Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

πες! πως? ..αν είναι λάθος

σε κοιτώ στα ίσια
μέχρι τη γωνία δλδ

ποιά αλήθεια..
...να αγαπήσω.

στη μύτη του βουνού 
να μυρίζει θάλασσα

πως να τ'αλλαζα.
για να τα κάνω ίδια.
ιδέα είναι.. ναι!

εν μέρη, 'παν μέτρον άριστον'
τα άχρηστα λόγια σκουλαρίκια

-στα συναισθήματα-

σταμάτα τώρα

να ακούσω
της ανάσας τα άσματα

απ' τα πνευμόνια σου η
ψυχή να φτερουγά αργά

''μάτια μου'' ..άτια διαβα-
τάρικα. διαβολικά θεϊκα!

..στο θηκάρι το σώμα!

ανάποδο σπαθί, αγάπη -μου-
κι έρωτας τετραγωνος.

(art Kelaidis)

3 σχόλια:

  1. - Βρηκαμε απαγκιο σε πορτα κλειστη.
    εκει που ξεχνουσαμε πως ειναι ν'ανασαινεις.
    Ντυθηκαμε, δεθηκαμε, ξεθηκαρωσαμε στο τελος τη Λαχταρα.-

    αν πιστευεις στην προοικονομια.. μερικα γραφομμενα μονο στο παρον που γραφτηκανε δεν ταιριαζουνε, σαν να μην μπορουν να περιμενουνε να ξεπεταχτουνε στην ωρα τους, και μπηγονται με το στανιο στο συνειδητο σαν προφητειες... τωρα το καταλαβαινω και το πιστευω σε ολη τυ την ενταση. για εσενα ειναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σιωπή