Έφτιαξα κάποια έργα και κάποια παρουσιάστηκαν. Σε αυτά έδωσα τον εαυτό μου, όχι για να παρουσιαστεί κάτι ιδεατό ή και διαφορετικό από αυτό που είμαι και βιώνω, αλλά ακριβώς αυτό που είναι και βιώνεται και κυριαρχεί μέσα μου. Έστω ως ψυχοσυναισθηματικές καταστάσεις που εναλλάσονται από ειδικά και γενικά "πλάνα" ώστε να γίνει η αποτύπωση. Είναι βέβαιο πως θα μπορούσα να ασχοληθώ με άλλα θέματα, αλλά δεν βρίσκω ενδιαφέρον και λόγο έκφρασης σε κάτι διάφορο από αυτό που είμαι και μου συμβαίνει. Για μένα η τέχνη και η ζωή είναι αδιαχώριστες, όσο ζω, δημιουργώ και εκφράζομαι. Δεν ψάχνω το θέμα γύρω μου, το θέμα κυριαρχεί στο μέσα μου και εκφράζεται σε φυσικό χρόνο. Το θέμα μου είναι διαχρονικό, αλλά εκτιλήσεται στο σήμερα. Μπορεί να πατάει σε μια ιστορική αναδρομή ή σε ένα ή και περισσότερα σκηνικά, αλλά αυτά ως περιγραφή της ίδιας της στιγμής όπως τα εμπεριέχει.
Μπορεί να συναντιέται με ανάλογες ψυχοσυναισθηματικές καταστάσεις άλλων ανθρώπων και δημιουργών ως σημεία επαφής με την συμπάσχουσα προσωπικότητα ή ατομικότητα. Σημεία ταύτισης ή συνάντησης της μοναξιάς μου με την μοναξιά ενός άλλου ανθρώπου. Η μοναξιά εδώ ξεκινά ως μοναδικότητα και καταλήγει ως αξία πάνω στον κοινό τόπο. Μοναδική ως προς το σημείο. Με την αξία την αλληλοσυμπληρωματική ως προς τη θέαση και τη βίωση του κοινού τόπου.
Τί νέο μπορεί αυτό να μας φαίρνει; Είναι προϊόν συνδιασμού ή αποκάληψη κάποιας αφαίρεσης; Είναι ακόμα ένα παράδειγμα, μια παραλλαγή της αιώνιας ερώτησης και μια προσέγγιση της κβαντικής συναίσθησης της ολικής διατύπωσης και απάντησής της; Είναι η διαδικασία μέσα από την οποία απελευθερώνεται ο άνθρωπος από την μοναξιά του και παρήσταται ικανός να συμβιώσει τον τόπο και να ικανοποιηθεί από αυτό;
Το έργο ξεκινά με τον δημιουργό να συλλαμβάνανει και να ακολουθεί κάποια βήματα. Σε εμένα συνήθως είναι τα αρχαιτυπικά 3-5-7 και 9 -12. Αυτά αποτελούν έναν βασικό βηματισμό που δεν είναι απαραίτητα και καθόλου αυστηρά επαναλλαμβανόμενος ή ο ίδιος. Πολλές φορές η ένταση προκαλεί κάποιο "θαυμαστό λάθος" μέσα στο αυτόματο μέτρημα και "ανθίζει" ως αποτέλεσμα. Παύσεις ή άρσεις που προκαλούνται από την ένταση και την έκταση παράγουν επίσεις αποτέλεσμα που φαίνεται να ξεπερνάει αλλά και να ενέχει την αρμονία του βηματισμού που γίνεται πέταγμα. Την κρίσημη ώρα εκείνη η μετάβαση φαίνεται ως ένα "φινάλε" , ωστόσο πρόκειται για μια άλλη συνθήκη που με καλεί να την αντέξω και να επαναλλάβω το ακριβώς μεταβατικό μέτρο, εξελικτικά όμως προς την φορά που σαν κι από μόνο του έφυγε. Η σχηματική παράσταση της "μικτής" μεταβατικής "ώρας" αυτής μοιάζει πολύ με τον παλμικό κυματισμό και τα "μάκρο" μοτίβα της φυσικής κίνησης των στρωμάτων του αέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή