απόγευμα στο πάρκο

 Υπάρχω.     Πονάω άρα υπάρχω.

Πες μου τι υπάρχει μέσα σε αυτή τη θανατερή αγωνία

Πέρα από αυτή την παραίσθηση..

η γλυκιά τρυφερότητα 

που βασανίζει την ψυχή και το σώμα 

Τον στροβιλισμό του μυστηρίου σου

Στην Πύλη

Μιά ματιά κρυφή μέσα από την οπή του χρόνου

Σε έναν παρατεταμένο ενεστώτα γύρω απ' το ηλιακό σου στόμα κεφάλι κορμί είναι..

Εσύ δεν θέλω να γονατίσεις ποτέ.. και για κανέναν.

(photos by me/ θέμα: ηλιακό ρολόι)