ποίημα για τα ελεύθερα δάση και τον διαχρονικό άνθρωπο

ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΔΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ

Τα γιατί και τα διότι της ύπαρξης 

Μες την απλότητα της ομορφιάς 

Σε ένα απλό που απλώνει χάνονται 

και φαίνονται πολύ μικρά.

Τραβάνε δώθε τραβάνε κείθε

Μ΄ αυτό που είναι μέσα σου

σ' αυτό που είναι κοντά

Ότι σ' αρέσει να κρατήσεις

Ότι σ' αρέσει να μαζέψεις να φας

Όπου σ' αρέσει να φτιάξεις να θέσεις

κι όλα τα ψεύτικα είναι μακριά.