όταν κοιτάζω πίσω βλέπω πως ο τρόπος που βλέπουν τα φύλα οι άνθρωποι είναι το κλειδί στην κάθε υπόθεση και οι ρόλοι που μου έδωσαν να παίξω είτε ως άντρας είτε ως γυναίκα καθόρισαν την πορεία από όλες αυτές τις αποτυχημένες σχέσεις μου με τα ανάλογα τραύματα κάθε φορά. Το πόσο σημαντικό είναι να μπορείς να στέκεσαι μόνος σου ως ανδρόγυνο. Πως όταν στέκεσαι μόνος σου μπορείς και αντιπαλεύεις και ξεπερνάς κάθε δυσκολία και αντιξοότητα. Πως μπορείς και στέκεσαι τέλος πάντων πάντα όρθιος και σηκώνεσαι αμέσως όταν πέσεις. Ο τρόπος που βλέπει τα φύλα ο κάθε άνθρωπος είναι το πιο σημαντικό. Ο τρόπος που ζει το κάθε φύλο απέναντι στο άλλο φύλο. Και νιώθω πολύ τυχερή που αισθάνομαι αντρόγυνο. Κι έτσι θέλω να αναζητώ έναν άνθρωπο που κι αυτός να αισθάνεται αντρόγυνο χωρίς μέσα του να υπάρχει κάποιος διχασμός πάνω σε αυτό. Και νομίζω πως μ' αρέσει να βλέπω τα φύλα με τον τρόπο που εγώ πιστεύω πως έτσι υπήρχαν και βιώνονταν στην αρχαία Σπάρτη και ίσως στην μινωική Κρήτη κι όχι τόσο στην αρχαία Αθήνα ή στον μυκηναϊκό πολιτισμό. Κι έχω και μια πολύ ρομαντική εικόνα και για κάποιους πολιτισμούς της Αφρικής, για τους Ινδιάνους της Αμερικής και κάποιες κοινωνίες στα νησιά του Ειρηνικού ωκεανού αλλά περισσότερο έχω μια δικιά μου εικόνα που θαυμάζω για την αρχαία Σπάρτη. Ο πυρήνας του ανθρώπου μου φαίνεται πως ταιριάζει να είναι θηλυκός και όσο βγαίνουμε προς τα έξω γίνεται αρσενικός. Για μένα δηλαδή η γυναίκα φαίνεται να φτιάχτηκε πριν τον άντρα αλλά αυτό είναι και σαν το ερώτημα η κότα και το αυγό. Μπορώ να πως όμως πως η γυναίκα μου φαίνεται σκληρή μέσα μαλακή έξω και ο άντρας το αντίθετο. Μα όλα αυτά είναι γενικότητες και έρχονται εδώ και τα θέματα χαρακτήρα αλλά και πάλι θα μπορούσαμε να δώσουμε φύλο σε όλα τα χαρακτηριστικά. Αυτό που έχω να πω από δικιά μου εμπειρία είναι να πω πως τραυματίστηκα και ως άντρας και ως γυναίκα όταν με αντιμετώπισαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και προσπάθησα να πάρω τον ρόλο τραυμάτισα την άλλη μου πλευρά. Μα όσες μάχες έδωσα ως αντρόγυνο κατάφερα να βγω ολόκληρη και υγιής. Μπορεί να μου αρέσουν οι γυναίκες που είναι πολύ γυναίκες και να λέω πω πω τι γυναικάρα θεέ μου αλλά ξέρω πως δεν θα είμαι ευτυχισμένη έτσι και δεν θα αντέξω και γι' αυτό δεν το προσπαθώ και το ίδιο με τους άντρες άντρες σακατεύομαι με τη μία. Κι έτσι ξέρω πως θέλω έναν άνθρωπο αντρόγυνο με μοιρασμένα και άρρητα συνδεδεμένα αυτά τα υλικά. Ούτε οι γυναίκες άντρες μου αρέσουν ούτε οι άντρες γυναίκες. Μ' αρέσει μιξ. Και πιστεύω πως είμαι μιξ και θέλω να είμαι μιξ και θέλω να ανοίγουμε την πόρτα μαζί και να μπαίνουμε μαζί και να περπατάμε δίπλα δίπλα και να βάζουμε την ίδια δύναμη όταν το κάνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιωπή