Τον ήξερα αυτόν τον εκπαιδευτή σκύλων από παλιά από την εφηβεία μου. Ήταν πολύ γκομενιάρης και πλακατζής όπως είναι. Τα είχε και με μια ξαδέρφη μου παλιά και πειραζόμασταν. Πάντα βρισκόμασταν με κοινές παρέες. Τον είδα φέτος πάλι στην θάλασσα την προηγούμενη από εκείνη την μέρα που με είχε πρήξει η Νέδα για μπαμπά σκέφτηκα να της παρουσιάσω έναν ένα πρότυπο κάτι εκείνη την ώρα να ξεχαστεί να ησυχάσει και του έστειλα ένα μήνυμα και πήγαμε το απόγευμα μαζί στην θάλασσα. Δεν ήξερα ότι ο πατέρας του ήταν αντιπρόεδρος στον σύλλογο λογοτεχνών κι έχει κάνει ευεργεσίες και ιστορίες με υπουργεία και ότι έχει βραβεία ένα σωρό. Όταν έδωσα το βιβλίο μου στον γιό του πάει λέω τι να το κάνει αυτός κι έχω και λίγα αλλά δε πειράζει μου έφερε τόσα πράγματα να του κι εγώ κάτι αντιπροσωπευτικό μου. Και το πήγε στον πατέρα του και συγκινήθηκε ο ποιητής που υπάρχουν συνεχιστές της τέχνης. Μου τηλεφώνησαν και με κάλεσε σπίτι του, ακόμη δεν είχα καταλάβει. Μου είπε πως με έχει βάλει στην ανθολογία που φτιάχνει και έχει τυπογραφία να βγάλω βιβλίο εκατό σελίδες σκληρό εξώφυλλο χοντρό και χαρτί με τρία ευρώ το ένα αν θέλω! Και τι καλά που θα ήταν μου είπε και να είχα ερωτευτεί το γιο του να τον φέρναμε στα Φιλιατρά. Τι λέει λέω αυτός λέω, αφού διάβασε το βιβλίο μου καλά δεν κατάλαβε πως.. Τέλος πάντων. Ότι θέλει ας καταλαβαίνει ο καθένας. Κι εγώ ποιήτρια λέω πως είμαι μα δεν το ήξερα τόσα χρόνια πως αυτός που βλέπω στις εξέδρες των επισήμων είναι ο πατέρας του φίλου μου του εκπαιδευτή σκύλων και που έχει και τόσα λογοτεχνικά κονέ. Συγκινήθηκε ο άνθρωπος με την ποίησή μου. Με υποδέχτηκε με αγκάλιασε ως ποιήτρια και με γέμισε βιβλία κι ιστορίες και πληροφορίες. Του είπα λίγα από το βιογραφικό μου, και σε ξέρει. Εγώ στο ορκίζομαι ούτε φιλί δεν του έχω δώσει του γιού του. Απλά έρχεται κανα σκ και περνάμε μαζί οικογενειακά λίγες ώρες σα φίλοι. Παίζουμε επιτραπέζια πάμε βόλτες με τα παιδιά μαγειρεύουμε δουλειές και τέτοια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή