..με το πράσινο κολάρο

μπισκοτάκια επιβράβευσης σε ταΐζω στο στόμα,

με τα βέλη του έρωτα μεθυσμένα απ’το άρωμα

στοχεύω τον ήλιο, πετυχαίνω, του αέρα σημείο

σε βλέπω, εκεί σε βλέπω, σε βλέπω ..στο πλοίο

-..-με αρρωσταίνεις-, μου καις τον κερατοειδή..-

-..τα ΄΄γιατί΄΄ μου μέσα! που είσαι στολίδι;..-

χάος, ανατολή, άροτρα τα εδάφη μου αναδεύουν

-τρακτέρ που ντελαπάρουν, πετώ, που τρακάρω; -

[το μαστίγιο που σου χάρισα.., χτύπα ’’μη’’ τα πάρω!]

χώνομαι σε ένα πιθάρι κάτω από μια αρχαία ελιά

στα λαγόνια μου έχω καρφιά

να συνομιλώ με τω θεό!

Ω ναι, τι μαφία!

με αφή με αφή με αφή

Αααααααααααα κι αμαρτία!

(foto by net/sellas)