω την προσευχή μου όλη αυτή την ώρα. Θα τύχει πάλι να μου πέσουν και θα τύχει και να φάμε και κανα πεντοχίλιαρο σε χρόνο ντε τε έτσι να το ξαναθυμηθώ πως είναι το πυροτέχνημα. 

Γι' αυτό σήμερα το πρωί που ξύπνησα έβαλα το σοβαρό μου ύφος και σκεφτόμουν τον δάσκαλό μου στο TAEKWONDO τον Παναγιώτη τον Δικαίο που με έμαθε τον αυτοέλεγχο και τις αρχές της πάλης. Να μην τα ξεχνάω ποτέ σε ότι κάνω. 

Σκέφτομαι εννοείται κι εσένα. Τί μπορεί να κάνεις, τί μπορεί να νιώθεις, τί να ονειρεύεσαι, πως να περνάς, αν την παλεύεις ,αν είσαι με κάποιον, αν φιλιέσαι τα βράδια με αγνώστους στα μπαρς και πάτε στα ξενοδοχεία, αν θα φύγεις για την Ρώμη, αν με σκέφτεσαι καθόλου κτλ. 

Έχω συχνές αναλαμπές που νιώθω πως με σκέφτεσαι και κάποιες φορές διαβάζω ας πούμε έναν ποιητή και μετά βλέπω που τον βάζεις και λέω κοίτα να δεις έχουμε συντονιστεί ή λες να με παρακολουθεί απίστευτο λέω πιο πιθανό είναι να είναι κάποιο επιτελείο που με παρακολουθεί και να είστε ολόκληρη ομάδα που τα έχει βάλει μαζί μου ή με προστατεύει. Δεν ξέρω σκέφτομαι τα τρελά μου, έχω και χαρτί από τον ψυχίατρο, τέτοιο πτυχίο! Αλλά το καλύτερο θα ήταν να είναι συντονισμός. Πως όμως που εμείς τί. Δεν έχει συμβεί κάτι ποτέ μεταξύ μας κι απλά εσύ κάποια στιγμή παρουσίασες μια δυσανεξία ας το πούμε σε εμένα και βρήκες έναν τρόπο κι απομακρύνθηκες. Αυτό φαίνεται να έχει συμβεί και πυροδοτήθηκε έτσι η δική μου τρέλα.    Δεν ξέρω τίποτα. Απλά θα έρθω πιο κοντά για να δω πως θα είναι. Και πιστεύω πως θα είναι καλύτερα όπως και να έχει. 

Προς το παρόν θα κινηθώ λίγο ρέμπελα γιατί έχω μίνει ταπί. Είναι συγκινητικό που υπάρχουν άνθρωποι που προσφέρονται να με βοηθήσουν με χρήματα αλλά είμαι αποφασισμένη να το πάω όπως και όσο πάει μέχρι την σοδειά χωρίς να υποχρεωθώ πουθενά. Θα μπορούσα να είχα κάνει κι άλλες κινήσεις να είμαι πιο άνετα αλλά δεν βλέπω κάποια ανάγκη. Τέσσερεις πέντε ώρες θάλασσα την ημέρα και δυο πιάτα φαί φτάνουν για να πούμε πως είχαμε μια όμορφη μέρα. Δεν έχω άλλα όνειρα τώρα. Δεν μου λείπει κάτι το αναγαίο. Εσύ μόνο μου λείπεις αλλά  ...είπαμε έχουμε μίνει έκεί που φαίνεται πως έπαθες κάποια δυσανεξία και το καλύτερο είναι να μη σε ενοχλώ. Εγώ από τότε πάω μια καταιγίδα μεγάλη φουρτούνα πάω με κλειστά τα πανιά και πάλι με βγάζει πάνω σου. Πάνω σου είναι γραφτό να με βγάλει. Γιατί από εμάς δεν περιμένω τίποτε ενώ τα θέλω όλα. Σχίζεται η ψυχή μου που το αισθάνομαι αυτό. Γιατί σε λατρεύω με πίστη μαρτυρική σε όλη την διάρκεια αυτής της καταιγίδας. Και να που τώρα βλέπω τις ακτές σου. Αλλά εσύ του χρόνου θα είσαι στη Ρώμη.