ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ - Le Jeu de construction

Ο Άνδρας δραπετεύει, το άλογο του πέφτει,

Η πόρτα δεν μπορεί ν' ανοίξει, τό πουλί

Σιγά ~ τον τάφο του σιγά γι' ανοίχτε! Ξέφτι η

Σιωπή το κάνει να πεθαίνει, να λαλεί

Αλλού. Σ' ένα κλαδί μια πεταλούδα αγρικά

Μέ επιμονή τα λόγια του χειμώνα, κι η

Καρδιά της είν' βαριά, μα το κλαδί απο πίκα

Διπλώθηκε σάν το σκουλίκι παρακεί.

Γιατί θρηνεί το ξεραμένο το άνθος πάλι

Κι οι πασχαλιές γιατί κι αυτές ξανά θρηνούν ;

Γιατί να κλαίνε τα κεχριμπαρένια ρόδα ;

Γιατί να κλαίει η σκέψη που ολοτρύφερη ευώδα ;

Πως ψάχνουμε στο άνθος 'κείνο, που δεν θάλλει,

    Αφού τα κέρδη πιά εδώ δέν μας κινούν ;

-- Τί τί, και τί γιατί και πώς ;

    Γι' αυτό, γι' αυτό, μα και γι' αυτό ακριβώς.

Πωλ Ελυάρ

(fotoart Van Gogh)