Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

Ανεπίθετη Επίθεση


είναι δεινοί δειλοί οι ποιητές
ανώτερες λύσεις ειδυλλιακές
στο κεφάλι τους μόνο έχουν

-μα ποια ακριβώς είναι η επίθεση-

αποσιωποιητικά ανεπίθετοι εμμένουν
σε ανοιγμένα αινίγματα
και
φαύλες απαντήσεις

αφρός μεταξύ φαλλού κι αιδοίου
μεταξύ των ‘άμα΄ της ζωής
και χαρτιών Αμαζονίου


(foto by me/ΑΣΚΤ)

10 σχόλια:

  1. ποιο κουτάκι καλέ μου;
    αυτό το τύπου μπάμπουσκας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. όχι το άλλο που βάζει το τσάι η βασίλισσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. φάση είναι, κατάλαβες.
    κάποιες φορές το λιώνεις το μέσον σου..
    κάποιος ζωγράφος είπε οτι κάθε μεγάλο έργο είναι ένας φόνος λιγότερος.
    δίνοντας έμφαση στην πράξη που θα γινόταν στη θέση του έργου.
    αυτό προσπάθησα να εκφράσω κι εγώ, να παρουσιάσω την τέχνη σαν το εξηλαστηριο θύμα ή σαν το καταφυγιο.. ξέρωντας βέβαια πως πρέπει να είναι το σπίτι μας, πως είναι το μέσον μας που αν κάποια στιγμή το πατάμε είναι φάση.. πολύ λογική σημαντική κι αναπότρεπτη..
    που μπορεί να εξυψωθεί να κραυγασθεί για να γίνει κατανοητή.

    και συνεχίζω να το πιστεύω.. γιατι να , τόσοι πολυγραφότατοι δηλώνουν πως το παρακολουθούν αυτό εδώ.. και κανείς δεν εναντιώθηκε στον χαρακτηρισμό του ώς δειλού

    εσύ Τζίμη μου είπες στην πριβε μας συζήτηση πως δεν είναι όλοι έτσι, ..λοιπον θα σου έλεγα πως δεν είναι πάντα έτσι αλλα είναι.

    καλημέρα
    φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καλημέεεραααα!!!

    η ποίηση είναι μάλλον πέραν των σειρών πάνω σε ένα χαρτί Αμαζονίου...

    ποίηση είναι η ζωή η ίδια ενός ποιητή, τότε μάλλον είναι ποιητής, ποιητής δεν είσαι μόνο σε όσα γράφεις, ποίηση είναι ο τρόπος που μιλάς, που κοιτάς, που ζείς, που αγαπάς, που ερωτεύεσαι, που αναπνέεις ακόμα... που τα πάντα.

    συνεχίζω να πιστεύω πως δεν είναι όλοι έτσι... αλλά και έτσι.. και αλλιώς...
    άλλωστε δεν γράφουν όλοι για τους ίδιους λόγους παρόλο που που υπάρχουν κάποιοι κοινοί τόποι...

    δεν μπορώ να είαμι απόλυτος, μπορεί αν έχεις και δίκιο... αγώ ακόμα δουλεύω με τις αισθήσεις μου...
    κυρίως παρατηρώ και νοιώθω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ειναι φάση,
    κι εγω δεν είμαι απόλητη
    μλκια μου που κατηγορώ κι άλλους
    ..φάση κι αυτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν ξέρω τι λέτε αλλά το ποιηματάκι μυρίζει γενναιότητα και είναι σκέτη γλυκιά δύναμη...Εμένα μου άρεσε πολύ....Στα ανοιγμένα αινίγματα μπορεί νάναι δειλοί και να μην επιτίθενται αλλά στον εαυτό τους χωρίς κούραση και δειλία αλλά με επιμονή τον αποκάνουν μέχρι να βρεί λύσεις και ρήμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν ξέρω τι λέτε αλλά το ποιηματάκι μυρίζει γενναιότητα και είναι σκέτη γλυκιά δύναμη...Εμένα μου άρεσε πολύ....Στα ανοιγμένα αινίγματα μπορεί νάναι δειλοί και να μην επιτίθενται αλλά στον εαυτό τους χωρίς κούραση και δειλία αλλά με επιμονή τον αποκάνουν μέχρι να βρεί λύσεις και ρήμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δεν ξέρω τι λέτε αλλά το ποιηματάκι μυρίζει γενναιότητα και είναι σκέτη γλυκιά δύναμη...Εμένα μου άρεσε πολύ....Στα ανοιγμένα αινίγματα μπορεί νάναι δειλοί και να μην επιτίθενται αλλά στον εαυτό τους χωρίς κούραση και δειλία αλλά με επιμονή τον αποκάνουν μέχρι να βρεί λύσεις και ρήμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δεν ξέρω τι λέτε αλλά το ποιηματάκι μυρίζει γενναιότητα και είναι σκέτη γλυκιά δύναμη...Εμένα μου άρεσε πολύ....Στα ανοιγμένα αινίγματα μπορεί νάναι δειλοί και να μην επιτίθενται αλλά στον εαυτό τους χωρίς κούραση και δειλία αλλά με επιμονή τον αποκάνουν μέχρι να βρεί λύσεις και ρήμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σιωπή