Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009

Προς f τω Χ


είναι εκεί, κορφολογώντας τα ιδεατά της στιγμής, ελευθερία ατμόσφαιρας, συμπαΓή σφαίρα με πρόσωπα, τον κατοπτρικό ειδωλισμό της προσκυνώ
είναι αλλού, στον παράδεισο παρεμβάλλεται η προδοσία τα δανικά ψέματα σταυροί κι όλα αλλού στα λεπτά που τρέχουν
είναι εδώ, πεταλούδες πετούν πέρα απ’ το μέσα μου σε λουλούδια με γύρη γλυκιά σαν γυρίσματα τροφές της μοίρας επιστροφές της ρίζας που ράνθηκε με πάθη από άνθη λουσμένα βακχών παιάνες παραγγελιές του Πάνα για βρώσεις σε οίκους θεϊκούς που αντηχούν βροντές κι αστραπές αστερισμών φλεγώντων ψυχών ατέρμονων τεμενών που τέμνουν αναθέματα ταπεινά φιλέματα με αίματα που γίνονται ιχώρ χώμα και θάλασσα
είναι παντού, με αγαπημένους συμποσιάζοντας για την ευτυχία, ω! υγεία τσαμπιά χειμωνιάτικης θυσίας θυμικά θυμιατά ενώνονται χημικά ασθμαίνοντα τα άσματα χαρωπά τις στροφές ισορροπίες ακροβατικά βαδίσματα αργοναυτικά κυκλώπειων οπών στους θόλους του στερεώματος πάτωμα-τραμπάλες για μωρά με τόξα αλλήθωρα και θήκες για βέλη ή φτερά και πούπουλα γατσιασμένα
είναι στο πουθενά, επί τάπητος χλωρού φωτοσυντεθημένου κι απεσταλμένου στον γαλάζιο πλανήτη τις στιγμές αγωνίας περιμένοντας παρελπίδα κομήτη χυτό στην μύτη σκάλωσε η μυρωδιά να βαστάει καρύδια λουκουμάδες και μέλι από κηφήνες και βασίλισσες κερωμένων καιρών είπα να προσεύχομαι απόψε και το κέρμα αέναα στριφογυρνά στην θαλάμη η σφαίρα του σύμπαντος με προορισμό το μυαλό, το ψάρι που περπατά στον αλό και ξεκουράζεται φουμάροντας φανφάρες φαρμακευτικές φάρμες μεταγλωττισμένες σε υπογλώσσια και υποδόριες λέξεις με χαρισματικές έλξεις υποφαινόμενες
είναι αλήθεια, τράκα τσιγάρα κι άρα υπάρχουνε κι άνθρωποι καλοί; στην διχάλα μένει η χολή
μαρμαρωμένα ριγούν χαμόγελα ζωντανά χρωματισμένα σε περίβλεπτα σημεία μένοντα μνημονικά μιας συνέχειας συμπτωματικής σάλτσας
είναι στην τύχη, υπέροχη σιωπή, αναδύεται άρωμα σεμνού γιασεμιού
σε στιλ κισσού άθεα άνθη αναρριχητές από το Κατμαντού σηκώνονται σε στύλους Βαβυλώνιους
στοιχειωμένοι Αλπείνοι μάγοι και δράκοι φωτεινοί οιωνοί λαμπτήρες Ιανοί σπινθήρες σπειροειδείς σε όρη ορισμένα όπως τα θες θεόρατα οράματα για άρματα αήττητα έξω από τη βαρύτητα δυνατά και κατάματα, γοητευτικά απαράμιλλα, άμπρακατάμπρα κι οι οδοί άπειροι, διαλέγω αυτήν που αξίζει.
[Αξίζει! γιατί η μεταφορά κάρμα ,απο το κράμα της μελάνης -χολής-, σ’ αυτό βουτούν τα κορφολογιμένα ιδεατά, ..θεά, θυσία κι αντάρα να ’ναι ωραία και απλά..]

(foto by me)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σιωπή